Αν κάποιος θα ήθελε να διακωμωδήσει το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα της σημερινής σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, θα μπορούσε
να την αποδώσει με τα λόγια του …γέροντα Παϊσίου, (μια και τελευταίως οι ρήσεις του έχουν γίνει «viral» στο ελληνικό διαδίκτυο): θα είναι
μια σύσκεψη και θα είναι …σαν να μην είναι!
Το «σπασμένο τηλέφωνο», κατά την χθεσινή επικοινωνία του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, καταδεικνύει του λόγου το
αληθές!
Ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να τους «δελεάσει», με την σύσταση δυο επιτροπών , μια για το σύνταγμα και μια για το ασφαλιστικό. Οι
αρχηγοί δεν θεωρούν καν ανεξάρτητη την επιτροπή για το ασφαλιστικό. Ο Στ. Θεοδωράκης, χθες, μιλώντας στο MEGA χαρακτήρισες τον
φερόμενο ως συντονιστή, Σ. Ρομπόλη, επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ
Συνοπτικά, μια και είναι γνωστά: Ο μεταβατικός πρόεδρος τη ΝΔ, Γιάννης Πλακιωτάκης, άνθρωπος ιδιαίτερα χαμηλών τόνων, φέροντας και
το βάρος των επιθετικών αντικυβερνητικών τόνων των τριών υποψηφίων προέδρων (Γεωργιάδης, Μητσοτάκης, Τζιτζικώστας), δεν έχει
εξουσιοδότηση να αποφασίσει επί του δέοντος γενέσθαι. Απλώς θα μεταφέρει την συζήτηση των αρχηγών στην Κ.Ο. ώστε συλλογικώς να
αποφασιστεί η αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η κ. Γεννηματά, ιδιαιτέρως επιθετική, εξέφρασε στον πρωθυπουργό αντιρρήσεις για την ατζέντα της σύσκεψης, ειδικά για το ασφαλιστικό,
που αποτελεί θέμα εσωτερικής πολιτικής διαχείρισης, ενώ του επισήμανε ότι σε διάλογο για τα μεγάλα θέματα της χώρας ( προσφυγικό,
εθνικά θέματα), θα μπορούσε να συμμετάσχει. Όμως «διάλογος για το ασφαλιστικό σε αυτό το επίπεδο δεν μπορεί να γίνει». Τα ίδια
διεμήνυσε και με επιστολή της προς τον Πρόεδρο.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης υπενθύμισε στον πρωθυπουργό τα κυβερνητικά πεπραγμένα, άλλωστε όπως είπε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
πέταξε τις κατά καιρούς προτάσεις του στον κάλαθο των αχρήστων! Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης δεν αποδέχτηκε το «ανέμελο» και
«παρείστικο» στυλ που παρουσίασε ο πρωθυπουργός κατά την συνομιλία τους, και το οποίο συνοψίζεται: «εντάξει, όταν είμαστε στην
αντιπολίτευση λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω»!
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, εκ μέρους του ΚΚΕ, παρέμεινε αμετακίνητος στην πάγια θέση του να μην συμμετάσχει σε διάλογο με τις αστικές
δυνάμεις, παραμένοντας στην άσπιλη, αμόλυντη και απόμακρη στάση του κόμματος!
Ο Βασίλης Λεβέντης, προσέρχεται με την εύκολη λύση της οικουμενικής κυβέρνησης τεχνοκρατών. Είναι μια άποψη που έχει οπαδούς στον
κόσμο των τεχνοκρατών και των επιχειρηματιών, η οποία όμως – ανεπεξέργαστη στις πτυχές της – καταλήγει στην λογική του ελληνικού
καφενείου («να τσακιστούν να φύγουν αυτοί που μας κατέστρεψαν, να έρθουν άνθρωποι που γνωρίζουν»). Ποιοι, πως, με ποια
αξιολόγηση, αναζητείται!
Κοντολογίς σήμερα θα είναι μια σύσκεψη για το «θεαθήναι», επειδή η κυβέρνηση βρέθηκε προ αδιεξόδου δεκάμηνη πολιτική της. Ο
πρωθυπουργός θα εμφανισθεί, μετά την ατυχή περαίωσή της, ως ο διαλλακτικός ηγέτης που προσπαθεί να συσπειρώσει τις πολιτικές
δυνάμεις του τόπου, σε ένα ενιαίο μέτωπο, για την απόκρουση των προβλημάτων που καταδυναστεύουν τον έλληνα πολίτη και το μέλλον
της χώρας…
Ηδη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, φρόντισε ήδη να προϊδεάσει για το αποτέλεσμα, με δηλώσεις του από την Ιταλία, όπου
προέβλεψε ότι στην σύσκεψη δεν θα παρθούν αποφάσεις – θα είναι δηλαδή κάτι δηλαδή σαν …φιλολογικό τέϊον !
Από την πλευρά της η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη, στα βήματα του …Αντρέα, ερμήνευσε την συμμετοχή, και μόνο, των
αρχηγών, ως θετικό γεγονός! ( σ.σ. Η αναφορά στον Αντρέα παραπέμπει στις δημοτικές του 1986, όταν το ΠΑΣΟΚ έχασε τους τρεις
μεγάλους Δήμους της χώρας από τη ΝΔ (αναδείχτηκαν δήμαρχοι οι Εβερτ, Ανδριανόπουλος και Κούβελας, σε Αθήνα, Πειραιά και
Θεσσαλονίκη αντίστοιχα), και ο μεγάλος Αντρέας βγήκε σκόπιμα «ικανοποιημένος» και δήλωσε ότι …«νίκησε η Τοπική Αυτοδιοίκηση»!
Οι αρχηγοί δέσμιοι του θυμού των οπαδών τους
Υπάρχει ωστόσο μια πτυχή την οποία δεν έχει προσμετρήσει, η κυβέρνηση. Είναι η αντίθετη κοινωνική δυναμική που έχει αναπτυχθεί στον
κορμό και τις παρυφές των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η ιδεολογική οίηση δεν της επέτρεψε να διερευνήσει την επίπτωση των
κατηγορών προς τους οπαδούς των αντιπάλων της ( τις οποίες ανέφερε προχθές εδώ ο Γιάννης Παντελάκης – περί γερμανοτσολιάδων,
Τσολάκογλου, προδοτών, κλπ.).
Οι κατηγορίες και οι χαρακτηρισμοί αυτοί, διαχύθηκαν στο κοινωνικό σώμα, συνετέλεσαν στον κοινωνικό διαχωρισμό, προσέβαλαν πολίτες
με αυταπόδεικτη δημοκρατική πορεία. Αμετροεπείς οπαδοί των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και κάποιων εκφράσεων της εξωσυστημικής ή αντιθεσμικής
Αριστεράς, (όχι όλοι φυσικά, και βεβαίως πάντα πλην ΚΚΕ), χαρακτήριζαν κάθε διαφωνούντα ως «φασίστα», απλώς και μόνο επειδή
διεκδικούσε το δικαίωμα της διαφορετικής άποψης.
Όλα αυτά, διαιωνιζόμενα επί πέντε μνημονιακά χρόνια, δεν πέρασαν ως άγραφη αποτύπωση στο κοινωνικό σώμα. Επωάστηκαν ως οργή
στους στοχοποιημένους οπαδούς των κομμάτων, δημιούργησαν πολιτικά αντερείσματα και ενεργοποίησαν την αντίδραση σε κάθε
ενδεχόμενη διάθεση των ηγεσιών τους, για συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν προστεθεί και η δεδομένη διαχειριστική αδυναμία της
κυβέρνησης, το αποτέλεσμα οδηγεί στην πλήρη άρνηση των οπαδών να αποδεχθούν την συνεργασία.
Συν τοις άλλοις δηλαδή, οι ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, είναι δέσμιες και του θυμού που δημιούργησε στο κοινωνικό τους
σώμα ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ…
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr