Η ασάφεια, η απροσδιοριστία και το κυριότερο η διγλωσσία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής συνεχίζονται. Ποια διγλωσσία; τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Την ώρα που ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Πρωθυπουργού δηλώνει και ορθά ότι η γεωγραφία θα παραμείνει εκεί και πρέπει να βρούμε ένα τρόπο συνύπαρξης με τους Τούρκους, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ως μη όφειλε για να πάρει εύσημα από τους θερμόαιμους κάνει δηλώσεις ανόητες λες και ο Ελληνικός Στρατός είναι σώμα ατάκτων. Ο Ελληνικός Στρατός δεν καίει αμύνεται Στρατηγέ. Και όπου ακούς πολλά κεράσια κλπ.
Οι Αμερικάνοι τα βρήκαν με τους Τούρκους στη Λιβύη εμείς μείναμε με τις δηλώσεις ενός Υφυπουργού και τη φυλή του Χαφτάρ. Η Αίγυπτος θα επιμείνει για το Καστελόρριζο. Η Τουρκία «τείνει χείρα φιλίας και συνεργασίας»στη βάση της πρόσφατης ελληνοϊταλικός συμφωνίας. Αδιαφορώ αν υποκρίνεται.Στη διεθνή σκακιέρα δεν ενδιαφέρουν ποσώς τα αισθήματα. Αντί να αδράξουμε την ευκαιρία ενός διαλόγου παίζουμε με τη φωτιά. Αμήχανοι και ελπίζω όχι μοιραίοι. Η Ντόρα και ο Βενιζέλος τα έχουν εξηγήσει αναλυτικά. Σημειώνω ότι η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ είναι η φάση με τους μεγαλύτερους κινδύνους. Σαμαράς σέρνει καράβι και φοβού τον Κασιδιάρη.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr