iporta.gr

Salty Peanut, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Οι οίκοι αξιολόγησης είναι σαν τις δημοσκοπήσεις.

Οι φανεροί λένε όσα πρέπει για να διαμορφώσουν καταστάσεις και να επηρεάσουν την πλέμπα, ενώ οι κρυφοί καταγράφουν την πραγματικότητα προς χρήση των ημέτερων και μυημένων.

 

Πριν λίγες μέρες έλαβα μια αγωνιώδη επιστολή του παιδικού μου φίλου Ιάπωνα Dr.ΜΑΤΣΟΧΑΛΙ ΓΙΑΤΑΜΠΑΖΑ και σπεύδω να τη μεταφράσω πάραυτα, με την ελπίδα ότι θα θορυβηθούμε εν όψη εκλογών και θα προλάβουμε το κακό.

 

“Αγαπητέ εν πνεύματι αδελφέ Αλέξανδρε, 

 

εδώ στη μακρινή πατρίδα μου του ανατέλλοντος ηλίου, (σου το έχω ξαναπεί ότι ο λόγος που λατρεύουμε τη Σαντορίνη, είναι επειδή μας προσφέρει την ατέλειωτη δύση), παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία τα τεκταινόμενα στη χώρα σας και τις συνέπειές τους.

Με ειλικρινή αγωνία πληροφορηθήκαμε ότι ο μυστικός οίκος αξιολόγησης SALTY’s and PEANUTS σας υποβάθμισε από την κατηγορία ”AAA plus A”, δηλαδή Απίθανοι, Άπαιχτοι, Ατσίδες plus Αβλάχοι (κόβουν φλέβες με τον Χατζηχρήστο), στην κατηγορία ”AA σκέτο”, δηλαδή Ανώριμοι Αλκοολικοί σκέτο χωρίς παγάκια. 

 

Επίσης, από εσωτερική πάλι πληροφόρηση μάθαμε πως εκτίμηση του οίκου είναι ότι πλησιάζετε στη έσχατη κατηγορία ”TBAS” δηλαδή Three Birds Are Sitting, ενώ είναι ορατός πλέον ο πάτος του βαρελιού.

Μάλιστα κάποια στελέχη του οίκου εκτιμούν ότι πρόκειται για οφθαλμαπάτη. Το βαρέλι δεν έχει καν πάτο. Χτυπάνε ασταμάτητα όλα τα αλάρμ, ανάβουν όλα τα λαμπάκια, καθώς πληροφορούνται ότι το ‘χετε ρίξει στον καλαματιανό και τον πεντοζάλη. Εγώ κατανοώ τη στάση σας γνωρίζοντας τις συνήθειές σας από την εποχή του Λεωνίδα που οι τριακόσιοι χόρευαν και τραγουδούσαν βλέποντας το λεφούσι των Περσών,μέχρι τα σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδιά που πατήσανε με λεβέντικο τσάμικο την Τριπολιτσά. Ουδέποτε φοβηθήκατε τον θάνατο. Οι οίκοι όμως δεν διαβάζουν ποτέ ιστορία. Μόνο νούμερα. Σαν τέτοια σας βλέπουν.

Επειδή αγαπάμε και εσάς και τη χώρα σας, προτείνουμε εκτός από τους δικούς σας πατροπαράδοτους χορούς, να σας στείλουμε δικούς μας δασκάλους που θα σας διδάξουν αφιλοκερδώς και τον δικό μας παραδοσιακό χορό κιρι-χαρα, ώστε με εμπλουτισμένο ρεπερτόριο ίσως καταφέρετε να αντιμετωπίσετε τους οίκους. Αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι δεν σας ξεπλένει κανένα ποτάμι.Ιδιαίτερα αν είναι μόνο του. 

 

Ειλικρινά δικός σου,

 

Ματσοχάλι Γιαταμπάζα”

 

Σημείωση μεταφραστή.

Ερμηνεύοντας το τακτ και γνωρίζοντας την ευγένεια του χαρακτήρα των Ιαπώνων, ο αποστολέας προτείνει, εμμέσως πλην σαφώς, να σταματήσουμε να προικοδοτούμε το εμετικό πνεύμα της μεταπολίτευσης ψηφίζοντας τους εκφραστές του και να εκλέξουμε αντιπροσώπους που διαθέτουν σοβαρότητα, ευπρέπεια και κυρίως ευθιξία.

 

Αλέξανδρος Μπέμπης