Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του
Οι φωτιές που, όπως το συνηθίζουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή καίνε εδώ κι εκεί στην χώρα, μου’ χουν πλακώσει το στήθος. Βλέπω τα ξερά χορτάρια και τα θερισμένα στάρια γύρω μου, τα πεύκα και τα σκίνα να στάζουν ρετσίνι κι ύστερα το μελτέμι που δεν σταματά και τον ήλιο που ξεραίνει τα πάντα – “Ανεμόεσσα” και “Ηλιούσα” την είπαν την Ρόδο οι αρχαίοι. Καί σκέφτομαι πόσες φορές το έχουμε κάψει το νησί μας… κάποιος ηλίθιος θα ψήσει σουβλάκια στο ύπαιθρο, κάποιος θα κάψει χόρτα, κάποιος θα πετάξει τσιγάρο, κάποιος θ’ ανάψει ένα σπίρτο…
Ας ελπίσουμε πως η ανθρώπινη βλακεία και αδιαφορία δεν θα δουλέψουν ετούτο το καλοκαίρι.