Δεν χρήζει ανάλυσης για να καταλήξουμε ότι όλα αυτά που προηγήθηκαν με τα βασανιστικά Eurogroup, τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις, την απειλή Grexit, τα ”ΝΑΙ” και ”ΟΧΙ”, την ΑΤΜόσφαιρα στην ουρά, μας στέρησαν κάθε ικμάδα χαράς από τις ψυχές μας. Θα τολμούσα να έλεγα ότι μας έκλεψαν το καλοκαίρι μας στην κυριολεξία.
Ήταν μια περίοδος – έτσι εγώ το εξέλαβα – όπου κατέβασε ρολά παντού και στα πάντα.
Δεν είδα ανθρώπους να σπάει το χειλάκι τους, έτσι για λίγο,ακόμη και στις ώρες που έπαιζαν με τη θάλασσα και τα παιδιά τους. Δεν απόλαυσαν έτσι με ξενοιασιά τον καφέ τους κάτω από τις ομπρέλες, δεν έπαιξαν ρακέτες, δεν έκαναν τις ωραίες γνωστές τρέλλες τους κάτι που μας χαρακτηρίζει ως Μεσογειακό λαό. Κατήφεια, αγωνία, και γιατί όχι, και τρόμος!
Οι συζητήσεις-όπου κι αν βρέθηκα και εάν εγίνοντο-περιεστρέφοντο περί των οικονομικών,αλλά και αυτός ο διάλογος κοφτός και σύντομος: ”άστα να πάνε…”, ”πού θα βγει αυτή η κατάσταση…”, ”πήρες το 60ευρο από το μηχάνημα;…”.
Οι μπαταρίες μας, όμως,εφέτος έμειναν αφόρτιστες.Πρόλαβαν και τράβηξαν το καλώδιο οι δανειστές μας,ενώ η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε είχαν στα χέρια τους τον γενικό διακόπτη παροχής ενέργειας.Και κοίτα να δεις που, κάποτε, και οι μπαταρίες ήθελαν τον Γερμανό τους.
Πόσοι, μα πόσοι συνάνθρωποί μας έμειναν με ξέξασπρα σώματα που δεν τα άγγιξε ακτίνα ηλίου, αφού δεν πήγαν πουθενά για ολιγοήμερες έστω διακοπές!
Στην Ελλάδα ζούμε, το καλοκαίρι δεν τελειώνει στις 31 Αυγούστου, έχετε ακόμη περιθώρια να βρεθείτε σε μια παραλία. Εκεί, στο συνωστισμό, θα κολυμπήσετε μαζί με κάθε καρυδιάς καρύδι αρκεί να έχετε ολίγον τι την προσοχή σας τετεμένη για να τους αναγνωρίσετε:
-ο Φιλοευρωπαίος: περιποιημένος, θα πάει στην παραλία με την τσάντα του, τα καλά τα κροξ, το καινούριο το μαγιό, όχι πολύ φανταχτερό, όχι πολύ αδιάφορο. Θα κάτσει στο μπιτς μπαρ. Θα παραγγείλει αυστηρά αλλά ευγενικά ένα φρέντο καπουτσίνο με μαύρη ζάχαρη χωρίς κανέλα. Θα κάνει παρατήρηση στην σερβιτόρα όταν θα καθυστερήσει λίγο την παραγγελία. Το πρώτο πράγμα που θα κάνει μόλις τακτοποιηθεί θα είναι να βγάλει την Καθημερινή και να την ξεκοκκαλίσει. Σε μια ακραία του εκδοχή θα σκάσει στην παραλία με πετσέτα με τα αστεράκια της ΕΕ, την οποία θα τινάζει επιδεικτικά προς όποιον έχει μακριά μαλλιά και τατουάζ.
-ο προεδρικός ΣΥΡΙΖΑίος: τέτοιες εποχές απαραίτητο αξεσουάρ είναι η ΑΥΓΗ. Οι εξελίξεις τρέχουν και δεν θέλουμε να μας πιάσουν στον ύπνο…Να έρθει η ανάπτυξη από τα 35 δις του Γιουνκέρ και εμείς να πίνουμε μοχίτο στις παραλίες; Μαζί του έχει στο πορτ μπαγκαζ ομπρέλες, ψάθες και σκηνές από τότε που έκανε φανατικά κάμπινγκ. Τώρα αραχτός σε μια παραλία (τι αραχτός, η ψυχή του το…ξέρει), μετά την ΑΥΓΗ και τα απαραίτητα μακροβούτια θα διαβάσει το βιβλίο της Ρένας Δούρου, τα άπαντα του Κύρκου, τη βιογραφία του Θεοδωράκη.
-ο πλατφορματζής (ποτέ, συντακτικώς, δεν μου άρεσε αυτή η λέξη): πηγαίνει αργά στη θάλασσα. Αντικομφορμιστικά αργά. Παίζει ρακέτες προκλητικά μπροστά σε λουόμενους και ενίοτε στέλνει με δύναμη το μπαλάκι σε όποιον του μοιάζει μνημονιακός. Διαβάζει όλες τις φυλλάδες του χώρου στην παραλία, αλλά έχει έρθει και εξοπλισμένος: θέλοντας να εμπλουτίσει τις γνώσεις του για τα οικονομικά, διαβάζει τα άπαντα του Βαρουφάκη που αγόρασε σε προσφορά 56euro τον Φεβρουάριο,όταν ακόμη ο Υπουργός έπαιζε γερά στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Για τα βράδια, πριν το ”να με αγαπάς” σε κάποια ερημική παραλία,έχει φορτώσει στο tablet το breaking bad, το italian job αλλά και το prison break σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά.
-ο ΑΝΤΑΡΣΥΑς: μαζί με το ΠΡΙΝ φέτος, λέει να διαβάσει κάτι διαφορετικό, κάνοντας άνοιγμα στην Αριστερή πλατφόρμα(επαναλαμβάνω:δεν μου αρέσει ως λέξη-συντακτικώς βρε παιδί μου-κάτι δεν μου ταιριάζει σωστά, αυτό εννοώ). Έτσι πήρε όλα τα αριστερά έντυπα και τα διαβάζει κριτικά,σημειώνοντας μάλιστα και με κόκκινο στυλό τα πιο ενδιαφέροντα. Επίσης μπορείς να τον αναγνωρίσεις από το αυτοκόλλητο ΟΧΙ που θα έχει κολλημένο στο μαγιό του.
-ο ΠΑΣΟΚος: Μόνο Χρυσιΐδα Δημουλίδου. Τέλος…
-ο ΚΚΕς: όχι, όχι στη ζέστη, όχι στη δροσιά, όχι στην ξαπλώστρα,όχι στην άμμο, άντε να δούμε να δούμε πού θα ”κολυμπήσουμε” στις 20 του Σεπτέμβρη.
-ο ΠΟΤΑΜΙσιος: εύκολο να τον αναγνωρίσεις. Θα είναι όλη την ώρα πάνω σ’ ένα φουσκωτό στρώμα θαλάσσης που θα είναι σε σχήμα μινιμαλιστικής γόνδολας και με την ελληνική σημαία ζωγραφισμένη επάνω της. Στην παραλία θα διαβάζει Σώτη Τριανταφύλλου και θα κυκλοφορεί με μονοκλ ηλίου. Πηγαίνοντας στον προορισμό του, θα σταματήσει να βγάλει selfi σε κάθε σταθμό διοδίων.
-ο χρυσαυγίτης: Αυτόν θα τον καταλάβεις εύκολα από το ανορθόγραφο τατού: ”ΜΟΝΟ ΛΑΒΕ”, ”ΠΑΣ ΜΙ ΕΛΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΣ” και τα λοιπά. Μπορεί να έχει ξυρίσει και το κεφάλι του στα πλαϊνά με κάτι σχήματα ζικ ζακ που δεν παραπέμπουν σε τίποτα. Επίσης αυτοί αποφεύγουν τον ήλιο για να μη μαυρίσουν και τους κυνηγούν οι συναγωνιστές, γι αυτό πασαλείφουν τα γυμνασμένα τους κορμιά με αντηλιακά και λάδια…
Αλλά τι κάθομαι και γράφω περί μισού καλοκαιριού και αναγνώρισης καρυδιών, τη στιγμή που η μισή κοινωνία βρίσκεται σ’ ένα διαρκές κώμα ενώ η καθημερινότητα και οι υποχρεώσεις παραμένουν εκεί απέναντι αμείλικτες;
Πάντως, όπως και νά’ χουν τα πράγματα, μη το βάζετε κάτω.Χαρείτε το υπόλοιπο του θέρους το οποίο για την χώρα μας-ευτυχώς-είναι μακρύ ακόμη. Για ένα πράγμα να είσθε σίγουροι: το βηματισμό μας θα τον βρούμε σίγουρα. Εστέ ψύχραιμοι.