Φεύγει, έρχεται…
στο νερό της αλμύρας παιχνίδισμα
σκιερό πέρασμα και χάδι,
πότε στο ασπροχάλικο
πότε στην άμμο τη χρυσή
Σ’ονείρου ανεμελιά
αρμενίζει ο μπάτης
Βάφτηκε κόκκινος
σπαρταρά ο ορίζοντας
θυσία στον υγρό
βωμό του Ποσειδώνα
Ανάσες, και του κυμάτου ο ήχος, μπερδεύονται!
μπολιάζεις την ψυχή, με δροσιάς καταβολάδες
Με το αίμα του ο ήλιος ζωγραφίζει
τη λιβανιστή σου ψαλμωδία, κύμα,
κι ένας Λουδοβίκος πιστός κι ευσεβής, σεκοντάρει…
[Έμπνευση για το “ποιητικό μου εγχείρημα” είναι η φωτογραφία της φίλης μου Έλμας, προχθές την ώρα του ηλιοβασιλέματος στην Αχαράβη της Β.Κέρκυρας…
Ευχαριστώ σε, γλυκιά μου Έλμα!
Επιλέγω το λυρισμό, το λυρισμό του στιγμιοτύπου, το λυρισμό του συνειρμού, εικόνας και λόγου, όπως αυτά συντίθενται από τις λυρικές ψηφίδες του τρόπου γνωριμίας μας]
{youtube}3u-IMopPBa8{/youtube}