* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών
Σε τελάρο να’χει πλάτος
και με ύψος ένα μέτρο
θα ποζάρω αεράτος
να μου φτιάξουν το πορτραίτο
Διονύσης Ψαθάς, Το πορτραίτο μου [2006]
Όσο να ποζάρουν, να αλληλοσυγχαίρονται και να αυτοβαυκαλίζονται οι νεο-σωτήρες, η Οδύσσεια του ελληνικού λαού στη θάλασσα του χρέους και η πορεία του στην έρημο της εθνικής μοναξιάς δείχνουν ότι ο δρόμος παραμένει μακρύς κι άγνωστος.
Η Ιστορία δεν άρχισε χθες [χωρίς αυτούς] και δεν θα τελειώσει σήμερα [με αυτούς].
Όσο κι αν ηχούν [με χαρμολύπη;] οι καμπάνες της προπαγάντας, κάθαρση από το φόβο και την Ύβριν δεν θα έλθει όταν σιωπούν οι ένοχοι, συμψηφίζονται οι ενοχές και παραγράφονται οι τύψεις.
ΥΓ 1ο:
Με απελπίζει
η θέα του απέναντι παράθυρου
έτσι όπως χάσκει κι από μέσα του ξεχύνονται
φάλτσα τραγούδια, χάχανα και ζήτω
[Αμαλία Τσακνιά, Κι αυτή η γενναία σου ύπαρξη].
ΥΓ 2ο:
Τη φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ.
Εχύθη ο καφές μου,τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πώ
[Γ.Σουρής]
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr