Ένα σχοινί η ζωή μας κι εμείς ακροβάτες στο άγνωστο. Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε για να έχουμε τη δικαιολογία όσων κάνουμε. Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι οι πράξεις μας έχουν αντίχτυπο στην ίδια μας τη ζωή. Είναι δύσκολο να δούμε τη δική μας καμπούρα. Όσο κι αν κοιτάξουμε στον καθρέφτη δεν θα αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Θα βρούμε δικαιολογία για όλα, γιατί αυτό είναι το εύκολο. Θέλει θάρρος, αλλά και θράσος και δύναμη, δύναμη ψυχής.
Κι όμως, τα πάντα έχουν συνέπειες. Δυστυχώς, όταν το καταλαβαίνουμε είναι ίσως πολύ αργά. Δεν έχει επιστροφή γιατί το σχοινί έχει σπάσει. Υπάρχουν περιπτώσεις που το σχοινί μπορεί να δεθεί ξανά, αλλά υπάρχουν κι εκείνες οι καταστάσεις που απλά δεν έχουν επιστροφή.
Πνίγουμε τον πόνο και τα δύσκολα στο ποτό, πιστεύοντας ότι έτσι θα ξεχάσουμε. Ψευδαισθήσεις! Κανένας πόνος δεν πνίγεται, απλά δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας και περιθώριο να ξεκινήσει την καταστροφή του. Απλά τον ξεγελάμε. Έρχεται όμως, μία στιγμή που το ποτό τα καταστρέφει όλα. Ο πόνος παρόλα αυτά είναι εκεί. Αυτός δεν φεύγει ακόμα κι αν πιεις μέχρι τελικής πτώσης. Μόνο που το σχοινί έχει κοπεί χωρίς επιστροφή. Ένα περίεργο αλισβερίσι η ζωή μας.
Για τον Δημήτρη
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr