Όταν ο γιος μου ήταν πιτσιρικάκι παίζαμε ένα παιχνίδι: να σχεδιάσουμε ένα τέρας. Κι επειδή τίποτα δεν γίνεται στο κενό και δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι που δεν υπάρχει ήδη στην φύση -για το οποίο δεν έχουμε ήδη κάποια εμπειρία ή γνώση- έτσι καταλήγαμε στο… ένα κεφάλι σαν βαρέλι… δυο αυτιά σαν του ελέφαντα… ένα στόμα σαν του λιονταριού… μια μύτη σαν του μυρμηγκοφάγου, και πάει λέγοντας. Έτοιμο το τέρας!
Έτσι μού’ ρθε λοιπόν τώρα να τον σχεδιάσω αυτόν τον “κτηνίατρο”, τον ζωολόγο, τον φύλακα, τον διευθυντή, τον ιδιοκτήτη, τον υπεύθυνο τέλος πάντων του ζωολογικού κήπου, να τον σχεδιάσω λοιπόν σαν η μάνα του να ήταν καμήλα που ο πατέρας της ήταν βάτραχος. Νομίζετε πως δεν μπορώ; Μπορώ και παραμπορώ, σας διαβεβαιώνω μα είπα, άσε, μην του δίνουμε και αξία του βλάκα.
Μιλάω γι αυτούς που σ’έναν ζωολογικό κήπο, στο Taigan της Κριμαίας, διασταύρωσαν μια θηλυκή ζέβρα μ’ έναν γάιδαρο. Το αποτέλεσμα το βλέπετε στην φωτογραφία,ένα πουλαράκι που μάλιστα το ονόμασαν Telegraph. Το είδος αυτού του δημιουργήματος έχει εξ ίσου τερατώδες όνομα: Zonkey, σύνθετο από το Zebra & Donkey. Μάλιστα!
Απορεί κανείς μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη ανευθυνότητα μα και ακαλαισθησία. Ευτυχώς υπήρξαν και αντιδράσεις. Η εκπρόσωπος του ζωολογικού κήπου της Μόσχας δήλωσε πως “Τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν σε πολιτισμένους ζωολογικούς κήπους, παρουσιάζονται όμως σε ιδιωτικούς κήπους και φάρμες. Το είδος αυτό του μάρκετινγκ ούτε επιστημονικό είναι ούτε δικαιολογείται. Ο σπουδαιότερος ρόλος των ζωολογικών κήπων είναι η διάσωση των ζωντανών ειδών”.
Δεν διαφωνεί κανείς, πιστεύω. Ποιος όμως ακούει;
Years ago we used to play a game with my little son: to draw a monster. Since nothing is created in a vacuum and it is not possible for us to create, to imagine something that does not already exist and which we have not already seen or experienced in some way, we had to resort to the usual method… a head like a barrel… ears like an elephant… mouth like a lion’s… a nose like an aardvark and so on and so forth. Ready, our monster! I was very much tempted to draw the vet, or the keeper, or the manager, or the owner of that zoo, to draw him as if his mother was a camel and her father a toad. You don’t think I couldn’t, do you? Well, I didn’t because I did not think it was worth the trouble.
What I am talking about is those responsible of a zoo in Taigan, Crimea, who crossed a female zebra with a donkey. The result of the union can be seen in the pictures. The name of this new creation is equally grotesque: Zonkey, a composite of Zebra and donkey.
One cannot but wonder at the extend of human irresponsibility as well as lack of good taste.
Luckily there was reaction. “Such things don’t happen in civilised zoos, but can occur at private zoos or on farms,” said Anna Kachurovskaya, a spokeswoman for Moscow Zoo.
“This sort of marketing is not justified or scientific … zoos are for preserving wild species, that is one of their most important goals.”
You agree, I am sure. But who cares?
η ιστοσελίδα του