Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του
Τέτοιες μέρες που ‘ναι θυμήθηκα και ξέχωσα ένα σκίτσο μου με τίτλο “Κυβέρνηση και Ε.Ι.Ρ.Τ.”. Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ το 1975, όπου τότε “Κυβέρνηση” = Ν.Δ. . Ο τίτλος βέβαια θα μπορούσε σήμερα να είναι “Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα” ή “Παλιά μου τέχνη κόσκινο” ή “Οπου μικρομάθει δεν γεροντοξεχνά”. Οπωσδήποτε, είμαι βέβαιος πως κι εσείς, ευφάνταστοι όπως είστε, μπορείτε να σκεφείτε τους δικούς σας τίτλους.
Στα τόσα που έχουν ειπωθεί για το “μαύρο” της ΕΡΤ να προσθέσω δυο λόγια που μου φουσκώνουν το στήθος. Στα πενήντα περίπου χρόνια ως ενεργός πολίτης και της με τον ένα τρόπο ή τον άλλο συνειδητής ενασχόλησης μου με τα κοινά δεν έχω ζήσει πιο βάρβαρη, πιο αποκρουστική και πρωτόγονη πράξη λογοκρισίας, πιο αυθαίρετη κυβερνητική συμπεριφορά γενικότερα, απο το κατέβασμα του διακόπτη της Ε.Ρ.Τ. Και δεν μπορώ να αποφύγω την Οργουελιανή σκέψη πόσο ευάλωτη είναι η κοινωνία μας, πόσο απλό είναι το κατέβασμα ενός διακόπτη απο όποιον τυχαίνει να έχει πρόσβαση σ’ αυτόν. Του διακόπτη, λέω, του ίνετερνετ, του τηλεφώνου, του ηλεκτρικού… πράγματα όχι μακρυά απο αυτά που ήδη συμβαίνουν στον κόσμο γύρω μας.
Δεν μένει τώρα παρά να ελπίσουμε σε μια ΕΡΤ ανοιχτή σε όλες τις ιδέες. Δεν λέω αντικειμενική γιατί δεν πιστεύω πως κάτι τέτοιο υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Ο καθένας μας ερμηνεύει και αναλύει τα γεγονότα σύμφωνα με την δικιά του ιδεολογική οπτική γωνία. Δεν γίνεται αλλοιώς. Ο κάθε δημοσιογράφος, ο κάθε παρουσιαστής, ο καθένας μας, έχει την δική του άποψη. Αυτό όμως που περιμένουμε να γίνει είναι μια ΕΡΤ χωρίς ιδεολογικούς αποκλεισμούς που θα δίνει βήμα ισότιμα σε όλες τις απόψεις, έτσι ώστε ο θεατής να μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Κι ακόμα, εγώ περιμένω μια ΕΡΤ που θα δώσει βάρος στον πολιτισμό, στην παραγωγή πολιτιστικών εκπομπών, και βέβαια δεν εννοώ τον πολιτισμό του ροζ και του θαλασσί των πρωϊνάδικων.
Δυστυχώς, αναμενόμενη όμως, η μίζερη αντιπολίτευση -η άμεσα υπεύθυνη για το “Μαύρο”, η σκηνοθέτης των στημένων συνεντεύξεων από δημοσιογράφους ανδρείκελα- ξεσπάθωσε όλο λαύρα πριν καν συμπληρωθούν 12 ώρες λειτουργίας της ΕΡΤ. Αναμενόμενη, όταν η κριτική προέρχεται από εκείνους που δεν ανέχονται το διαφορετικό, που δεν μπορούν να δεχθούν εκείνο που δεν έχει βγει απο το δικό τους καλούπι, που μιλούν για κάποιες ελευθερίες που οι ίδιοι δεν πιιστεύουν. Γιατί να μιλήσουν οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ, γιατί να μιλήσουν οι απολυμένοι, γιατί να μιλήσουν οι καθαρίστριες, γιατί να προβληθεί το ιστορικό του “Μαύρου”; Γιατί άραγε…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Ναι, ναι ημίψηλα και μπακαλιαράκια φορούσαν τότε οι πολιτικοί.