Φιλικά περιπαικτικός, στο καφενείο της Βουλής, λίγο πριν την ψηφοφορία – και υπό τις εντυπώσεις της αποπομπής
Σακελλαρίδη – βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έλεγε σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: «Σας νιώθω ως συντρόφους εσάς στον ΣΥΡΙΖΑ». Και στο
απορημένο βλέμμα του Συριζαίου, απάντησε σαρκαστικά: «Μα τώρα έχει φύγει το 4% του ΣΥΡΙΖΑ, και έχουν μείνει οι
ΠΑΣΟΚοι. Είμαστε πλέον σύντροφοι»!
Βέβαια ένας άλλος πασοκικός σύντροφος ο Στάθης Παναγούλης, ανέβασε στο όριο την πίεση των κυβερνητικών συντρόφων, και την
αδρεναλίνη των δημοσιογράφων, όχι μόνο με την απουσία του, την οποία κάποιοι υποπτευόμασταν, αλλά και με την ανακοίνωση που
εξέδωσε στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, εκμυστηρεύεται στο πανελλήνιο σπαραξιδιάρικα ότι «Μέχρι τώρα έκανα πέτρα την καρδιά μου
ψηφίζοντας – υπό την απειλή του πολιτικού χάους- περικοπές εναντίον μεσαίων και φτωχών, οι οποίοι μας στήριξαν για να μην τους
πετσοκόψουμε άλλο τη ζωή».
Κάνει αναφορά ότι ήρθε αντιμέτωπος με την συνείδησή του και τις αντιστασιακές του αρχές, τις οποίες υπηρέτησε στα χρόνια της
δικτατορίας, αλλά απολογείται: «Υπακούοντας στην θύελλα αντιδράσεων των πολιτών, αρνούμαι να οδηγήσω στο δρόμο βιοπαλαιστές
δανειολήπτες, αφήνοντάς τους στο έλεος των τραπεζών, που θησαύρισαν στα χρόνια της διαπλοκής». Κράτησε όμως και «πισινή», κατά το
λαικόν, λέγοντας ότι «κρίνοντας ότι δεν διακυβεύεται η συνοχή και η σταθερότητα της κυβέρνησης, απέχω από την ψηφοφορία»!
Αντιρρησίας συνείδησης εκ του ασφαλούς δηλαδή, και παρότι διαβεβαιώνει τον Αλέξη Τσίπρα «θα συνεχίσω να τον στηρίζω», δεν
απέφυγε να λάβει την πολιτική κεφαλήν του επί… πιάτου!
Ο έτερος αντιρρησίας συνείδησης, ο πρόεδρος του «Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος» Νίκος Νικολόπουλος, απεπέμφθη με τις
ίδιες ταχύρυθμες διαδικασίες από την Κ.Ο των ΑΝΕΛ, αλλά αρνήθηκε να παραδώσει την έδρα, ανταποδίδοντας στα ίσα στον πρόεδρο Πάνο
Καμμένο. Του υπενθύμισε ότι ούτε εκείνος είχε παραδώσει την έδρα μετά τη διαγραφή του για ανυπακοή χάριν του αντιμνημονιακού του
αγώνα! Φυσικά υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για τα κίνητρα Νικολόπουλου, κατά πόσο θα είχε διαπράξει την αντιστασιακή του ανυπακοή,
εάν είχε υπουργοποιηθεί – ένα παράπονο που το προηγούμενο διάστημα εκμυστηρευόταν ευρέως, ακόμη και σε δημοσιογράφους.
Ούτως ή άλλως, η κυβέρνηση μετρά πλέον 153 βουλευτές, αφού ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είχε την ακεραιότητα να παραδώσει την έδρα,
αντικαθιστάμενος από Χριστόφορο Βερναρδάκη, αλλά κανένα αεράκι ανακούφισης δεν πνέει στο μέγαρο Μαξίμου.
Τα βλέμματα του πρωθυπουργού και του επιτελείου του, εστιάζουν με προβληματισμό στην επόμενη ημέρα, που έρχεται με το τσουνάμι του
ασφαλιστικού, και σίγουρα θα δοκιμάσει σκληρά συνειδήσεις συριζαίων βουλευτών, ειδικά εκείνων που όπως και ο κ. Σακελλαρίδης, δεν
έχουν προλάβει να απολαύσουν την γοητεία της εξουσίας και άρα να ενσωματωθούν στο σύστημα, αποβάλλοντας ολοκληρωτικώς τις αρχές
τους – ας μην ξεχνάμε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν βουλευτές που ήρθαν από τα λεγόμενα «κοινωνικά κινήματα», που όσο και αυτά να μην
είχαν ιδιαίτερη μαζικότητα στην χώρα μας – και όσο και στους ίδιους να χρεώνεται κάποια ιδεοληπτικότητα και μονομέρεια- δεν παύουν να
είναι μπολιασμένοι με ιδέες «αντισυστημικότητας», που τους αποτρέπουν από το να αντιμετωπίζουν τη πολιτική ως καριέρα. Αλλωστε η
περίπτωση της ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη και όσων τον ακολούθησαν, είναι πρόσφατη και αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Αν κάτι εφησυχάζει το μέγαρο Μαξίμου, είναι αυτό που παραλλήλως το τρομάζει, δηλαδή η οριακότητα των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων.
Θέλουν να πιστεύουν ότι πλέον καταρρίφτηκε το επιχείρημα Παναγούλη ότι «δεν διακυβεύεται η συνοχή και η σταθερότητα της
κυβέρνησης. Θεωρούν ότι στο τέλος, παρ’ όλες τις ιδεολογικές ενοχές των βουλευτών, δεν θα υπάρξουν ντεσπεράντος που θα προβούν
στο απονενοημένο διάβημα να ρίξουν μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Υπάρχει άλλωστε μπροστά τους χρόνος, ώστε τα μέλη της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας, να υποστούν το κατάλληλο «μασάζ», προκειμένου να προσέλθουν πεπεισμένα στην ψηφοφορία του
Ασφαλιστικού.
Σε κάθε περίπτωση η χθεσινή νύχτα λειτουργεί ως τροχιοδεικτικό για την πορεία μετ΄ εμποδίων που θα ακολουθήσει πλέον η κυβέρνηση
και κυρίως το ισχυρό της μέρος, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί δημοσιογράφοι που βρεθήκαμε χθες στη Βουλή, θυμηθήκαμε παρόμοιες σκηνές, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έστελνε τα
σημειώματα στον τότε πρόεδρο της Βουλής με τα οποία ανακοίνωνε την καρατόμηση των βουλευτών που καταψήφισαν τα μνημονιακά
νομοσχέδια, και τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να λέει στους δημοσιογράφους στον διάδρομο της Βουλής, ότι «οι πόλεμοι έχουν
απώλειες».
Εως ότου ήρθε και η σειρά του, και έγινε ο ίδιος μια τέτοια απώλεια…
liberal.gr
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr