Ο κομματικός τακτικισμός του Αλέξη Τσίπρα με τις πρόωρες εκλογές αποδεικνύει ότι τελικά τίποτα καινούργιο δεν γεννήθηκε στην τραγωδία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και ότι πάντα θα επικρατεί το αυτονόητο : νυν υπέρ πάντων, το μικροπολιτικό συμφέρον. Δυστυχώς ένας νέος άνθρωπος στον οποίο ακούμπησαν τις ελπίδες τους πολλοί Έλληνες, αποδεικνύεται ριψάσπις και -κυρίως-ανεύθυνος. Διότι πρόκειται περί τεράστιας ανευθυνότητας το να προκαλείς εκλογές στην Ελλάδα λίγες μόνο μέρες μετά από την συμφωνία με τους εταίρους για παραμονή στην Ευρωζώνη. Δεν έχει την τόλμη ο Τσίπρας να εφαρμόσει αυτά που συμφώνησε για να μείνει η χώρα όρθια. Δραπετεύει πάλι μέσω της κλασσικής αριστερής μεθόδου: “ό,τι πει ο λαός”…
Ο “αντιμνημονιακός” Τσίπρας, με τις παλλινωδίες του επί 5 μήνες, με τους λεονταρισμούς και την έλλειψη σχεδίου, με την απαράδεκτη ενέργεια του να προκαλέσει δημοψήφισμα και να κόψει τον ομφάλιο λώρο της ρευστότητας της χώρας απο την ΕΚΤ μέσα στο καλοκαίρι, καλεί σήμερα τους Έλληνες να τον …ξανανομιμοποιήσουν στην εξουσία ! Θεωρεί οτι πέτυχε καλή συμφωνία(εκεί που έλεγε οτι δεν ξαναυπογράφει μνημόνια) ότι διαπραγματεύτηκε, ότι άνοιξε ρήγμα στην νεοφιλελεύθερη Ευρώπη της γερμανικής ηγεμονίας.
Ποτέ ξανά στην μεταπολιτευτική ελληνική ιστορία δεν είπε κάποιος πολιτικός τόσα πολλά ψέμματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και μάλιστα…αριστερός! Γνώριζε εξ αρχής, όπως όλοι οι Έλληνες, ότι θα έβρισκε τοίχο μπροστά στη νεοκομμουνιστική ιδεοληψία της Αριστερής Πλατφόρμας. Γνώριζε επίσης πολύ καλά τι σημαίνει Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου.Παρ όλα αυτά δεν κατάφερε να τους φέρει στο έδαφος του ρεαλισμού και σήμερα επικαλείται ότι αυτοί τον εμποδίζουν γιατί ζουν στην χώρα της ουτοπίας.Επιτίθεται στους δραχμολάγνους, σήμερα, όταν επί χρόνια τους ανεχότανε και τους περιελάμβανε στις κομματικές λίστες που τώρα θέλει να εκκαθαρίσει.
Σε 6 μήνες(κυρίως του 2 τελευταίους) ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έφεραν την ελληνική οικονομία σε πολύ χειρότερη θέση απ ότι την έφεραν τα μνημόνια 6 ετών. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, αγνοεί το πώς δρουν πολλαπλασιαστικά οι επιταχυντές ύφεσης σε μια ήδη υφεσιακή οικονομία. Τα 60 ευρώ την ημέρα, τα 420 ευρώ την εβδομάδα, οι περιορισμοί στις συναλλαγές, είναι το πλέον χαρακτηριστικότερο παράδειγμα επιταχυντών ύφεσης.
Η αριστερή ηθικολογία , το αφήγημα περί κάθαρσης και ο πόλεμος με την διαπλοκή και την μεγάλη φοροδιαφυγή εξαντλήθηκαν στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ με την πρόσληψη ημετέρων και στο κυνήγι των φοροφυγάδων στα…. πανηγύρια της Ρόδου !
Απειρία, ανευθυνότητα, ανικανότητα και τακτικισμοί μικροπολιτικών συμφερόντων, έφεραν την χώρα σε αδιέξοδο.Διότι η ερώτηση σήμερα είναι μία και είναι απλή: με ποιους θα κυβερνήσει ο κος Τσίπρας αν δεν κάνει αυτοδυναμία και εάν δεν επαρκούν οι βουλευτές του Καμμένου;( αν μπουν στην Βουλή οι ΑΝ.ΕΛ) Και γιατί χρειάζονται εκλογές αφού δεν μπορεί να συγκυβερνήσει με την Αριστερή Πλατφόρμα που οι βουλευτές της ούτως ή άλλως ανεξαρτητοποιήθηκαν; Ο ιδιωτικός τομέας θα χάσει άλλον έναν μήνα.Αλλά αυτό δεν αφορά τον πρωθυπουργό και την παρέα του.Κάθε μήνας χαμένος στην ασθμαίνουσα ελληνική αγορά, σημαίνει ότι χρειάζονται πολλοί μήνες για ανάκαμψη. Ούτε αυτό όμως ενδιαφέρει την “αριστερή” κλίκα της εξουσίας.Εκλογές γρήγορα, πριν γεμίσει λογαριασμούς το τραπέζι του Έλληνα…
Καλό είναι κάποιος να θυμίσει στον Αλέξη Τσίπρα ότι αφού χρησιμοποιούσε συχνά στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές την φράση του Ρούσβελτ (” Το μόνο πράγμα που έχουμε να φοβόμαστε είναι ο φόβος “) υπάρχει και μια φράση ενός άλλου σπουδαίου Προέδρου των ΗΠΑ: “Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό” (Αβραάμ Λίνκολν).