Θυμᾶσαι πού σοῦ εἶχα μιλήσει γιά τό ἀπόλυτα ἁπλό γλυκό; Ὄχι; Πλάκα μέ κάνεις; Ἔλα μιά γρήγορη ἐπανάληψη ἐδῶ!
Λοιπόν, βρίσκομαι στήν εὐχάριστη θέση νά σοῦ παρουσιάσω μιά βελτιωμένη ἐκδοχή του. Δέν εἶναι τόσο ἁπλό νά τό κάνεις, ἀλλά εἶναι πολύ πιό γλυκό ὡς γλυκό.
Θεωρῶ ἀπαραίτητη προϋπόθεση τό τσουρέκι νά εἶναι σπιτικό καί μάλιστα ἀπό ἐγνωσμένης αξίας νοικοκυρά. Ἀπορρίπτω ἀσυζητητί τά ἑτοιματζίδικα, άκόμη κι ἄν εἶναι ἀπό τό γνωστό κατάστημα τῆς Θεσσαλονίκης, πού ὅταν περνᾶς ἀπό τό ἀπέναντι πεζοδρόμιο σέ προκαλεῖ νά χυμήξεις μέσα.
Ἐννοεῖται πώς δέν ἀφήνουμε νά πάει χαμένο οὔτε ψίχουλο τσουρεκιοῦ οὔτε ρανίδα πραλίνας στό μαχαίρι.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr
Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ
2 Σχόλια
Όχι φίλε μου. Τότε δεν θα μιλούσα για το απόλυτο γλυκό αλλά για τον απόλυτο πειρασμό!
Εννοείται οτι και η πραλίνα είναι σπιτική, έτσι;