Τον Γιώργο Κιμούλη τον εκτιμώ και ως ηθοποιό και ως μυαλό. Και χαίρομαι γιατί με επιβεβαιώνει και ως αριστερός πολιτικά. Το γεγονός ότι δέχτηκε μια θέση την οποία αποποιήθηκε μόλις διαπίστωσε ότι αδιαφάνεια και εξουσιαστικά ύπουλα παιχνίδια μπορούν να εισβάλλουν στο προσωπικό του αξιακό σύστημα και να του ανατρέψουν τις αρχές του, πήρε το καπελάκι του και έφυγε. Και δήλωσε: “δεν είμαι ανέστιος. Έχω την τέχνη μου”.
Το ακούτε; “Δεν είμαι ανέστιος” .
Για να ξανασκεφτούμε: όσοι δεν έχουν κάπου ν’ακουμπήσουν, στηρίζονται σε σαθρά ερείσματα που εύκολα μετακινούν την άμμο κάτω από τα παόδια τους. Μα το πιο σημαντικό ο Γιώργος Κιμούλης που έχει πετύχει και δεν είπε, αλλά όσοι διαβάζουν λοξά και ανάποδα το “άκουσαν” , το κατάλαβαν είναι τούτο: Η βασική και σταθερή εστία του είναι ο εαυτός του. Δικό του το οικοδόμημα. Και όποιος πορευεται και ζει και πορεύεται με τον εαυτό του χέρι-χέρι, μπορεί όλοι να τον πολεμούν, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον ισοπεδώσει.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr