Ζητείται πειθαρχία. Σε πολλές όψεις του θέματος, προς το παρόν, επί ματαίω. Ο Μητσοτάκης, διαθέτων επαρκέστατη παιδεία, ας αναζητήσει το τι σημαίνει πειθαρχία. Συντίθεται από δυο λέξεις. Το «πείθω» και το «άρχω». Και τα δυο μπορεί να νοηθούν ως αυθύπαρκτα. Μπορεί να πείθεις χωρίς να άρχεις ή να άρχεις χωρίς να πείθεις. Όταν ο άρχων και πείθει και άρχει , μακροημερεύει και είναι λαοπρόβλητος και αγαπητός. Όταν άρχει, αλλά δεν πείθει, γίνεται δυνάστης.
Στη δεύτερη περίπτωση έχει βρεθεί η εναλλακτική λύση. Όταν άρχεις χωρίς να πείθεις, παίρνεις με το μέρος σου όσους πείθουν χωρίς να άρχουν. Γιατί να το κάνουν; Για τρεις λόγους. Είτε γιατί είναι εναντίον της αναρχίας, είτε γιατί πληρώνονται καλά, είτε γιατί θεωρούν ότι το κάνουν για καλό σκοπό.
Αυτό επομένως που χρειάζεται επειγόντως δεν είναι η πειθαρχία αλλά η πειθώ . Ο Μητσοτάκης την είχε σε αφθονία. Τώρα έχει το πρώτο «πρωτογενές» έλλειμμα εξαιτίας σοβαρών αστοχιών που θα φανούν πολύ σύντομα. Πρέπει να επιστρατεύσει άμεσα αυτούς που πείθουν χωρίς να άρχουν. Ας το κάνει. Γιατί αν δεν το κάνει δεν κινδυνεύει ο ίδιος. Κινδυνεύουμε όλοι ιδίως εμείς οι 65+ με τα «υποκείμενα αισθήματα».
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr