Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις
Σημείωση: Το κείμενο γράφτηκε στις 24/11/2014 αλλά δυστυχώς παραμένει επίκαιρο.
Ένας 71χρονος αναβάτης ακρωτηριάστηκε μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο που οδηγούσε νεαρή επί της οδού Αυστραλίας στη Ρόδο.
Τρεις μέρες μετά ένας 39χρόνος σκοτώθηκε στον επαρχιακό δρόμο Μαριτσών Ρόδου.
Την ίδια μέρα ένας 30χρόνος σκοτώθηκε στον περιφερειακό δρόμο Αεροδρομίου-Τσαϊρίου στη Ρόδο.
Ο Μανώλης, ο Μιχάλης, η Ιωάννα, η Ειρήνη… ο γνωστός μας άγνωστος θύτης και το γνωστό μας άγνωστο θύμα.
Δεν είναι πάντα οι δρόμοι της Ρόδου που φταίνε. Δεν είναι μόνο αυτοί. Φταίει η νοοτροπία μας. Η απουσία οδικής συνείδησης. Τα εξαγορασμένα διπλώματα προς 1.500 ευρώ. Όλα μέσα στο χιλιοπεντακοσάρικο. Μαθήματα, σήματα, οδήγηση. Τα στραβά μάτια κάποιοι, στραβάδια στους δρόμους κάποιοι άλλοι. Και όλοι παντογνώστες.
«Φταίει ο νόμος, φταίει ο δρόμος, φταίει ο άλλος».
Τριακόσιοι βουλευτές, επιτροπή Οδικής Ασφάλειας στη Βουλή και το πρόβλημα παραμένει: το μάθημα της Οδικής Ασφάλειας είναι ανύπαρκτο στα ελληνικά σχολειά.
Κανένας βουλευτής, κανένας πολιτευτής δεν ασχολήθηκε με αυτό, το άμεσα καθημερινό ζήτημα. Την ασφάλεια της μετακίνησής μας. Το αυτονόητο που μοιάζει με ανόητο ζητούμενο. Σε μια ανόητη κοινωνία ψευτοϊδεολόγων.
Λένε πως στη Λίμνη Βουλιαγμένης μια νεράιδα κρατά στο βυθό της τα παλικάρια που ψάχνουν να βρουν πώς συνδέεται με τον Σαρωνικό. Θρύλος λένε…
Στη Ρόδο, το ένα θανατηφόρο τροχαίο έρχεται πίσω από το άλλο. Σαν ντόμινο. Όχι δεν είναι νεράιδα κακή και εκδικητική. Είναι η ημιμάθεια, η υπερβολή, η νοσηρή νοοτροπία, η αδιαφορία, η μετακύλιση των ευθυνών. Για κάθε ζωή που χάνεται φταίμε όλοι. Συλλαλητήρια, απεργίες, κινητοποιήσεις γίνονται για όλα εκτός από την Οδική Ασφάλεια. Δεν ζητήσαμε ποτέ την άμεση και ανελαστική εφαρμογή του νόμου και την ένταξη του μαθήματος στα σχολεία. Από τους παιδικούς σταθμούς κιόλας.
Τρομάζω να μετρώ τροχαία δυστυχήματα σε τούτο τον τόπο. Τρόμος και για πεζούς και για οδηγούς.
Τρομάζω για το πότε θα έρθει το επόμενο.
Δεν έχω λόγια για κανένα. Η σιωπή θριαμβεύει. Σιγά τώρα ποιος θα σπάσει τ’αυγά; Άλλωστε συμβαίνει στους άλλους.
Όχι σε μας;
Έτσι λες, ε; Ξεχνάς ότι το φως και το σκοτάδι είναι στοιχεία του ίδιου έργου. Πάντα.
Υγ: πριν από λίγες μέρες έγραφα αυτό. Μα κανείς …πολιτευτής δεν νοιάστηκε για το αυτονόητο…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr