Μετά από εισήγηση του πρωθυπουργού και αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ κ.Αλέξη Τσίπρα, αποφασίστηκε το κυβερνητικό κόμμα να πάει σε έκτακτο συνέδριο.
Η λέξη ”έκτακτο” έχει δύο έννοιες.
Η πρώτη δηλώνει κάτι που γίνεται εκτός προγράμματος και η δεύτερη έχει την έννοια του χαριτωμένου, του γουστόζικου.
Ας δούμε ποιά από τις δύο ισχύει, χωρίς να αποκλείουμε την πιθανότητα να ισχύουν και οι δύο.
(Στο συνέδριο, θα κλιθούν τα μέλη να αποφασίσουν αν ονειροπολούν ή ονειροπωλούν και αυτό κάθε άλλο παρά χαριτωμένο ακούγεται).
Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σημαντικό ποσοστό πολιτών παρουσίασε ένα τρομώδες παραλήρημα.
Πολλοί πιστεύουν-αρκετοί είναι βέβαιοι-ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα και ότι ο στρατηγικός του στόχος είναι να εγκαθιδρύσει σταλινικού τύπου κομουνιστικό καθεστώς ή έστω ότι με τις ιδεοληψίες του θα μας γυρίσει 100 χρόνια πίσω.
Αυτό μαρτυρούν πολλά άρθρα σε δημοσιογραφικά sites,καθώς και πολλά σχόλια πολιτών που ακολουθούν από κάτω.
Ως ένα σημείο αυτό είναι δικαιολογημένο εξ αιτίας της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ προεκλογικά έταζε σχεδόν τα πάντα και ότι θα τα άλλαζε όλα με ένα νόμο, θα έσκιζε τα μνημόνια και όλοι θα χόρευαν στον ρυθμό του,μετεκλογικά τα απαρνείται.
Αυτή η αμετροέπεια είχε συνέπεια να κλονιστεί η αξιοπιστία του και να στερήσει από επιχειρήματα όσους βρίσκονται όμορα ιδεολογικά και έβλεπαν με συγκατάβαση την όλη προσπάθεια.
Το συνέδριο επί της ουσίας θα επιδιώξει να ανατρέψει αυτό το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας. Δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί ιδιαίτερος κόπος διότι η ανοχή των πολιτών στον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλεται σε διανοητική και ψυχολογική υπερκόπωση. Εδώ και 5 χρόνια βομβαρδιζόμαστε από λόγια χωρίς να βλέπουμε φως.
Η αντιμνημονιακή υστερία, άρχισε πλέον να ξεθωριάζει και στη χώρα πλανάται το ”κάνε ό,τι είναι να κάνεις, επιτέλους να τελειώνουμε”.
Σ’ αυτό συνηγόρησε και η θέση της αντιπολίτευσης με το ”ευρώ και συμφωνία πάση θυσία”.
Έτσι λοιπόν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι κακώς κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ για λαϊκισμού. Όσα ψέμματα είπε, είπε.
Τώρα δίνει αυτά που θέλει ο λαός.
Ρεαλιστικά λοιπόν και στο ευρώ θα μείνουμε και συμφωνία πάση θυσία θα έχουμε. Και εδώ αρχίζει το δράμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα προβλήματα μιας οικονομίας δεν οφείλονται σε στιγμιαίες ή περιστασιακές καταστάσεις.
Αφού ο σχεδιασμός ανάγεται σε βάθος μέλλοντος χρόνου, εξυπακούεται ότι τα προβλήματα ανάγονται σε βάθος παρελθόντος χρόνου.
Αυτό που καλείται να κάνει σήμερα η κυβέρνηση, είναι η τραγική κατάληξη συσσωρευμένων τραγικών επιλογών δεκαετιών, που την τελευταία πενταετία αποκορυφώθηκαν.
Τώρα έφτασε η ώρα της ωμής πραγματικότητας και η προσγείωσή μας σ’ αυτήν.
Οι όροι των δανειστών θα είναι εξοντωτικοί και το κλίμα που θα επικρατεί θα έχει τη μορφή του σκωντσέζικου ντους.
Από τη μια τα αστειάκια και τα χτυπήματα στην πλάτη του Γιουνγκέρ και από την άλλη ο άτεγκτος Σόιμπλε,με τον ρόλο όμως του κακού να αναλαμβάνει προς το παρόν το ΔΝΤ.
Έστειλε και την ωραία Ρουμάνα με την αύρα της γυναίκας αφέντρας,για να δέσει το σιρόπι. Η δεσποτική κυρία που θα συμμαζέψει τα αδέσποτα.
Τι μας λέει λοιπόν το ΔΝΤ;
Καλύπτοντας με μια μαϊμού διάσταση απόψεων με τους υπόλοιπους θεσμούς ότι δηλαδή αν δεν διευθετηθεί το χρέος,δεν συμμετέχει στον δανεισμό, άρχισαν ήδη οι τροχιοδεικτικές διαρροές.
Τα μέτρα που θα εισηγηθεί αφορούν σε μισθούς και συντάξεις και θα συνεχιστεί το τρομακτικό παραλήρημα με τα κόκκινα δάνεια και τα ασημικά του κράτους.
(Αφού θέτει σαν προϋπόθεση την ”διευθέτηση του χρέους” σαν ζεστό ντους,ποιος ο λόγος να ”διαρρέει” τα ”μέτρα” σαν κρύο, αν δεν δεχθούν οι άλλοι πρώτα τη διευθέτηση; Έλα μου ντε).
Τα μέτρα που αφορούν σε μισθούς και συντάξεις, θα επιβληθούν από τους δανειστές και θα περάσουν από τη Βουλή των Ελλήνων.
Στη χώρα θα δημιουργηθεί μια μικρή νομενκλατούρα και όλοι οι υπόλοιποι θα γίνουμε Σταχάνωφ και θα δουλεύουμε κόκκινα μεροκάματα,μέχρι να σταθεί η πατρίδα – όπως κάποτε μια επανάσταση-στα πόδια της (ζήσε Μάη μου).
Θα έχουμε δηλαδή το πρωτοφανές ιστορικό παράδοξο,όλα αυτά να γίνουν με αριστερή κυβέρνηση κατ’ εντολή του ΔΝΤ και λοιπών των αγίων καπιταλιστών.
Ο ορισμός του δράματος,διότι θα εκπληρωθεί η προφητεία ότι αν έρθουν οι κομουνιστές, όλοι θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι και τα κοριτσάκια θα γαμιούνται για μια τσίχλα.
Ότι θα μας πάρουν τα σπίτια και ότι όλα θα είναι κρατικά, όπως στη Σοβιετία πριν 100 σχεδόν χρόνια.
Ουδείς φυσικά θα αναλάβει να θυμίσει το ουσιώδες. Ότι για την κατάντια μας, το μόνο που δεν φταίει είναι οι τελευταίοι έξι κομουνιστικοί μήνες,αλλά οι προηγούμενες καπιταλιστικές δεκαετίες.
Έτσι η πάλαι ποτέ χαριτωμένη ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, θα μετεξελιχθεί σε άκων φάντης μπαστούνι, αλλά δεν θα μπορεί να πείσει τον Άδωνη για το ”άκων”.
Έκτακτο;
Έκτακτο.