Πόσες φορές αναρωτήθηκες; Κι άλλες τόσες δεν πήρες απάντηση. Όσο κι αν προσπαθείς να δώσεις λύσεις, δεν είναι πάντοτε εφικτό. Οι λύσεις δεν είναι στο χέρι σου. Και τι στο καλό πια είναι αυτές οι λύσεις που θα έρχονται όποτε εσύ το θελήσεις;
Πόσες φορές δεν κάθισες μόνος να περιμένεις. Να περιμένεις πάνω από ένα τηλέφωνο. Ένα μήνυμα ή μία κλήση. Λες κι αυτό θα έδινε τη λύση. Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως σου δημιουργεί περισσότερα αδιέξοδα αυτή η κατάσταση; Και μάταια αναρωτιέσαι, λύσεις υπάρχουν;
Πόσες φορές δεν έκλαψες βράδυ μόνος, ανεβαίνοντας τη λεωφόρο! Χωρίς να ξέρεις που πηγαίνεις. Ποιος είναι ο προορισμός κι απόψε. Από πού ξεκίνησες και που θα φτάσεις γι αυτές τις λύσεις.
Και πόσες φορές δεν αφέθηκες… Άφησες το χρόνο να δώσει εκείνος τις λύσεις του. Όχι ερήμην σου, με πλήρη συνείδηση. Δεν χρειάζεται να βιάζεις καταστάσεις πολλές φορές. Μπορεί τα θέλω σου να σε καθοδηγούν και οι επιθυμίες να φουντώνουν. Αν δεν ωριμάσουν οι καταστάσεις, απλώς θα αναρωτιέσαι, θα κάθεσαι μόνος και θα περιμένεις. Θα κλαις και θα αφήνεσαι.
Πόσες φορές;
Κανείς δεν ξέρει…