Δεν υπάρχει ισχυρότερη πράξη ελεύθερης βούλησης στο σύγχρονο κόσμο της υπερπληροφόρησης απο το zapping στην τηλεόραση και το serfing στο διαδίκτυο. Η δημοκρατία καταλήγει στα δάκτυλα του χεριού μας όταν αλλάζουμε κανάλι ή site σε μια εποχή που ο πλουραλισμός είναι αναγκαίο συνοδευτικό της κρίσης. Η ανάγκη για πληροφόρηση γίνεται μεγαλύτερη όταν χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου.
Ο Έλληνας εδώ και έξι χρόνια βομβαρδίζεται τόσο με ενοχικά σύνδρομα όσο και με εθνικιστικές κορώνες. Η κάστα των ολιγαρχών των ΜΜΕ, των εργολάβων και εθνικών προμηθευτών ελέγχει την κοινή γνώμη. Σύμφωνοι. Τώρα δηλαδή με το νέο νομο που ρυθμίζει το άναρχο (!) τοπίο στα ΜΜΕ, δεν θα είναι ολιγάρχες οι τέσσερις που θα αγοράσουν άδειες τηλεόρασης; Δεν θα είναι άραγε ελεγχόμενη απο την κυβέρνηση η ΕΡΤ ;
Ο λαός ψάχνει ενόχους, θεάματα και θύτες. Υπαίτιους και συνένοχους. Με αυτό τον τρόπο κρατικής παρέμβασης στην ζωή μας, η Ελλάδα δεν μετατρέπεται σε Β.Κορέα όπως λένε οι πάντες. Λάθος ! Η χώρα μετατρέπεται σε ένα υβρίδιο μεταξύ νεοφιλελευθερισμού (όποιος δώσει τα περισσότερα παίρνει άδειες ΜΜΕ, αεροδρόμια, λιμάνια ) και πατερναλισμού (ορισμένος απο την κυβέρνηση αριθμός εργαζομένων σε τηλεοπτικούς σταθμούς, νέες άδειες (!) σε ήδη αδειοδοτημένους σταθμούς). Στις ιδιωτικοποιήσεις δε, είναι η κυβέρνηση που λέει στον επενδυτή πώς να επενδύσει τα λεφτά του (!) σε κρατικές εταιρείες ή κρατικά ακίνητα.
Ο νόμος για τα ΜΜΕ και η δήθεν σύγκρουση δύο κόσμων (ολιγάρχες και λαός) είναι το σημείο καμπής στην Ελληνική οικονομία που μετατρέπεται σταδιακά σε κατατονική οικονομία χωρίς ξεκάθαρο μοντέλο διαχείρισης, χάραξης οικονομικής πολιτικής και χωρίς αναπτυξιακό αφήγημα.
Το καθημερινό zapping δεν πρέπει να το κάνουμε σαν λαός μόνο στην τηλεόραση. Ενίοτε πρέπει και επιβάλλεται να το κάνουμε και στην εξουσία- ειδικά όταν γίνονται λάθος επιλογές που στοιχίζουν πολλά στις ζωές μας.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr