•Τον Πολάκη έχει δικαίωμα να τον κρίνει η κοινωνία των πολιτών. Και η κυβέρνηση δικαιούται να το κάνει με μια προϋπόθεση. Να στείλει στο σπίτι τους τους υπουργούς που λειτούργησαν ως αρνητές του ιού. Και δεν είναι λίγοι. Όταν ο Κουμουτσάκος μεταλάμβανε τον Οίνο κλείνοντας το μάτι στους θρήσκους σε τίποτα δεν διέφερε από τον Πολάκη. Μια από τα ίδια και χειρότερα.
Όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης μας λέει στα μούτρα ότι αγνόησε κάθε υπόδειξη της επιστημονικής κοινότητας επειδή «πίστευε» ότι ο καιρός θα νικήσει τον ιό, καλό θα ήταν να επιστρέψει στην έντιμη εργασία του βιβλιοπώλη την οποία ασκούσε επιτυχώς.
Όταν ο Θεοχάρης τη στιγμή που θρηνούμε 1000 νεκρούς κομπορρημονεί ότι κέρδισε τι στοίχημα του Τουρισμού δεν μπορεί να παραμένει υπουργός.
Το ποιο στοίχημα κέρδισε το ζούμε στη Θεσσαλονίκη με το Βελλίδειο στα πρόθυρα μετατροπής σε νοσοκομείο εκστρατείας.
Πέραν όμως των προκλητικών περιπτώσεων είναι καιρός να γίνει και συστηματική αυτοκριτική για το πως άστοχα προσβλέπατε στα ηλιοβασιλέματα, αφήνατε μακάριοι και μοιραίοι να γίνεται της κακομοίρας και να αγνοείτε ανερυθρίαστα κάθε συμβουλή των επιστημόνων. Να αγνοείτε αλαζονικά απλά διδάγματα της κοινής λογικής. Να μη καταλαβαίνετε ότι η οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει με πανδημία. Να απειλείτε το 100% του ΑΕΠ προσπαθώντας άστοχα να προστατεύσετε ένα μικρό μέρος του που κανείς δεν υποτιμά τη σημασία του αλλά έπρεπε να πάτε με περίσκεψη.Να σας δείχνουν το φεγγάρι κι εσείς να κοιτάτε το δάχτυλο.Να βοούν τα δεδομένα κι εσείς να τα κοιτάτε αμήχανα.Να θεσπίζετε μέτρα που μόνο άνθρωπος στη γυάλα δεν καταλάβαινε ότι δεν πρόκειται να τηρηθούν.
Ο Τσίπρας είχε αυταπάτες. Αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω. Το πρόβλημα όταν διαλύεται η υποτιθέμενη αυταπάτη είναι αν υπάρχει χρόνος αναστροφής και με ποιο κόστος.
Τώρα ο Θεός βοηθός. Ο Ταλεμπ στο «μαύρο κύκνο» έχει περιγράψει το τι ζούμε. Η μεγαλύτερη καταστροφή γίνεται όταν υπάρχει η μέγιστη εμπιστοσύνη σε αυτούς που τη προκαλούν.
Ελπίζω ο χαρισματικός Άλμπερτ Μπουρλά να μας τα λέει σωστά. Ειναι και Θεσσαλονικιός αυτό κι αν είναι τύχη. Ακουσα προ ολίγου τον ενθουσιώδη πεθερό του περήφανο για το γαμπρό του. Όλοι οι Έλληνες είμαστε περήφανοι για τον Μπουρλά, πολύ περήφανοι. Αλλά όταν το λέει ο πεθερός έχει μεγάλη σημασία. Γιατί αυτός ξέρει καλύτερα που έδωσε τη κόρη του. Όσο για κάτι κρετίνους που προσβάλλουν την Εβραϊκή του ταυτότητα το μόνο που τους αξίζει είναι η χλεύη, η περιφρόνηση και το εδώλιο.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr