– Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ δεν ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου, ωστόσο ο θάνατος του μού είναι στενόχωρος, αν και έφυγε σε ωραία ηλικία, σχεδόν αιωνόβιος. Έζησε απώλειες, μεγάλες δόξες και σεβασμό, υπήρξε ακτιβιστής και την δημοφιλία του χρησιμοποίησε με ωραιότατο τρόπο προστατεύοντας τα δικαιώματα των Ινδιάνων. Δεν επηρεάζει την ζωή μου η απουσία του διότι ό,τι είχα, έχω και έχουμε από τον Ρεντφορντ είναι οι ταινίες του. Ευτυχώς. Ας πάει στο αιώνιο Φως και στην αιωνιότητα των σπουδαίων ηθοποιών. Ναι, το “The way we were” είναι από τις πολύ αγαπημένες ταινίες όλων των εποχών. Κλασσική, διαχρονική, απολαυστική πάντα, ένα αριστούργημα. Όπως και η Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Τεράστιος ως ηθοποιός και αξιοπρεπέστατος ως άνθρωπος. Κλείνει μια εποχή; Προφανώς.
– Μακάριοι οι νεκροί θα λέμε σε λίγο γιατί δεν βλέπουν τον ευτελισμό των πολιτικών που ήθελαν να πουλήσουν εκδούλευση. Καλέ, ο Λοβέρδος δεν ήταν που έθεσε υποψηφιότητα αρχηγίας στο ΠΑΣΟΚ; Προσχώρησε κι αυτός στο μητσοτακέϊκο; Μπράβο στον Κυριάκο σας. Το enfant gateaux της πολιτικής έχει μαζέψει. Συγχαρητήρια! Ευτυχείτε! Η αφρόκρεμα συγκεντρωμένη σε ένα κόμμα. Δεν είναι για γέλια και για κλάματα, είναι μόνο για γέλια. Διότι οι γελοίοι μόνο με γέλια αντιμετωπίζονται και τους πρέπουν. Το λερωμένο γιλεκάκι όπου κι αν το πας, όσο και να το πλύνεις, λερωμένο θα είναι πάντα. Κι αν μαζεύεις τις σαβούρες, τι είσαι; Σαβουρατζής; …Ρωτώ.
– Το βιβλίο του πολύ πολύ αγαπημένου φίλου και συγγραφέα και δεινού ποινικολόγου Πάνου Μπιτσαξή “Σοσιαλισμός;” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνης. Αξίζει 1000 τοις 100 να το διαβάσετε. Ερμηνεύει και αναλύει τα συστατικά στοιχεία του Σοσιαλισμού, διηγείται ιστορίες σπουδαίων προσωπικοτήτων που σεβόμαστε όλοι, όπως ο Καθηγητής Μαγκάκης και εν συντομία ενημερώνει για όσα θέλουμε να μάθουμε και δεν βρέθηκε κανείς μέχρι σήμερα να πει με απλή, κουβεντιαστή γλώσσα. Είναι από τα πιο καλογραμμένα και σημαντικά κοινωνικό-πολιτικά βιβλία που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα. Αντιγράφω από το εξώφυλλο: “Επανέρχομαι στο ερώτημα. Απεβίωσε επομένως ο σοσιαλισμός; Έχει κάποια σημασία να μιλάμε γι’ αυτόν; Ή μήπως για τον σοσιαλισμό πρέπει να μιλούν πλέον μόνο οι ιστοριοδίφες; Και αν επιμένουμε να μιλάμε για τον σοσιαλισμό, τι τελικά εννούμε; Τι είναι ο σοσιαλισμός; Μια παλιά, παρηκμασμένη θρησκεία στην οποία προσεύχονται οι γέροντες από συνήθεια; Ή μήπως ο σοσιαλισμός έχει ακόμα νόημα; Και πώς νοηματοδοτείται από το παρελθόν του προς το μέλλον του, αν αυτό υπάρχει; Η πολιτική συζήτηση για τον σοσιαλισμό είναι μια ματαιοπονία; Κάποια στιγμή θα τον συναντήσει η Ιστορία ή θα συναντηθεί με την Ιστορία, όπως οραματίζονταν οι πρώτοι θεμελιωτές του; Αυτά είναι τα δικά μου ερωτήματα, το θέμα που θα μας απασχολήσει. Αν έχει νόημα να συζητάμε για τον σοσιαλισμό ή αν πρέπει να τον αφήσουμε στην άκρη για να αναπαυθεί στις καλένδες της Ιστορίας. Με τις όποιες δάφνες έχει δρέψει, με το όποιο αίμα έχει χυθεί για χάρη του, με την ατελεύτητη φαιά ουσία που έχει αναλωθεί για το χατίρι του. Ζούμε ακόμα η μεγάλη αμηχανία και οι απαντήσεις δεν έχουν δοθεί”. Προλογίζει ο Παύλος Γερουλάνος.
– Αν θέλετε να αδειάσει το μυαλό σας από τις ηλίθιες σκέψεις και τους προβληματισμούς που προκαλούν οι φαιδρότητες που ζούμε, παρακολουθείστε το κορυφαίο “sex and the city”. Την σειρά εννοώ, την πρώτη ταινία, άντε και την δεύτερη που “κάνει κοιλιά” γιατί το παρακάνει με τις χάρες και την ξενάγηση στο Άμπου Ντάμπι. Δοκιμάστε το. Και οι αναφορές που γίνονται εμβόλιμα σε σπουδαία πρόσωπα τού κινηματογράφου, όπως ο Ρεντφορντ θα σας κάνουν να εκτιμήσετε περισσότερο την σειρά.
– Αρχίζει να φθινοπωριάζει. Τα χελιδόνια φεύγουν. Αφήστε τις χελιδονοφωλιές τους απείραχτες. Αυτά επιστρέφοντας τον επόμενο χρόνο θυμούνται πού τις έχτισαν και θα ψάξουν να τις βρουν. Αν τις βρουν κατεστραμμένες χρειάζονται 20 περίπου ημέρες για να τις ξαναχτίσουν. Αφού δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας να ζήσουν ποιοτικότερα, ελευθερότερα, δικαιότερα, αξιοπρεπέστερα σε τούτη την μπαρούφα που ονομάζουμε ελληνική δημοκρατική κοινωνία, ας βοηθήσουμε τα πλάσματα του Θεού να ζήσουν ευκολότερα. Δεν ζητούν τίποτα και μόνο προσφέρουν: ομορφιά, χαρά, χαμόγελο και ατμόσφαιρα χωρίς έντομα.
– Καλό Φθινόπωρο, μαζί με τα φύλλα, ας πέσουν στη γη και κάθε μπουρδολογία που πλανάται στον αέρα ή γίνεται πράξη . δηλητηριάζοντάς μας.
Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά
16 Σεπτεμβρίου 2025