Πόσων ζωών θανάτους θα ζήσω με τόσο χαμηλά τον πήχυ;
Πόσο, για πόσο και πώς μπορώ να καμαρώνω για ένα άλμα που δεν διαφέρει από μπουσούλισμα ή σούρσιμο;
Πόσων θανάτων ζωές θα μου χρειαστούν για να ξαναβάλω όσο πιο ψηλά γίνεται τον πήχυ;
Δεν με τρομάζει η αριστεία γιατί πάντα σαν κίνητρο την έβλεπα να μοιραστώ με τους πολλούς τα αγαθά μου.
Τη φτώχεια μάχομαι κι όχι τον πλούτο.
Τον πλούτο των πολλών δεν μου τον στερεί μόνο ο πλούτος των λίγων αλλά κυρίως η φτώχεια της σκέψης, ο έπαινος της ανεπάρκειας και το χαμήλωμα των προσδοκιών των πολλών.
28 Μαρτίου 2016
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr