Μείναμε στο ευρώ, κατι που πρακτικά σημαίνει(μεταξύ άλλων)ότι θα…. ξαναδανειστούμε (σχεδόν σίγουρα) σε 4 μήνες. Γλυτώσαμε περικοπές,αλλά ίσως αναγκαστούμε να τις κάνουμε αργότερα. Ζητήσαμε χρόνο για διαρθρωτικές αλλαγές, γεγονός που σημαίνει ότι πήραμε τεχνητή παράταση με το ρίσκο να μην έχουμε “τρέξει” πολλά εντός 4μηνου.
Δεν είχαμε περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, αλλά και δεν πετύχαμε αναδιάρθρωση χρέους. Κερδίσαμε το στοίχημα για μικρότερα πλεονάσματα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι καλύπτουμε το χρηματοδοτικό μας κενό για το 2015. Γενικά, πήραμε πολλά θετικά, όμως το κάθε ένα μοιάζει με “ναι μεν, αλλά…”
Απο το email που έλαβε ο Χαρδούβελης από την τρόικα, περάσαμε στο email Βαρουφάκη προς το Eurogroup. Διαπραγματεύσεις, δηλώσεις, επικοινωνιακές μάχες, διαφωνίες: όλα όμως τελικά χωράνε σε ένα κείμενο. Όλα μπορούν να κωδικοποιηθούν στην ξύλινη τεχνοκρατική μεταγλώσσα της Οικονομίας(αυτά που αφορούν την καθημερινότητα μας, απλά αναλύονται ασταμάτητα από τηλεπαράθυρα και sites).
Ας ελπίσουμε ότι ξεφύγαμε από την εποχή που μας κυβερνούσαν με emails οι εταίροι δανειστές μας, και μπήκαμε στην εποχή που θα αναγκάζονται να απαντούν γρήγορα στα δικά μας απεσταλμένα.
Το πιο σημαντικό όμως το είπε ο Βενιζέλος, χωρίς να αντιληφθεί ότι έχει θετική αξία η δήλωση του: θα γράψουμε νέο μνημόνιο, με τα δικά μας χέρια! Ε, αυτό ήθελε η χώρα εδώ και 5 χρόνια: το δικό της μνημόνιο, για να το υπογράψουν οι δανειστές, και όχι το δικό τους,όπου απλά εμείς βάζαμε υπογραφές! Χωρίς να το διαβάζουμε μάλιστα!