Αύριο είναι 17 Νοεμβρίου 2015.
Θα κάνω μια πορεία γύρω από το τετράγωνο του σπιτιού μου, μετά μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό μου και μετά θα διαβάσω στην τύχη
μερικές σελίδες από την Ελληνική Νομαρχία, από τη Φόνισσα του Αλ. Παπαδιαμάντη και από τους Άθλιους του Β. Ουγκό.
Θα προσπαθήσω να μη δω πολλές ειδήσεις.
Κι αυτό είναι μια μορφή ελευθερίας.
Το βράδυ, καλά να είμαστε, θα φάμε με τη γυναίκα μου (εμένα μου αρέσει το ψωμί, γι’ αυτό και έβαλα την εικόνα με τις φραντζόλες), θα
θυμηθούμε κάποια πράγματα και μετά για ύπνο.
Μήπως αναρωτιέσαι, φίλη μου, φίλε μου: “Και τι με νοιάζει τι θα κάνει αυτός”;
Αν δεν σε νοιάζει, τότε τι σημασία έχει που αύριο είναι 17 Νοεμβρίου 2015;
Θα προτιμούσες να σου πω ότι θα κάτσω στο σπίτι να γκρινιάζω;
Ή ότι θα πάω να διασκεδάσω;
Ή, θα προτιμούσες μήπως να γράψω ότι θα αρπάξω τα λάβαρα της επανάστασης και θα βγω στους δρόμους για να διαδηλώσω ενάντια στην
αμορφωσιά, στη φτώχεια, στη βλακεία, στη μισαλλοδοξία, στο φανατισμό, στον αυταρχισμό και στην αδικία;
Μα όλα αυτά θα κάνω!
Η Ελληνική Νομαρχία, η Φόνισσα και οι Άθλιοι του Β. Ουγκό, είναι τα δικά μου λάβαρα. Και η επανάσταση για να γίνουν κτήμα Όλων των
Συμπολιτών μου, για μένα δεν σταματάει ποτέ. Και αν διαβάσεις προσεχτικά αυτά που γράφω, θα δεις ότι υπάρχουν μέσα τους και το Ψωμί,
και η Παιδεία και η Ελευθερία.
* Το νέο βιβλίο του Κωστή Α. Μακρή «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr