Το ανιστόρητο ιστορικό της υπόθεσης ξεκινάει με ένα τραγούδι που πάει κάπως έτσι « Του άντρα του πολλά βαρύ μην του μιλάτε το πρωί…» που το τραγουδούσε κάποτε ένας άλλος Θέμης. Ο Ανδρεάδης, αλλά τότε είχε μεγάλη πλάκα.
Μην του μιλάτε ούτε το μεσημέρι, ούτε το απόβραδο, ούτε την μαύρη νύχτα, ούτε το ξημέρωμα… Βασικά μην του μιλάτε καθόλου. Ποτέ. Μην του μιλάτε τέλος. Είναι πολύ κουρασμένος ο άντρας ο πολλά βαρύς. Από την πολύ μαγκιά ήρθε και έγειρε το παλικάρι γιατί πολλά κιλά το νταηλίκι και πόσα να σηκώσει πια; Απαπα, ασήκωτο στις μέρες μας φίλε μου το « αυτό» , ξέρετε πιο λέω ε, αυτό ντε…και αν φάω καμιά μήνυση το κρίμα στην ζυγαριά. Εγώ ΕΡΤ2 έβλεπα , ένα ντοκυμαντέρ για τις μέδουσες της Μεσογείου και στις διαφημίσεις είπα ν΄αλλάξω κανάλι, τι το ΄θελα η έρμη , κι έπεσα πάνω στην σωσία της Πάμελα Αντερσον και τον λαϊκό τροβαδούρο που είτε με χειροπέδες είτε χωρίς περπατούσε σαν κουτσαβάκι του Τσιφόρου.
Είχε , λέει βαρύ χέρι. Καλέ ποιος τα λέει αυτά; ( Και από ότι έδειξαν κι οι κάμερες και πόδι. Ταλέντο, μεγάλο, σου λέει τον ψάχνουν απ’ τα ποδόσφαιρα να τον χρυσώσουν.) Άλλο που ο δικηγόρος του υποστηρίζει πως δεν ήταν αυτός. Ήταν μόνο σκιές, λέει. Αχνοφαινόταν… Τώρα για την καταγγέλουσα δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της ταυτότητάς της…Η δική της σκιά ξεκάθαρη. Θαύμα της κινηματογράφησης. Ποιος Σπίλμπεργκ και πράσινα άλογα… Και βασικά κάποιος την κλώτσησε αλλά επειδή δεν πήγαινε κουτσαίνοντας μετά δεν ήταν σίγουρα ο πελάτης του. Καθότι ο πελάτης του τον διαβεβαίωσε πως δεν ήταν αυτό το πόδι του. Ο πελάτης του θα αναγνώριζε το πόδι του ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα πόδια. Η συγκεκριμένη κλωτσιά δε, του φάνηκε εντελώς FAKE και επίσης αν ήταν αυτός η κυρία προφανώς και θα είχε κολλήσει στον απέναντι τοίχο χαλκομανία. Ή κλωτσάμε ή βήχουμε…τί τώρα, παιδιά είμαστε; Μετά η κυρία πήγαινε καμαρωτή. (Λίγο ακόμα και θα μας πει πως εκείνη την ζήτησε την κλωτσιά. Για να περπατάει πιο καμαρωτά. ) Και τα μαλλιά , όχι δεν της τα τράβηξε. Αλλά και να της τα τραβούσε τί πα να πεί; Αφού δεν ήταν καν δικά της. Που δεν της τα τράβηξε, αλλά λέμε τώρα, αν.
Όχι, δεν θα με τρελάνετε εσείς, εγώ θα σας τρελάνω… είπε ο δικηγόρος σε παράκρουση μεγαλείου και μετά σώπασε… γιατί ήταν κι αυτός άντρας πολλά βαρύς. Και ήταν και πρωί… Μάστορα φτιάξτου εκεί ένα διπλό φραπουτσίνο περιποιημένο να στανιάρει.( Μεγάλε , άμα λες τέτοια χωρίς καφέ φαντάσου τί θα γίνει μόλις ξυπνήσεις…πσσσς )
Την ίδια στιγμή σε κάποιο άλλο σημείο του διαστήματος, σε έναν άλλο γαλαξία, far far away, κάνει δηλώσεις για το φλέγον θέμα συνεργάτιδα του άντρα, φερόμενου ως άντρα που κλωτσούσε υπέροχα.
«Είναι αδαμάντινος χαρακτήρ» (Κοίτα να δεις τώρα σύμπτωση! )Πού να σας ορκιστώ… Καλέ να φάω τα κόκκαλά μου! Ήσυχος, αθόρυβος, ευγενικός…σχεδόν δεν τον παίρναμε χαμπάρι όταν ήταν στο κέντρο. Αφού έβγαινε στην σκηνή και σταυροκοπιόμασταν! Οι μουσικοί με μια απορία κάθε φορά ψάχνανε τον τόνο του τελευταία στιγμή …Φαντομά τονε λέγανε. Καλέ πότε ήρθε αυτός και δεν τον πήραμε είδηση, μη χειρότερα…Ηρθες Θέμη;!
Σε ένα άλλο παράλληλο, μάλλον, σύμπαν η προηγούμενη τυχερούλα που απολάμβανε τις βελούδινες κλωτσιές τύπου λεμφικό μασάζ ( που όμως δεν έδινε αυτός αλλά η σκιά του)η πρώην σύζυγος και μητέρα δύο εκ των σπλάχνων του, διότι ήτο και καρπερός και αυτό το DNA δεν έπρεπε επ ‘ ουδενί να χαθεί…δηλώνει πως απολάμβανε κι αυτή το προνομιακό μασάζ της σκιάς του συχνά πυκνά. Κι αφού έφτιαξε σώμα από το πολύ μασάζ πήρε τα μάτια της και τα παιδιά της και όπου φύγει φύγει. Πόση χαλάρωση να αντέξει η χριστιανή;! Φεύγαν αναπτήρες, κινητά, μπούφλες, και γενικά αυτός ο αδαμάντινος χαρακτήρας δεν την άφηνε να πλήξει. ΕΤΣΙ κρατιούνται οι επιτυχημένοι γάμοι παιδιά. Με εκπλήξεις και κλωτσιές. Και τα παιδιά μπροστά… Να μαθαίνουν πως φέρονται οι άντρες οι σωστοί οι μπεσαλήδες. Εντάξει, και μπροστά να μην ήταν τις μελανιές στην μάνα τους θα τις έβλεπαν. Και τα κλάματα και τις φωνές και τα πήγαινε έλα στις αστυνομίες. Μάθηση εξ αποστάσεως και δια βίου. Μακάρι οι στατιστικές που θέλουν την ενδοοικογενειακή κακοποίηση να συνεχίζει τον κύκλο της στις επόμενες γενιές στην περίπτωση αυτών των παιδιών να διαψευτούν. Μακάρι τα παιδιά του να φτιάξουν ωραίες οικογένειες και η ανάμνηση της βίας να είναι παράγοντας αποτρεπτικός… και όχι βαθιά τραύματα που συνεχίζουν να ματώνουν… και κάνουν το θύμα θύτη. Μακάρι.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, συμπτώσεις σατανικές και κίτρινος τύπος. Αδηφάγος τύπος που μισεί τον καλλιτέχνη και θέλει να του καταστρέψει το επίσης βαρύ όνομα. Όλα πολλές οκάδες. Τώρα, το γεγονός πως ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης έχει στο βιογραφικό του και μερικές συλλήψεις μέσα στα τρία τελευταία χρόνια για χαρτοπαιξίες και άλλα καλαμπαλίκια δεν είναι άξιο αναφοράς. Είναι άντρας με πάθη, άντρας βαρύς κι ασήκωτος, ε, και που του αρέσουν τα φρουτάκια μέχρι πρωίας. Κι αν του ξεφύγει και καμιά ξανάστροφη, ε, λόγω της ημέρας, συχωρεμένος. Ήταν ξενυχτισμένος ο άνθρωπας, κουρασμένος, χαμένος και βγαίνει από το οπαπατζίδικο κι αντί η άλλη να του πεί μια κουβέντα παρηγοριάς, του λέει « Σε περίμενα τρεις ώρες !» Ακου ατάκα φίλε Αλέξη!Ε, ΣΟΥ ΓΥΡΝΆΕΙ ΤΟ ΜΆΤΙ Ή ΔΕΝ ΣΟΥ ΓΥΡΝΆΕΙ; Σου φεύγει και καμιά κλωτσιά…όχι εσένα, της σκιάς σου πάντα…και τα υπόλοιπα πού να τα θυμάσαι; Γιατί όπως λέει κι ένα άλλο παλιό τραγουδάκι « Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω…και θα δώσω και μια μπούφλα παραπάνω»
ΑΦΟΎ ΣΤΟ ΧΩ ΠΕΙ ΜΆΝΑΜ, ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΆς ΌΤΑΝ ΧΆΝΩ. Μη μου μιλάς το πρωί, ούτε το μεσημέρι ούτε το βράδυ Γενικά μην μου μιλάς. Ποτέ . Τί δεν καταλαβαίνεις;