Ακούω ραδιόφωνο, βλέπω τηλεόραση, διαβάζω μπλογκς και σάιτς και εφημερίδες.
Το ένα μύδι βρίζει τ’ άλλο και όλα μαζί τα οστρακόδερμα, τα μαλακόστρακα, τα μαλάκια τα πολυπλόκαμα, οι αστερίες και οι οφίουροι βρίζονται και μοχλεύουν τις έχθρες τους τις προπατορικές και όλα μαζί αυτά τα ζούδια έχουνε γραμμένα όλα τα ψηφοφόρα στρείδια στις ερωτογενείς τους ζώνες.
Αλιείς ψήφων, δόλιοι έμποροι διαχειριστικών προτάσεων, που ρίχνουν τα σκουπιδάκια τους μέσα στα ανυποψίαστα και καλοκάγαθα (δεν το πιστεύω αλλά ας λαϊκίσω κι εγώ, μέρες που είναι…) στρειδάκια, με την ελπίδα οι εκκρίσεις των ψηφοφόρων στρειδιών να τα κάνουν σιντεφένιες ψήφους, μαργαριταρένια αποτελέσματα που θα τους οδηγήσουν όλους με χαρά και αυτοδυναμία στη Βουλή.
Και μετά τις εκλογές θα πρέπει –θέλουν, δε θέλουν– να συνεργαστούν για το καλό της θάλασσάς μας.
Τι αυτοδύναμη παραλία κι αυτή! Τι μεγαλοδύναμο πέλαγος! Τι μοναχική θάλασσα!
