Έβλεπα τις εικόνες από την τηλεόραση και δεν πίστευα στα μάτια μου: Μέσα στα σκοτάδια και την παγωνιά, μερικές εκατοντάδες οπαδοί με αναμένους δαυλούς και τις φωνές τους στην “διαπασών”, κραύγαζαν ενορχηστρωμένοι το καλωσόρισμα στον Βέλγο ποδοσφαιριστή Κέβιν Μιραλάς. Ο οποίος, λέει, μετά από πεντέμισι χρόνια απουσίας στην Αγγλία, αποφάσισε να επιστρέψει στην “ομάδα της καρδιάς του” (όπως δήλωσε στους ευτυχείς ρεπόρτερ), δηλαδή στον Ολυμπιακό!
Επειδή αυτή η κίνηση μου φάνηκε λίγο περίεργη, τηλεφώνησα σε φίλο Έλληνα συνάδελφο, που μένει στο “νησί” εδώ και μισό αιώνα και τον ρώτησα γιατί η ομάδα του τον άφησε τον Μιραλάς. Την ίδια ερώτηση, πριν χρόνια είχα απευθύνει στον ίδιο φίλο όταν ο πολύς Σωκράτης Κόκκαλης, πήρε από την Μίντλεσμπρο Γάλλο διεθνή ονόματι Κριστιάν Καρεμπέ: «Απλώς η ομάδα του τον άφησε, διότι ήθελε καλύτερο παίκτη στη θέση του»! Δηλαδή, μου έδωσε μια ρεαλιστική απάντηση, εντελώς ειλικρινή, που φυσικά μείωνε την ομάδα του Πειραιά, αλλά άντε να το ψιθυρίσεις αυτό στους “ερυθρούς επιστήμονες”…
Ταυτόχρονα, ο περυσινός πρωταθλητής, προχώρησε αιφνιδίως σε ΝΕΑ αλλαγή προπονητή, στέλνοντας ακόμη μία φορά τον συμπαθή Παναγιώτη Λεμονή στο ταμείο ανεργίας. Προφανώς η ηγεσία της δημοφιλούς πειραϊκής ΠΑΕ έβαλε στόχο να επαναλάβει (ή και να καταρρίψει) το περυσινό ρεκόρ με τις τέσσερις αλλαγές στον πάγκο, αλλά τι μας νοιάζει εμάς; Ολυμπιακός είναι αυτός, ό,τι του γουστάρει κάνει. Χωρίς βεβαίως να σημαίνει ότι οι πιο πολλές ενέργειες είναι σωστές ή τον ωφελούν. Για να καταλάβετε, ρωτήστε έναν σοβαρό οπαδό του ιστορικού Πανιωνίου, από τον οποίο ο Ολυμπιακός πήρε τα τελευταία χρόνια με συνοπτικές διαδικασίες, κάπου δεκαπέντε καλούς ποδοσφαιριστές και τους κατέστρεψε!
Κατά τα άλλα, ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματος ξεκίνησε με σχετικά μισο-άδειες εξέδρες και θέαμα που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Οι τέσσερις θεωρούμενες “μεγάλες” ομάδες (οι γνωστές), πήραν τις νίκες και τους βαθμούς, φιγουράρουν στα πάνω σκαλοπάτια της βαθμολογίας και δίνουν ήδη τροφή σε δημοσιογραφικές πένες να απλώνουν εντυπωσιακά ρεπορτάζ για το σπουδαίο ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτή τη χρονιά το τουρνουά!
Διάβασα, λόγου χάρη, στην Εφημερίδα των Συντακτών του Σαββατοκύριακου ένα κατατοπιστικό θέμα για την μάχη διεκδίκησης του τίτλου που γίνεται στα γήπεδα κλπ. Μπλα μπλα μπλα! Με την απορία ότι, ενώ γίνεται σπουδαία μάχη, οι εξέδρες γιατί δεν γεμίζουν: Εννοείται ότι η παρατήρηση ήταν ρητορική, αφού ο αρθρογράφος δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει τους λόγους που κάνουν τον πολύ κόσμο να γυρίζει την πλάτη στο πρωτάθλημα. Δηλαδή να θίξει κάποια φανερά στοιχεία που σχεδόν οι πάντες στα Μέσα προσπαθούν να κρύψουν: την παντοδυναμία του στοιχήματος (και την υποψία για επηρεασμό αποτελεσμάτων), τη διαφθορά που σαν καρκίνος παραμορφώνει το άθλημα, την έλλειψη εμπιστοσύνης στους διαιτητές, την ανισότητα στις αποφάσεις των δικαστών (δύο μήνες ο Χιμένεθ που ύψωσε “δάχτυλο” – μία αγωνιστική ο Πέλκας, που έδειξε τον…ανδρισμό του στον πάγκο της αντίπαλης ομάδας).
Όπως και να’ χει, ο αγώνας συνεχίζεται…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr