Jeroen Dijsselbloem, πρόεδρος του Eurogroup. Ιδού το πρόσωπο της υπεροψίας. Η συμπεριφορά του αποικιοκράτη προς τον “ιθαγενή”. Όχι πως δεν την έχουμε ξανασυναντήσει την συμπεριφορά αυτήν, το αντίθετο μάλιστα, μα τώρα την έχουμε τόσο ζωντανά on camera.
Γνωρίζω πολύ καλά πως οι συναισθηματισμοί δεν έχουν θέση στην πολιτική ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με χρήμα μα δεν μπορώ, άνθρωπος είμαι και στο κάτω κάτω δεν είμαι πολιτικός. Σκέφτομαι λοιπόν να την κολλήσω στον τοίχο απέναντί μου την φωτό αυτήν, εκεί στο σχεδιαστήριο που περνώ τις περισσότερες ώρες μου. Για να με φτύνει κατάμουτρα κάθε πρωί και να μην ξεχνώ την προσβολή, την προσωπική και της χώρας μου. Γιατί ο Βαρουφάκης, αγαπητοί αναγνώστες, δεν ήταν εκείνη την στιγμή απλά ο υπουργός μιας κυβέρνησης που ίσως και να μην την εγκρίνετε. Ο Βαρουφάκης εκείνη την ώρα ήταν εκπρόσωπος της Ελλάδας -όλων μας- με μια μεγάλη ελληνική σημαία κολλημένη στο κούτελο. Ήταν της Ελλάδας το χέρι που δεν καταδέχτηκε να σφίξει ο κύριος Νταϊσελπλουμ.
Και κάτι άλλο -συναισθηματικό και πάλι, με την άδειά σας. Καταλαβαίνω πως κάποιοι θα πούνε οτι αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα, πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά για μας και πως πρέπει να σοβαρευτούμε, πως πρέπει να δούμε την στραβομάρα μας και ν’ αφήσουμε τις ευαισθησίες κατά μέρος, μα… να… πώς να το πώ, δεν ξέρετε πόσο την χάρηκα εκείνη την ξινισμένη φάτσα, την απώλεια της ψυχραιμίας. Του Νταϊσελπλουμ, ντε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Αφού έγραψα τα παραπάνω πληροφορούμαι πως ο κύριος Νταϊσελπλουμ δήλωσε ότι όλα οφείλονται σε παρεξήγηση. Εγώ πιστεύω την φωτογραφία.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author.
Iporta.gr
