Δύο πρόσωπα, από άσχετους μεταξύ τους κλάδους του ευρύτερου κύκλου μου, βρέθηκαν ήδη σε μονάδες εντατικής θεραπείας, προσβεβλημένα από τον ιό. Ο Μιχάλης, νικήθηκε. Ήταν αθλητικός, δεν κάπνιζε, όμως το λαδάκι του σώθηκε και έφυγε από κοντά μας. Θα είναι στην καρδιά μας.
Να είχε προσβληθεί ένα μόνον γνωστό πρόσωπο, θα έλεγες ότι είναι σύμπτωση, εξαίρεση. Δύο όμως, δηλώνουν κάτι που επαναλαμβάνεται, που αυξάνεται. Και είμαστε, λέει, ακόμα, δύο με τρεις εβδομάδες πίσω από την καταστροφική εξέλιξη της πανδημίας στην Ιταλία και την Ισπανία. Καθώς ο κλοιός στενεύει, η συζήτηση στο διαδίκτυο και τον Τύπο αντί να γίνεται πιο επικεντρωμένη, διασπείρεται σε ό,τι ανούσιο και ασήμαντο μπορεί κανείς να φανταστεί. Η σφαιρική πληροφόρηση και οι ουσιαστικοί προβληματισμοί χάνονται μέσα σε έναν χείμαρρο ελαφρότητας, μικρότητας, κοντόφθαλμης ιδιοτέλειας, προκάτ επιθετικότητας, πολιτικαντισμού και τρομολαγνείας.
Εξ αιτίας του ιού αντιμετωπίζουμε τρεις διαφορετικές προκλήσεις: Την υγειονομική, την οικονομική και την κοινωνική-πολιτική. Στον υγειονομικό τομέα, όλα δείχνουν ότι, με τα ανεπαρκή μέσα που διαθέτουμε, γίνεται η άριστη δυνατή διαχείριση. Η προσπάθεια για συγκράτηση του ρυθμού διάδοσης του ιού φαίνεται να αποδίδει, σε μια Ελλάδα που δεν έχει ξαναπειθαρχήσει τόσο πολύ σε περιοριστικά μέτρα, από τον Ιούλιο του ’74. Ο φόβος φυλάει τα έρημα. Οι αριθμοί θα αυξηθούν, θα αυξάνονται για πολλές μέρες ακόμα και μαζί θα κορυφώνονται ο φόβος και η αγωνία. Αλλά, θα το ξεπεράσουμε. Ήδη στο προηγούμενο άρθρο ‘Ο κορονοϊός το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού’ αναφέρθηκε ότι στην Κίνα, που νίκησε τον ιό, ανακοίνωσαν επισήμως ως αποτελεσματική για την καταπολέμηση του ιού την φαρμακευτική ουσία favipiravir, που παρασκευάζεται στην Ιαπωνία.
Η οικονομική πρόκληση είναι τεράστια. Για την αντιμετώπισή της στις ΗΠΑ, ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί μαζί, συμφώνησαν να ρίξει το κράτος στην οικονομία έξι ολόκληρα τρισεκατομμύρια δολάρια. Έξι τρισεκατομμύρια! Το ποσόν είναι τεράστιο, κολοσσιαίο, κοντεύει το 30% του ΑΕΠ της πλουσιότερης χώρας του κόσμου! Ως μέτρο σύγκρισης, για να πολεμήσει την σοβαρότατη κρίση του 2008, η τότε αμερικανική κυβέρνηση έριξε στην οικονομία 0,8 τρις. Τώρα, δίνουν σχεδόν τα οκταπλάσια! Στην εξαγγελία του ποσού, ο εκπρόσωπος του Κογκρέσου, χρησιμοποίησε την μαγική λέξη disruption. Η λέξη αυτή, που είναι αμετάφραστη επακριβώς, σημαίνει ανατροπή και αντικατάσταση. Χρησιμοποιείται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια στο οικοσύστημα της νέας επιχειρηματικότητας, των start ups. Ένα start up είναι τόσο πιο ελκυστικό για τους επενδυτές, όσο μεγαλύτερο disruption επιδιώκει να επιφέρει, αντικαθιστώντας μια καθιερωμένη οικονομική δραστηριότητα με μια καινούρια, σύγχρονη τεχνολογικά, φθηνότερη και πιθανόν καλύτερη για τους χρήστες. Η ανατροπή του τρόπου παραγωγής, διανομής και διάθεσης προϊόντων και υπηρεσιών που επίκειται, είναι τρομακτική. Θα συμπαρασύρει στην επέλασή της και τις εργασιακές σχέσεις και την απασχόληση. Όσοι οικονομικοί οργανισμοί δεν προσαρμοστούν άμεσα, θα αλωθούν και θα αντικατασταθούν από άλλους, με επιπτώσεις ισχυρότατου τεκτονικού σεισμού για τους ανθρώπους.
Στην μάχη που δόθηκε στην Κίνα για τον περιορισμό της διάδοσης του ιού, είδαμε να χρησιμοποιούνται πρωτοφανή και απόκοσμα μέσα. Χρησιμοποιήθηκε π.χ. μια τεχνολογία με την οποία οι ένοικοι των τεράστιων συγκροτημάτων κατοικιών που υπάρχουν εκεί, μπορούσαν να βλέπουν στο κινητό τους σε ποια διαμερίσματα μένουν προσβεβλημένοι από τον ιό, ώστε να αποφεύγουν να πλησιάζουν. Ο εντοπισμός αυτών που πάσχουν, γίνεται από άλλη τεχνολογία θερμικής αναγνώρισης εκ του μακρόθεν σε ολόκληρο πλήθος, που συνδυάστηκε με άλλη τεχνολογία, αναγνώρισης προσώπου πίσω από την μάσκα. Σε πολυσύχναστα μέρη, όπως αγορές ή σταθμοί τραίνων, όποτε εντοπιζόταν άνθρωπος με συμπτώματα, ειδοποιούνταν αυτόματα τα κινητά τηλέφωνα αυτών που περπατούσαν κοντά του για να απομακρυνθούν. Μια σειρήνα χτυπούσε ταυτόχρονα στον σταθμό και η αστυνομία τον έπιανε και τον απομάκρυνε. Πώς; Ένας με μακριά απόχη του έπιανε το κεφάλι από πίσω και άλλοι δύο, περιβεβλημένοι με την στολή βιολογικού πολέμου, τον μπαγλάρωναν.
Τι φυσικότερο, από το να υιοθετηθούν τέτοιες τεχνολογίες παρακολούθησης, ταυτοποίησης, ανάλυσης δεδομένων και παρέμβασης, από όλες, μια μια, τις κυβερνήσεις; Αυτή η κοινωνία του Μεγάλου Αδελφού, που προετοιμάστηκε με τα ριάλιτι στις τηλεοράσεις και εξελίχθηκε από τους τεχνολογικούς κολοσσούς, που έχουν επιβάλει την χρήση των καλαίσθητων προϊόντων τους και των εντυπωσιακά χρήσιμων υπηρεσιών τους στους πάντες, έχει πάει ήδη, με άλματα, πιο πέρα. Θα υπάρξει όριο σε αυτή την εξέλιξη και πού θα βρίσκεται αυτό;
Οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο είναι φοβισμένοι και σαστισμένοι, περιμένοντας το χειρότερο από ένα αόρατο κακό, που δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν. Και, με την ασταμάτητη και ομόφωνη τρομοκρατία που ασκούν τα ΜΜΕ, έχουν πειθαρχήσει να μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους, όπως τους επέβαλε, δικαιολογημένα, η πολιτεία τους. Στην μικρούλα και ασύδοτη ως χθες Ελλάδα, έχουν υποχρεωθεί να ενημερώνουν το κράτος, ακόμα και αν θα πάνε τον σκύλο τους για κατούρημα. Αυτοί που ηγούνται των κρατών, έχουν άραγε λόγο να παραιτηθούν από τις έκτακτες εξουσίες που πήραν, όταν και αν δεν υπάρχει πια ο κίνδυνος του ιού; Ενώ ο εθνικισμός γιγαντώνεται παντού, τα σύνορα κλείνουν και οι ηγέτες που ξεχωρίζουν σήμερα είναι πρόσωπα με νοοτροπίες όπως του Τραμπ, του Πούτιν, του Σι, του Ερντογάν, του Τζόνσον, του Μπολσονάρου και του Μόντι. Η πείρα λέει, ότι πάντα μια απειλή χρησιμεύει στην εκάστοτε εξουσία, για να σφίγγουν τα ορθά των πολιτών και να μπορεί να λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Υπάρχει κάποια δύναμη που θα κάνει την ανατροπή σε αυτήν την συγκυρία που ζούμε και θα διακόψει αυτήν την παράδοση; Πιθανότερο φαίνεται να επικρατήσει η βαρβαρότητα και αλίμονο στους μη έχοντες.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr