Το νέο βιβλίο του Κωστή Α. Μακρή «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
Αφού μου ετέθη το “ερώτημα”, ομολογώ χωρίς δισταγμό ότι είμαι μίσθαρνο όργανο ισχυρών συμφερόντων της διαπλοκής, ντόπιας, εγχώριας και αλλοδαπής.
Αυτός είναι κι ο μόνος λόγος που αντί να βρίσκομαι σε ένα όμορφο ταβερνάκι με παρέα ή σε ένα όμορφο νησάκι με τα ανάλογα (ξαπλώστρα, καφεδάκι κι αγνάντεμα στο πέλαγος) κάθομαι εδώ αυγουστιάτικα και δουλεύω και μετά τη δουλειά έχω το προνόμιο να εργάζομαι και μετά την εργασία μου γράφω και μια επιστολή προς την κυρία ΠτΒ.
Αφού –εννοείται!– έχω παρακολουθήσει ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής.
Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε της Βουλής,
δεν σας μισώ, δεν σας αντιπαθώ, δεν σας εχθρεύομαι.
Και ούτε σας γνωρίζω προσωπικά.
Κι αν διαφωνώ πολιτικά με εσάς, δεν είστε η μόνη.
Διαφωνώ με πάρα πολλούς για πάρα πολλά και –κυρίως– με πολύ καλούς μου φίλους.
Αλλά συμμετέχω στη διαδικτυακή ομάδα που ζητάει πρόταση μομφής προς την ΠτΒ, εσάς δηλαδή, αυτήν την ίδια ομάδα που αποκαλέσατε “εργαλείο” της διαπλοκής, παλαιάς και “καινοφανούς”, εντάσσοντας σε αυτή την “καινοφανή” διαπλοκή –πιθανολογώ– και μερικά από τα μέλη του κόμματος στο οποίο ακόμα ανήκετε.
Και παρ’ όλο που αυτή η ομάδα έχει έναν επιθετικό –αλλά όχι υβριστικό– προς το πρόσωπό σας τρόπο να εκφράζεται, συμμετέχω σε αυτήν για πολλούς λόγους.
Κι έναν από αυτούς, μου τον προσφέρατε χθες το βράδυ εσείς.
Παρακολουθώντας ως σεμινάριο δημοκρατίας (κι αυτό δεν είναι “κατ’ ευφημισμόν”) τη χθεσινή διάσκεψη των προέδρων της Βουλής διέκρινα τόση επιθετικότητα, τόση ειρωνεία, τόση περιττολογία και τόσο διδακτισμό από τη μεριά σας που ομολογώ ότι αν συμμετείχα στη διαδικασία θα χρειαζόμουν οπωσδήποτε κάποιο ιατρικό-φαρμακευτικό βοήθημα χαλάρωσης των νεύρων μου. Εννοείται ότι δεν είχατε απέναντί σας τίποτα αγγελούδια αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τη δική σας στάση απέναντί τους.
Και όσο δίκιο κι αν έχετε για αρκετά ζητήματα ουσίας (όπως το ότι το κόμμα σας –παρά τις προεκλογικές του εξαγγελίες– φέρνει για ψήφιση ένα νέο μνημόνιο, αντί να “σκίσει” τα παλιά), διαδικασιών και κανονισμού, το χάνετε με το τρόπο που καταφέρνετε να εξοργίζετε τους συνομιλητές σας.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμά σας να διαφωνείτε με τον κύριο Πρωθυπουργό και με πολλούς από τους συναδέλφους σας (μερικοί και σύντροφοί σας, ακόμα) βουλευτές αλλά αυτό είναι άλλο κι άλλο είναι η μετατροπή μιας συνεδρίασης που θα μπορούσε να είναι σφιχτή και σχεδόν άμεση, σε μια απεραντολογία που μου θύμισε φοιτητικές συνελεύσεις του 1975-78. Το μόνο που έλειπε ήταν ένα ψήφισμα για την Καμπότζα (sic).
Σας παρακολουθούσα να ξεχειλώνετε επί τρίωρο μια διαδικασία που κάθε εχέφρων άνθρωπος δεν θα την προϋπολόγιζε σε περισσότερο από μισή, άντε μία, ώρα.
Κι όλο αυτό το χρονικό διάστημα σας έβλεπα και σας άκουγα να αναλώνεστε σε αντεγκλήσεις, χρηστομάθεια και διδακτισμό απέναντι σε συναδέλφους και σε (για πόσο ακόμα;) συντρόφους σας.
Αν αυτό είναι το πρότυπο μιας δημοκρατικής διαδικασίας, τότε μάλλον έχω κάνει λάθος εγώ. Γιατί πάντοτε νόμιζα ότι η δημοκρατική διαδικασία εξοικονομεί χρόνο προς όφελος των ουσιωδών και αποτελεί μεν μια κάπως πιο χρονοβόρα διαδικασία (ως προς την ταχύτητα λήψης κάποιων αποφάσεων) από μια Αυτοκρατορική ή Δικτατορική διακυβέρνηση, έχει όμως την χάρη της αναζήτησης του καλύτερου για το συμφέρον των πολιτών και του κράτους.
Θεωρώ επίσης ότι μια καλά οργανωμένη κοινοβουλευτική διαδικασία δεν σπαταλάει τον χρόνο των εκπροσώπων των πολιτών σε ασημαντότητες και ανούσιες αντιπαραθέσεις. Τη στιγμή μάλιστα που η διάσκεψη αυτή δεν είχε άλλο λόγο ύπαρξης –αν δεν κάνω λάθος, επειδή νομικός δεν είμαι– από το να πάρει μια συγκεκριμένη και πολύ κρίσιμη (κάτω από τις παρούσες συνθήκες) απόφαση:
Αν θα ανοίξει ή όχι η Βουλή μετά από το αίτημα του κ. Πρωθυπουργού.
Και σαν συνέπεια της θετικής απάντησης, να απαντήσει και σε άλλα δύο ερωτήματα (όπως είδα και άκουσα): Τι ώρα θα συνεδριάσουν οι επιτροπές και τι ώρα θα συγκληθεί η ολομέλεια.
Τοποθετήσεις, δευτερολογίες, ψήφιση, τέλος. Μία ώρα; Μπόλικα μπόλικα.
Και μετά, πάπαλα.
Γιατί τόσες ώρες λοιπόν;
Εκτός κι αν αυτό που παρακολούθησα ήταν ένα “τρέιλερ” της ολομέλειας που θα ακολουθήσει και που –ελπίζω– να μην την ξεχειλώσετε κι αυτήν.
Υ.Γ. Μια παραίνεση προς όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου: υπάρχουν μέθοδοι ταχείας ανάγνωσης με λαμπρά αποτελέσματα. Αναζητήστε τις και ζητείστε –αν προβλέπεται από τον κανονισμό– να οργανωθούν ομαδικά μαθήματα με μειωμένα δίδακτρα στη Βουλή. Με τον τρόπο αυτό θα μπορείτε να διαβάζετε πολυσέλιδα κείμενα σε πάρα πολύ μικρότερο χρόνο απ’ αυτόν που χρειάζεστε τώρα. Κάποια μέθοδος υπόσχεται ότι μπορείς σε μια διαδρομή Κηφισιά – Πειραιά (με τον ηλεκτρικό) να διαβάσεις ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Αυτά τα γράφω επειδή άκουσα μερικές και μερικούς να παραπονούνται ότι δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν το πολυσέλιδο κείμενο/νομοσχέδιο το σχετικό με το τρίτο μνημόνιο.
Υ.Γ. 2 Το “μάτι” είναι για να μη ματιάσω την άριστη λειτουργία των θεσμών μας. Όπως λέγανε και σε ένα παλιό ανέκδοτο: “Από οργάνωση πάντως σκίζουμε!”.