Ασκαρδαμυκτί: Επίρρημα που σημαίνει κοιτάζω κάτι επίμονα χωρίς να ανοιγοκλείνω τα μάτια. Με προσήλωση.
Με απόλυτη προσήλωση. Με υστερική προσήλωση. Με αρρωστημένη προσήλωση. Χυδαία προσήλωση.
Όλες αυτές οι κατηγορίες προσήλωσης έχουν σχέση με το τι μπορούν να δουν τα μάτια, αν και ορθάνοικτα.
Αν βλέπουν μόνο το σαν θέσφατο ”ο νόμος είναι νόμος”, χωρίς να ενδιαφέρουν οι συνέπειες, τα προβλήματα, τα εγκλήματα που προκαλεί η τήρησή του, τότε, αν και ασκαρδαμυκτί, τα μάτια δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη.
Ειδικά αν αυτή η μύτη είναι αραχτή σε αναπαυτικό καναπέ, με περιχαρακωμένη την πέριξ ησυχία, μπροστά σε τηλεόραση, τότε είναι χυδαία τυπικό δείγμα της τελευταίας κατηγορίας.
Μεταφορικά θα μπορούσαμε να πούμε ”καρφωμένα” ή ”κολλημένα” ή Ευρωπαίος πολίτης.
Ο Ευρωπαίος πολίτης του διαφωτισμού, της δημοκρατίας, της ultra ευαισθησίας και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Έχει σηκώσει τόσο ψηλά τη μύτη ώστε δεν βλέπει τι γίνεται από κάτω.
Άλλωστε τι τον νοιάζει αφού έχει αναθέσει σε κάποιους την τήρηση του νόμου. Του αρκεί να κοιμάται ήσυχος. Του αρκεί η προσήλωση σ’ αυτό.
Δεν μπορώ να προσεγγίσω το θέμα νομικά. Δεν θέλω να το προσεγγίσω πολιτικά.
Το έγκλημα όμως που γίνεται εδώ και χρόνια στη Μεσόγειο και τελευταία έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και μπορώ και θέλω να το πολεμήσω κοινωνικά.
Με κάθε μέσο. Με κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
”Βομβαρδίστε” με κάθε μέσο, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή και με κάθε τρόπο, γνωστούς και άγνωστους (Βόρειο) ευρωπαίους πολίτες ώστε να κλείσουν τα μάτια.
Διότι με ανοιχτά μάτια μπορείς μόνο να κοιτάζεις. Με ή χωρίς προσήλωση.
Με κλειστά μάτια μπορείς όμως και να φαντάζεσαι.
Μπορείς να φανταστείς το εαυτό σου στη θέση εκείνου που το επόμενο βήμα του μετά την απόγνωση, είναι ο βυθός της Μεσογείου.
Της Μεσογείου που όταν θα έρθεις το καλοκαίρι στις προγραμματισμένες διακοπές σου για να χαρείς ξένοιαστος τον ήλιο και τα καταγάλανα νερά της, στην ακτή θα ξεβράζονται πτώματα. Έτσι χωρίς πρόγραμμα.
Το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό ούτε Ιταλικό. Είναι ντροπιαστικό.
Είναι αποκλειστικά και μόνο Ευρωπαϊκό και αν δεν αφυπνιστούν οι Ευρωπαίοι πολίτες, να μην περιμένουμε ότι θα το λύσουν οι πολιτικοί.
Αυτοί φροντίζουν να έχουν τη συνείδησή τους καθαρή, απλά και μόνο ψηφίζοντας νόμους. Όπως η ΣΕΓΚΕΝ και το ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ.
Το πολύ πολύ να ”εγκρίνουν και κανένα κονδύλι”.
Στο χέρι μας είναι να αναδείξουμε το αίσχος. Και στα πληκτρολόγια. Στα fax και τα τηλέφωνα. Ακόμη και στα ταχυδρομικά περιστέρια.
Υ.Γ. Θα πρέπει να συγχαρούμε και να τους πούμε ότι τους συμπαραστεκόμαστε τους κατοίκους των νησιών και το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος.
Αυτό που για κάποιους είναι στατιστικό μέγεθος,για αυτούς είναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ.