Τα κράτη δεν «τσακώνονται». Πολιτεύονται, πολεμούν (κάτι που ―όπως λένε κάποιοι― είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα) ή διαπραγματεύονται, εν κρυπτώ ή και δημοσίως, τους διαπραγματεύσιμους όρους της διαπραγματεύσιμης συμμετοχής τους στον υπό διαπραγμάτευση Κόσμο τού διαπραγματεύσιμου οράματος των κατά περίπτωση εκλεγμένων (έστω και δια της ανοχής των πολιτών ή υπηκόων τους) ηγετών τους.
Η δημόσια παρουσίαση μέρους των διαπραγματεύσεων αυτών και των διαπραγματευτικών επιχειρημάτων αποτελεί θεμιτή πρακτική, πλήρως εναρμονισμένη με την περίοδο της διαφανούς επικοινωνίας που αναζητεί και ο έσχατος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όταν δηλώνει, π.χ., ότι ένας μεγιστάνας της πληροφορικής τον στοχοποιεί (ειδικά αυτόν) για να του βάλει μέσω ενός εμβολιασμού έναν ελεγκτικό μηχανισμό με την μορφή μικροσκοπικού ολοκληρωμένου κυκλώματος (microchip).
Κατά τα άλλα, με μοναδικό μου εφόδιο την Ελληνική γλώσσα και μερικά βιβλία Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Ρητορικής που έχω διαβάσει, έχω την αίσθηση ότι οι υπουργοί Εξωτερικών τής Ελλάδας και της Τουρκίας συζήτησαν πολύ πιο πολιτισμένα απ’ όσο το προηγούμενο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να εγγυηθεί. Λογικό ήταν ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών ―ως οικοδεσπότης πριν από ένα εορταστικό δείπνο― να πει αυτά που έχει να πει για το σπίτι του και να το παινέψει, διότι όποιος δεν παινεύει το σπίτι του πέφτει και τον πλακώνει. (Το σπίτι, ο πρόεδρος, η χώρα, το αξίωμα… Ότι τέλος πάντων δεν έχει φροντίσει να παινέψεις).
Και χάρηκα που ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, έχων πλήρη (απ’ όσο φάνηκε) επίγνωση ότι αυτά που λέει θα τα ακούσουν οι κάτοικοι της Τουρκίας, της Κύπρου, της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Κίνας, της Ινδίας, του Ισραήλ, των Η.Α.Ε., της Αρμενίας και πολλών άλλων χωρών (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης) απάντησε με ευγένεια και είπε όσα όφειλε να πει με σκοπό να υπάρχουν τα λεχθέντα καταγεγραμμένα και να τα θυμηθούν όσες και όσοι πρέπει μα τα θυμηθούν όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Τώρα πότε θα είναι αυτό το πλήρωμα, δεν ξέρω. Ιούνιο θα είναι; Αύγουστο; Που είναι και παχιές οι μύγες; Αγνοώ…