* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κι έρχεται αδυσώπητη η πραγματικότητα κάθε τόσο για να ρυπάνει άσπλαχνα το πάλλευκο αφήγημα μιας κατά φαντασίαν άσπιλης αριστεράς.
Δεν εφηύρε βέβαια ο Σύριζα την κρατική ανικανότητα και αβελτηρία, πέτυχε όμως να αποσαρθρώσει εντελώς τις οποίες, σοβαρές ακόμη, κρατικές δομές υφίσταντο ομνύοντας ακριβώς στο περιούσιο, κομματικά αλωμένο και φουσκωμένο κράτος και την αδιαπραγμάτευτη αναγκαιότητα του (ως εύκολων ψήφων κι ακόμη πιο εύκολου πειθαναγκασμού).
Τα κυβερνητικά ψεύδη συμπορεύονται με την αμοραλιστική υποκρισία της ηγεσίας του Σύριζα και τον ανεκδιήγητο Σταθάκη ντουμπλάρει ο ανύπαρκτος Κουρουμπλής, όπως ακριβώς ο θεωρητικός νους Μπαλτάς διαδέχτηκε τον διανοούμενο Ξυδάκη ως υπουργός ινστρούχτορας της επίσημης κυβερνητικής προπαγάνδας. Όλα καλά! Που θάλεγε κι ο Μάτεσις.
Μετά τα χαμόγελα αυτοϊκανοποίησης του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη ήρθαν τα γέλια του Σταθάκη στα μούτρα των εργαζομένων στη Χαλκιδική , ενός τύπου που στο μυαλό μου αποτελεί το απόλυτο σύμβολο πολιτικής και ακαδημαϊκής παρακμής. Ακόμα πιο άξεστος και κυνικός από τον Βενιζέλο που σαρκάζει. Ακόμη πιο ανίκανος ως υπουργός στην υπηρεσία, υποτίθεται, του κοινωνικού συμφέροντος. Ένας ταρτούφος που περιμένει την ευκαιρία να αντικαταστήσει το κομματικό αφεντικό του, τον Μοιραίο Αλέξη!
Τον Αύγουστο λοιπόν κάηκε η βορειοανατολική Αττική χωρίς να ανοίξει κανένα πολιτικό ρουθούνι και τον Σεπτέμβριο διαλύθηκε η νοτιοδυτική με την οικολογική καταστροφή του Σαρωνικού χωρίς όπως φαίνεται να αφυπνιστεί η συλλογική κατατονία. Και στις δύο περιπτώσεις Πυροσβεστικό και Λιμενικό Σώμα αποδείχθηκαν σε ημιδιάλυση, χωρίς σχέδια άμεσης δράσης και πρόληψης. Χωρίς ηγεσία πολιτική και επιχειρησιακή.
Το ίδιο κενό επανεντοπίζεται στην συνεχιζόμενη ιλαροτραγωδία των Σκουριών. Η ίδια υποκρισία. Μια χώρα χωρίς στοιχειώδη περιβαλλοντική πολιτική κι ένα κράτος που επιβραβεύει παραβάτες, καταπατητές, αυθαιρετούχους κλπ, που ανέχεται χωματερές ή τα κατασκευαστικά εκτρώματα των νονών π.χ στην Σαντορίνη ή την Μύκονο, που δεν έχει θεσπίσει δασολόγιο ή αγνοεί ποια είναι δημόσια γη και ποια όχι, άγεται και φέρεται από μικροόμαδες συμφερόντων αρνούμενη να εφαρμόσει τον νόμο και να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον. Τα χιλιάδες (!) αυθαίρετα της Χαλκιδικής προφανώς υποβαθμίζονται από τις επενδύσεις της καναδικής εταιρείας και οι μεταλλωρύχοι συγκρούονται με τους ρουμ του λετ της ευρύτερης περιοχής! Πόσες φορές, αναρωτιέμαι, έχουν καεί τα δάση της περιοχής για να … αξιοποιηθούν αργότερα από” οικολόγους ” επενδυτές; Τουλάχιστον όσα και τα ψέματα που κάθε χρόνο εκφωνεί ανερυθρίαστα στην γειτονική Θεσσαλονίκη ο μοιραίος Αλέξης. Υποκρισία; Κάτι χειρότερο. Βαθιά σήψη.
ΥΓ 1ο.Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι γνωστή η κατάντια της εξεταστικής διαδικασίας στα ΑΕΙ. Οι 106 φερέλπιδες αυριανοί πτυχιούχοι είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση. Όπως ακριβώς είναι και η παραβατικότητα ο κανόνας κι όχι ο νόμος στην ευρύτερη κοινωνία. Ζούμε την χρόνια διαστρέβλωση του οποιουδήποτε αξιακού συστήματος, ένα ανατριχιαστικό up side down ιδεών και κανόνων. Οι μόνοι που πιστεύουν σε κάτι – έστω και ηλίθια λαθεμένο – και προσπαθούν να το υπηρετήσουν, είναι οι ρουβίκωνες. Κι αυτοί όμως παραμένουν αντιεξουσιαστές υπό τα προστατευτικά φτερά της εξουσίας!!! Η μόνη κρατική δομή που λειτουργεί επαρκώς στην Ελλάδα.
ΥΓ 2ο. Το θράσος του Μπαλτά με ξεπερνάει. Η μικρολοβιτούρα δηλαδή και η αφομοίωση με την κυρίαρχη παραβατικότητα κάθε μικρού ή μεγάλου στελέχους της κυβερνώσας κλίκας. Κάθε ιδεολόγου της ντροπής και της σήψης. Ερώτημα: Εμπλέκεται ναι ή όχι ο Μπαλτάς στους ακαδημαϊκούς τίτλους της Περιστέρας και πώς; Επειδή δεν ρυπαίνει μόνο το πετρέλαιο.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr