* Η Ρούλα Βασιλοπούλου είναι πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας “ΠΡΑΞΙΣ” .
Μεγαλώνουμε ακολουθώντας τα πρέπει που μπαίνουν στη ζωή μας με το έτσι θέλω.
Πρέπει που μας στερούν τον αυθορμητισμό και την ένταση των συναισθημάτων μας.
Μεγαλώνουμε και η χαρά για τ απλά πράγματα εξαφανίζεται … ένα παγωτό δε μας κάνει να χοροπηδάμε, ένα μπάνιο στη θάλασσα δε φαντάζει πια μαγικό και η παιδικότητα γίνεται ωριμότητα.
Μεγαλώνουμε και φοβόμαστε να φωνάξουμε, να απολαύσουμε, να αφεθούμε, να διαφωνήσουμε δυνατά, να αγαπήσουμε και να θυμώσουμε παιδιάστικα, με εκείνη την ένταση που μόνο τα παιδιά έχουν.
Μεγαλώνουμε και σβήνουμε σιγά σιγά το παιδί μέσα μας.
Στεγνώνουμε .
Και μια ωραία μέρα ανακαλύπτουμε πως όλα έχασαν τη γεύση, τη μαγεία, το χρώμα τους και πως ο χρόνος κυλά πια σε βάρος μας.. Το κάθε κερί στη τούρτα μας γίνεται βάρος , άγχος, άλλο ένα ουφ στο στόμα μας.
Κι όμως δε θα έπρεπε…Αν το παιδί μέσα μας δεν το πνίγαμε ,αλλά το κρατούσαμε ώστε να πορεύεται μαζί του η πείρα, τότε τα μαθήματα της ζωής θα είχαν άλλο χρώμα και δε θα χάναμε ποτέ την ικανότητα ν’ απολαμβάνουμε, να χαριζόμαστε, να παίζουμε, να γελάμε..
Δε φταίνε τα χρόνια που αλλάζουμε, και τα γενέθλια που γερνάν ,φταίμε εμείς που φιμώσαμε, κοιμίσαμε ή διώξαμε το παιδί μέσα μας.
Ας το ξυπνήσουμε το χουμε τόσο ανάγκη κι εμείς κι ολόκληρος ο κόσμος .
Χρόνια πολλά iPorta!
Να μεγαλώνεις, να γίνεσαι δυνατή και κυρίως να μη ξεχάσεις, ποια ανάγκη σε γέννησε, ποιο μεράκι σε κρατά και ποια είναι αυτά που σε θρέφουν.