Η Ματίνα Ράπτη -Μιληλήέχει πτυχίο Κοινωνιολογιας και η πτυχιακή της εργασία ήταν πάνω στην κακοποίηση ανηλίκων. Γράφει μικρές ιστοριες που εχουν να κάνουν με το σήμερα και το χθες. Της αρέσει να παρατηρεί τους ανθρώπους γύρω της και να ακούει τις ιστορίες τους.
Περίμενα να περάσει ο Άγιος Βαλεντίνος, να καταλαγιάσουν τα πάθη, να ηρεμήσουν τα πνεύματα για να μιλήσω για την αγάπη. Την λέξη με τα δύο άλφα που όταν γράφω τα κάνω να μοιάζουν με ψαράκια! Μια μονοκοντηλιά το άλφα μου τελευταία! Σαν να άλλαξα γραφικό χαρακτήρα! Τί να πω ;! Εκεί που ο γραφολόγος σκίζει το πτυχίο του…αν υπάρχει τέτοιο πτυχίο δηλαδή. Η λέξη με τα δύο άλφα-ψαράκια είναι γένους θηλυκού, αλλά αφορά τους πάντες. Γιατί όλοι ερωτεύονται και μετά αν είναι τυχεροί αγαπάνε και τότε η λέξη αποκτά κι άλλο ένα ψαράκι κι έτσι έχουμε τρία στο σύνολο! Σαν ενυδρείο έγινε η λέξη, ένα ενυδρείο που μέσα κολυμπάνε τρισευτυχισμένα τα άλφα μου. Κι εκεί που συνεχίζω να γράφω, τα άλφα μου ξαφνικά σαν να στρογγυλεύουν, σοβαρεύουν, και μετά πάλι γίνονται ψαράκια μονοκοντηλιές και στο τέλος ξαπλώνουν κατάκοπα στο λευκό χαρτί… Τα δάχτυλα μου γέμισαν μελάνια και τα γραπτά μου με μουτζουρίτσες. Μόνο έτσι καταλαβαίνω πως γράφω. Χαϊδεύω το απαλό χαρτί και σκέφτομαι πως από μια λέξη ξεκινάνε όλα και σε μια καταλήγουν. Κι αν έπρεπε να διαλέξω θα διάλεγα την αγάπη με τα δύο άλφα και να το να με αγαπάνε με τα τρία άλφα της… όσο κι αν αλλάζει ο γραφικός μου χαρακτήρας. Έτσι αλλάζουμε και μεις, μαθαίνουμε, βελτιωνόμαστε, προσαρμοζόμαστε, συγχωρούμε και αγαπάμε χωρίς όρια και από την καρδιά. Αυτή ξέρει καλύτερα. Ας την αφήσουμε να κάνει παιχνίδι… Και η λέξη “καρδιά” με δύο άλφα. Τυχαίο;