iporta.gr

Το ρίσκο της ρήξης, του Ηλία Καραβόλια

 

 

 

 

 

 

 

Ηλίας Καραβόλιας 

Το παιχνίδι χοντραίνει για την χώρα. Ο Ντράγκι σφίγγει την θηλιά της πιστωτικής ασφυξίας και αφήνει την Ελλάδα( και την Κύπρο) έξω απο την ποσοτική χαλάρωση( κόβει χρήμα για αγορές κρατικών ομολόγων 60 δις μηνιαίως)

Οι Γερμανοί και πολλά διεθνή ΜΜΕ σχεδόν καθημερινά μιλάνε για έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ που δεν θα κοστίσει πολύ στην Ευρωζώνη. Τα δημοσιεύματα για προχειρολογία, για ερασιτεχνισμό και ανετοιμότητα της ελληνικής πλευράς στο να παρουσιάσει αξιόπιστη πρόταση και κοστολογημένη, αυξάνονται εντός και εκτός χώρας.

Το κόστος της 4μηνης παράτασης που πήραμε είναι το κόστος της παρατεταμένης οριακής κατάστασης για την ρευστότητα και τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας.Είναι το κόστος του να συντηρείται το σενάριο Grexit στα διεθνή ΜΜΕ και στις αγορές. Και αναρωτιέται κανείς: παίζει κανείς με το μέλλον της χώρας τόσο εύκολα; Είναι τόσο ανεύθυνη η κυβέρνηση και προκαλεί την οργή του γερμανικού διευθυντηρίου και άλλων κυβερνήσεων; Μήπως μια άγνοια κινδύνου σκεπάζει την στρατηγική της Αθήνας και τελικά θα έχουμε πιστωτικό γεγονός του οποίου την ισχύ υποτιμά η κυβέρνηση;

Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως τελικά είναι πολύ σαφής η δημιουργική ασάφεια αυτών που πρότεινε ο Βαρουφάκης στο Eurogroup. Αναρωτιέμαι μήπως σκόπιμα μιλούσαμε για έντιμο συμβιβασμό και όχι ρήξη. 

Τα δεδομένα φυσικά είναι αμείλικτα και είναι μετρήσιμα. Υστέρηση εσόδων, δόσεις προς ΔΝΤ που πρέπει να πληρωθούν οπωσδήποτε και ομόλογα στην ΕΚΤ που λήγουν.Και εννοείται, μεταρρυθμίσεις που πρέπει να ονομάσουμε,να κοστολογήσουμε, να αριθμητοκοποιήσουμε ώστε να δεσμευτούμε σε συγκεκριμένους στόχους.

Προσωπικά,παρατηρώ ελεγχόμενο πανικό σε αγορές και χρηματιστήρια.Έχουμε μεν εκροές καταθέσεων και άνοδο στα ελληνικά spreads, έχουμε αστάθεια στο χρηματιστήριο, αλλά σε καμία περίπτωση η εικόνα δεν μοιάζει με αυτή προ των εκλογών του 2012 ή με αυτή στα μέσα του 2010 όταν μπήκαμε στην μέγγενη των μνημονίων.

Εάν λοιπόν (εάν λέω) έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση την ”καλυμμένη στρατηγική της ρήξης”, με στόχο να μεταβιβάσουμε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας μας στα χέρια των Γερμανών που “υποθέτουμε” ότι φοβούνται τις επιπτώσεις και γι αυτό εκνευρίζονται και φωνάζουν, τότε δεν θα πρέπει να ξεχνάει την ρήση του Morgenthau :”Ποτέ μη βρεθείς σε μια θέση από την οποία δεν θα μπορείς να προχωρήσεις χωρίς καταστροφικές επιπτώσεις και δεν θα μπορείς να υποχωρήσεις χωρίς ταπεινωτική απώλεια κύρους” .

ΥΓ. Ευνόητο είναι ότι η ρήση του Αμερικανού διεθνολόγου, αφορά και το Βερολίνο !