Μετά από σχεδόν 2,5 χρόνια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο πρωθυπουργός έφθασαν πολύ κοντά στο να…μιλήσουν ιδιαιτέρως! Ο παράγοντας όμως Βενιζέλος (συγκυβερνήτης ουσιαστικά) αποτέλεσε την αιτία για να ακυρωθεί το ραντεβού (άσχετα αν επίσημα αυτό διαψεύδεται). Ο Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε να μιλήσει με τον πρωθυπουργό της χώρας (μεταξύ άλλων για να του ζητήσει….εκλογές!)
Ο πρωθυπουργός επίσημα (Μαξίμου) αρνείται ότι τον προσκάλεσε. Αλλά παρά ταύτα μίλησε για εθνική συναίνεση και ομοψυχία, δηλαδή εμμέσως τον κάλεσε! Ο δε Τσίπρας φαίνεται να αυτοπροσκλήθηκε σε ένα ραντεβού που εκ των προτέρων ήξερε ότι δεν θα γινόταν λόγω συγκεκριμένης αιτίας (Βενιζέλος). Το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται (!) τον Βενιζέλο.
Πρόκειται για κλασική φαρσοκωμωδία ελληνικού τύπου και μάλιστα παλαιάς κοπής. Μοιάζει σαν παίγνιο τριών συμμετεχόντων όπου ο καθένας δεν θέλει τους άλλους δυο αλλά επιθυμεί να καρπωθεί την πατρότητα της πρωτοβουλίας για μια εκ των προτέρων άστοχη συνάντηση!
Βέβαια, κερδισμένος μάλλον θα βγει ο Τσίπρας ο οποίος θα έχει να λέει ότι ήθελε να δει τον πρωθυπουργό αλλά αυτός αρνήθηκε λόγω του βέτο στον Βενιζέλο. Η αλήθεια είναι ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συμπεριφέρεται πλέον ως ισότιμος συνομιλητής . Εκπροσωπεί το 8% των Ελλήνων (και λιγότερο μάλλον) ασχέτως της παρουσίας του στην συγκυβέρνηση. Αυτό δεν θέλει να το παραδεχθεί. Εξακολουθεί να κρατά όμηρο τον πρωθυπουργό και την ΝΔ.
Γεννήθηκε για λίγες ώρες μια πιθανή γραμμή μόνιμης συνεννόησης μεταξύ κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης και το σύνδρομο του…. σπασμένου τηλεφώνου πάλι εμφανίστηκε ως ανασταλτικός παράγοντας. Η μικροπολιτική κέρδισε για ακόμα μια φορά.
Η τρόικα περιμένει, η Τουρκία προκαλεί, οι 180 δεν φαίνεται να υπάρχουν για εκλογή προέδρου, η πιθανότητα αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή και οι εκλογές πιθανώς να ζυγώνουν. Αλλά είναι να αναρωτιέσαι: πώς θα συνεννοηθούν όταν προκύψει θέμα αναγκαστικής συγκυβέρνησης; Ή μήπως ελπίζουν ότι οι πιθανές έδρες απο Ποτάμι και ΑΝ.ΕΛ. θα αποτελέσουν σωσίβια σωτηρίας;
Η παραβίαση της λογικής έχει και τα όρια της. Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να συνομιλήσει με την κυβέρνηση ώστε να βρεθεί ένα μίνιμουμ πλαίσιο συνεννόησης και η κυβέρνηση οφείλει να προσκαλέσει την αξιωματική αντιπολίτευση ώστε να τεθούν επί τάπητος οι βασικές συντεταγμένες της επόμενης μέρας.
Και φυσικά ο Βενιζέλος οφείλει να καταλάβει ότι είναι μεν στην κυβέρνηση, αλλά δεν είναι πρωθυπουργός ούτε εκπροσωπεί πλέον το δεύτερο (ίσως ούτε το τρίτο πλέον) κόμμα της χώρας…
