– Ήξερα κάποιον με ένα ξύλινο πόδι που τον έλεγαν Σμιθ.
– Και το άλλο του πόδι πώς το έλεγαν;
Αυτό είναι ένα αστείο από την ταινία “Μαίρη Πόπινς”. Μπορούσε, με τα γέλια που προκαλούσε, να ανυψώσει μια παρέα στο ταβάνι και έγινε
αιτία να πεθάνει ένας τραπεζίτης, πάλι από τα γέλια. Καλό επομένως είναι να μη λέγεται μπροστά σε τραπεζίτες, σε ανθρώπους με
αναπηρίες ή που έχουν τεχνητά μέλη. Εκτός εάν πρόκειται για άτομα εγνωσμένης αίσθησης του χιούμορ.
Γενικώς, είτε κατανοητό είναι, είτε ακατανόητο, το χιούμορ μπορεί να σκοτώσει. Γι’ αυτό θα έπρεπε να απαγορεύεται η χρήση του σε
δημόσιους χώρους και από δημόσια πρόσωπα.
Σε κλειστούς χώρους και σε σχετικά μικρές παρέες, απειλεί κυρίως την πλήξη.
* Το νέο βιβλίο του Κωστή Α. Μακρή «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr