Οι επικοινωνιολόγοι κάνουν θαύματα. Φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα ακόμη και χωρίς να το αξίζει ο πομπός.
Αυτό δεν ισχύει για τον κο Κυριάκο Μητσοτάκη, το Πρόεδρο της ΝΔ, καθώς η αρθρογραφούσα – που δεν παρακολουθεί εκπομπές της συμβατικής τηλεόρασης – παρακολούθησε τον κο Μητσοτάκη στην εκπομπή του κου Αρναούτογλου, ο οποίος παρουσιαστής προς τιμήν του διατηρούσε τον πληθυντικό της ευγενείας στη συζήτηση, την στιγμή που ο κος Μητσοτάκης τον είχε καταργήσει. Επικοινωνιακό τρικ; Πιθανόν. Δεν με χάλασε. Απεναντίας μου έδωσε την αίσθηση της αμεσότητας και της ειλικρινούς οικειότητας. Ο κος Μητσοτάκης είναι μόνο 51 χρόνων.
Το ντύσιμό του, με σηκωμένα τα μανίκια του πουκαμίσου του υιοθετούσε μια κάποια ελευθερία, που τον απαλλάσσει από την συντηρητικότητα του κόμματός του και παράλληλα του δίνει τόση νεανικότητα όση χρειάζεται για να είναι προσφιλής. Η απουσία γραβάτας είναι πια κάτι που δεν προκαλεί εντύπωση. Το στυλ Ομπάμα έχει υιοθετηθεί από αρκετούς πολιτικούς – και καλώς συμβαίνει.
Η απόφασή του να παρουσιαστεί και να εκθέσει τον εαυτό του αρκετά γενναιόδωρα σε εκπομπή που έχει μια ανεπιτήδευτη ελαφρότητα τού έδωσε χαρακτηριστικά απλότητας, επικοινωνίας, επαφής με κοινωνικά, μορφωτικά, οικονομικά στρώματα που απέχουν του ιδίου. Σωστά έπραξε, αφού ζητεί την αυτοδυναμία που μπορούν να του δώσουν μόνο τα λαϊκά στρώματα. Κίνηση bingo! Άριστη εργασία του επικοινωνιολόγου. Αλλά άριστος και ο ίδιος, του οποίου το βλέμμα αναμένοντας την ερώτηση του παρουσιαστή ήταν τόσο εύστοχα προσηλωμένο πάνω του, ώστε να αξιοποιήσει ταυτόχρονα την συναισθηματική και την πρακτική του αντίληψη.
Ο κος Μητσοτάκης στην εκπομπή The tonight show ήταν ένας κανονικός άνθρωπος: οικείος, συμπαθητικός, ευγενικός, αποφασιστικός, ειλικρινής, γλυκός και αφοπλιστικός με σεβασμό σε θέματα που καίνε όλους μας. Τυχερός αυριανός πρωθυπουργός γιατί φαινομενικά δεν τον κυνηγούν τα μνημόνια (με υπογραφή Τσίπρα η αποπληρωμή τους θα ξεκινήσει το 2032 με τρελό επιτόκιο, όσοι και εάν ζούμε τότε ίσως θυμηθούμε το παρόν άρθρο).
Τυχερός και ο κος Τσίπρας διότι χρειάζεται ανάπαυλα από την πενταετή πίεση της Διακυβέρνησης που άσκησε (με τα όποια λάθη και σωστά του).
Είναι, λοιπόν, ο κος Μητσοτάκης ο Πρωθυπουργός που θέλουμε; Ο Πρωθυπουργός που θα εμπιστευτούμε; Θα έλεγα ντεκλαρέ «ναι», αν δεν είχε κάνει αστοχίες που ήδη του κόστισαν σε υποψηφίους και κατ’επέκτασιν σε ψηφοφόρους. Ενδεικτικά αναφέρω τα ψηφοδέλτια των ακριτικών περιοχών: Έβρος όπου η υποψηφιότητα του Στρατηγού Π. Φαραντάτου «μπλοκάρει» τους ψηφοφόρους που θυμούνται από την ΣΣΕ την συμπεριφορά του (καθώς ο κος Μητσοτάκης δεν πρεσβεύει αυτό που λέμε «Δεξιά» ή “Ακροδεξιά”) μέχρι το μυστηριωδώς «χτισμένο» ψηφοδέλτιο της Δωδεκανήσου που αυτο-αποδομείται. Η Καθηγήτρια του ΕΜΠ και Επικεφαλής του Κολοσσιαίου Έργου Αναστήλωσης του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα κα Τώνια Μοροπούλου απέσυρε την υποψηφιότητά της με δική της απόφαση, αφού ένα θέμα το οποίο είχε ήδη δρομολογηθεί προς διευθέτηση και επίλυση υποκινήθηκε από δάκτυλο της ΝΔ Δωδεκανήσου. Φαινομενικά η κυβερνώσα κίνησε το θέμα, στην πραγματικότητα όμως η κα Μοροπούλου «φαγώθηκε» από τους συνυποψήφιούς της γιατί: α) είχε προσωπική επαφή με τον κο Μητσοτάκη άρα δεν ήταν διαχειρίσιμη (στα μυαλά των αηθών και ποταπών δεν ήταν χρήσιμη) και β) ήταν υπεράνω πάσης συγκρίσεως με τους συνυποψήφιούς της, δεδομένης της μεγαλειώδους επαγγελματικής πορείας της (Αναστήλωση Παναγίου Τάφου). Η παραπάνω εκτίμηση δεν είναι μόνο προσωπική, αλλά αρκετών που παρακολουθούν τι συμβαίνει. Και φυσικά είναι πιθανολογική. Αλλά αυτό δεν είναι θέμα του παρόντος άρθρου. Το πώς, αν και γιατί η ΝΔ Δωδεκανήσου τρώει τα παιδιά της ας το εξετάσουν οι αρμόδιοι. Το βέβαιο στην περίπτωση της κας Μοροπούλου είναι το χάθηκε η δυνατότητας μιας έξοχης βουλευτή και ακόμα εξοχότερης Υπουργού. Το πόσο ευνοείται ο κάθε συνυποψήφιος όταν δίπλα του, κοντά του έχει μια Μοροπούλου μπορεί να κατανοήσει μόνο ο ευφυής. Είμαι βεβαία ότι ο κος Μητσοτάκης θα την αξιοποιήσει όπως της αρμόζει, της πρέπει, της αξίζει. Δεν έχουμε πολλές σαν αυτήν.
Κοντολογίς: αν και δεν θα ψηφίσω Νέα Δημοκρατία για λόγους που έχω εξηγήσει στο παρελθόν, κατανοώ για ποιους λόγους οι πολίτες θα στρέψουν το βλέμμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι κατάφερε να συνενώσει διαφορετικών ιδεολογιών ανθρώπους και να τους πάρει κοντά του, φανερώνει την αρχηγική του δυναμική. Σε υποψηφίους και σε ψηφοφόρους. Το πόσο μεγάλος ηγέτης ή απλώς μάνατζερ είναι, θα το διαπιστώσουμε από τις 8 Ιουλίου και μετά, έχει δεν έχει την αυτοδυναμία. Πόσο έντονο θα αποδειχθεί το όραμά του για μια άλλη Ελλάδα, πόσο ενδελεχής θα είναι η προσέγγιση των ανθρώπων και συνεργατών του, πόσο αποφασισμένος θα είναι να διαχειριστεί τις δυνάμεις που θα έχει και τις συγκρούσεις που αναπόφευκτα θα προκύψουν. Πόσο θα ρισκάρει με κείνους που αντί να συνδράμουν στην συνένωση των δυνάμεων της ΝΔ, προκαλούν διάσπαση και διχασμό. Πόσο ακριβοδίκαιος θα είναι. Και μια και είπα για Δικαιοσύνη: Πώς θα τοποθετηθεί στο θέμα, ας πούμε, της ΔΙΚΑΙΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, της θεμελιώδους Αρχής για μια ευνομούμενη Πολιτεία, κάτι για το οποίο κανένας υποψήφιος Αρχηγός δεν τολμά ή δεν έχει αγγίξει. Θα δούμε εάν και πόσο βαθιά θα φτάσει “το μαχαίρι στο κόκκαλο”. _
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr