Πριν λίγες εβδομάδες έγινε γνωστό ότι το Υπουργείο Εσωτερικών παρήγγειλε με διαδικασία fast track 106.000 κάλπες προϋπολογισμού περίπου 12.300.000 ευρώ, (με οψιόν για ακόμη 40.000 περίπου τεμάχια) που θα χρησιμοποιηθούν στα περισσότερα από τα 30.000 εκλογικά τμήματα στις επερχόμενες εκλογές.
Διαβάζοντας τις ειδήσεις, τίθενται κάποια εύλογα ερωτήματα, τα οποία ελπίζουμε να μη παραμείνουν αναπάντητα, όπως χαρακτηρίζονται στην επικεφαλίδα, αλλά να απαντηθούν από τους αρμόδιους, όπως αρμόζει σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, ώστε οι πολίτες να μην έχουμε υποψίες για ”σκοτεινές υποθέσεις”, ”υπόγειες διαδρομές” και «διαπλεκόμενα”.
Ας τα θέσουμε όσο πιο αναλυτικά μπορούμε.
—Τι απέγιναν και γιατί δεν χρησιμοποιούνται οι κάλπες των προηγούμενων εκλογών; Όχι μόνο των εκλογών του 2015, αλλά από τότε που άρχισαν να χρησιμοποιούνται διαφανείς κάλπες από πολυκαρβονικό υλικό; Καταστρέφονται, αποσύρονται και αν ναι γιατί; Αν όχι, στην περίπτωση που δεν επαρκούν, επειδή θα έχουμε τριπλές ή ενδεχομένως τετραπλές εκλογές, γιατί δεν προμηθεύτηκε το Υπουργείο όσες χρειάζονται για συμπλήρωμα.
—Γιατί η προμήθεια έγινε με διαδικασία fast track και όχι με μειοδοτικό διαγωνισμό αφού η ημερομηνία διεξαγωγής των ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών είναι γνωστή εδώ και πολύ καιρό;
Ο μειοδοτικός διαγωνισμός θα μπορούσε να είχε γίνει πριν μήνες και όχι αρχές Μαρτίου με ημερομηνία παράδοσης των καλπών το αργότερο 20 Απριλίου.
Τα αρμόδια στελέχη του Υπουργείου Εσωτερικών δεν γνώριζαν τις ημερομηνίες αυτών των εκλογών που όλοι οι υπόλοιποι γνωρίζαμε;
Η μόνη άγνωστη ημερομηνία είναι των βουλευτικών, συνεπώς δεκτή μόνο η οψιόν των 40.000 για την περίπτωση που διεξαχθούν ταυτόχρονα.
— Πληροφορηθήκαμε ότι η τιμή για κάθε κάλπη είναι 115 ευρώ.
Από έρευνα αγοράς που κάναμε διαπιστώσαμε ότι το κόστος κατασκευής κάθε κάλπης συν ένα παχυλό επιχειρηματικό κέρδος, δεν ξεπερνά τα 50 το πολύ 60 ευρώ. Δηλαδή από τα 60 έως τα 115 ευρώ επιβαρύνθηκε σχεδόν 100% ο Έλληνας φορολογούμενος.
(Κάθε κάλπη χρειάζεται 1,5 τετραγωνικά μέτρα πολυκαρβονικό φύλλο πάχους τριών χιλιοστών αξίας περίπου 30 ευρώ και τα υπόλοιπα 20 έως 30 ευρώ για κάθε μια είναι κόστος κατασκευής, μικροϋλικά, φύρα, γενικά έξοδα και επιχειρηματικό κέρδος).
— Οι ενδιαφερόμενοι εργολάβοι είχαν μόλις δύο ημέρες χρονικό περιθώριο για να προσκομίσουν δείγμα κάλπης και εγγυητική επιστολή.
Η εγγυητική επιστολή εκδίδεται σε λίγη ώρα από τις τράπεζες, το δείγμα όμως ήταν πρακτικά αδύνατο να κατασκευαστεί σε δύο μέρες διότι σύμφωνα με τις προδιαγραφές κατασκευής-αν και οι νέες κάλπες διαφέρουν από τις παλιές μόνο στα μικροϋλικά (πλαστικές βίδες και παξιμάδια)- αυτά τα μικροϋλικά δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο και πρέπει να γίνει ειδική παραγγελία.
Επίσης η κάλπη/δείγμα έπρεπε να είναι ασυναρμολόγητη μέσα σε θήκη από πολυπροπυλένιο συνοδευόμενη από φύλλο οδηγιών.
Θήκη-σαν χαρτοφύλακας που χρησιμοποιούν οι αρχιτέκτονες για να βάζουν τα σχέδια-που όμως λόγω συγκεκριμένων διαστάσεων επίσης δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και πρέπει να παραγγελθεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται(καλούπι κ.λ.π.).
Όλα αυτά σε δύο μόλις μέρες!
Μήπως η παραγγελία από το Υπουργείο ήταν φωτογραφική για κάποιους εργολάβους και απαγορευτική για όλους τους υπόλοιπους;
Μήπως κάποιος ή κάποιοι εργολάβοι γνώριζαν εκ των προτέρων τις νέες προδιαγραφές και είχαν την κάλπη/δείγμα ήδη έτοιμη!
Προδιαγραφές που δεν είχαν κάποια άξια λόγου διαφορά σε σχέση με τις παλιές. Οι συνδετικές βίδες και η θήκη μεταφοράς!
5)Αν η δημοπρασία γινόταν με άνεση χρόνου και όχι fast track, μήπως η τελική τιμή δεν θα ήταν 115 ευρώ το τεμάχιο, αλλά πολύ χαμηλότερη;
6)Αν τα ερωτήματα μας είναι βάσιμα, δεν βρέθηκε κόμμα της αντιπολίτευσης που να αντιλήφθηκε όσα έγιναν πριν λίγες εβδομάδες ή μήπως όλα μαζί ”κάνουν τα στραβά μάτια”; Και ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ; Και το ΚΚΕ; Και η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ;
Αν δεν κάνουμε λάθος, διαφανείς κάλπες από πολυκαρβονικό υλικό χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στις εκλογές του 1996.
Με δεδομένο ότι το πολυκαρβονικό είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό υλικό, τίθεται γενικευμένο το ερώτημα προς όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν από το 1996 μέχρι σήμερα γιατί αποσύρθηκαν όλες οι προηγούμενες κάλπες με συνέπεια να βρεθεί το Δημόσιο στην ανάγκη να παραγγείλει καινούριες.
Οι λεπτομέρειες συνθέτουν το όλον και επειδή το όλον είναι πτωχευμένο, πτωχευτικές ήταν και οι πράξεις όσων κυβέρνησαν.
Όλων όσοι σε λίγους μήνες θα ξαναζητήσουν την ψήφο μας.
Εξυπακούεται ότι αν τα ερωτήματα αυτά τύχουν ικανοποιητικών απαντήσεων από τους αρμόδιους, παύει η παραμικρή υποψία.
Αν όμως όχι, θα πρέπει όλοι εμείς οι πολίτες να γνωρίζουμε ”πού πατάμε και πού βρισκόμαστε” και ποιές επιλογές θα κάνουμε όσες φορές βρεθούμε μπροστά σε αυτές τις κάλπες.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr