Μ’αρέσει να χάνομαι στους απέραντους κόσμους της Τέχνης κι όποτε πέσει στα χέρια μου κάποια σχετική φυλλάδα με θέματα εικαστικά, δεν χάνω την ευκαιρία της μελέτης της.
Φυσικά, το ότι λατρεύω τα κλασικά θέματα, δε σημαίνει πως προσπερνώ ο,τιδήποτε εκκεντρικό, ιδιαίτερο, περίεργο κι ασυνήθιστο…
Κι ούτε είναι περιφρονητική ή ειρωνική η διάθεσή μου απέναντι στην μοντέρνα οπτική του καλλιτέχνη…
Ίσα –ίσα, το αντίθετο!
Μια μοντέρνα καλλιτεχνική δημιουργία, που παντρεύει την ιδιαίτερη έκφραση ενός σύγχρονου καλλιτέχνη με τον αρχαίο κόσμο, δίνει αφορμή γι’αυτή την εισαγωγή μου.
Ο Jeff Koons, ένας από τους πιο διάσημους Αμερικανούς σύγχρονους καλλιτέχνες αναμειγνύει τις προσωπικές του ανησυχίες με σύγχρονες μεθόδους τέχνης και δίνει τη δική του μοναδική εικονογραφία.
Η «Balloon Venus» του, εμπνέεται από ένα μικροσκοπικό Παλαιολιθικό ειδώλιο, που ο καλλιτέχνης προσαρμόζει στη μνημειακή γλυπτική του προτείνοντας, θα έλεγα, ένα νέο είδος ειδώλου…μια σύγχρονη θεά του έρωτα, με τη ματιά του ν’ αγκαλιάζει στοχαστικά την πληθωρικότητα και τις καμπύλες της…
-«Απεικόνιση της μαζικής κουλτούρας», ίσως σκεφτεί κάποιος…
-«Έμπνευση που ξεπερνά τα όρια του κιτς», κάποιος άλλος…
Μη βιαστείτε να προβείτε σε κάθε είδους συμπεράσματα…
Αλλά και να το κάνετε, το αυτάκι του Τζεφ Κουνς να’στε σίγουροι πως δεν θα ιδρώσει!
Αρνείται κατηγορηματικά την έννοια της κριτικής στην Τέχνη, και σε κάθε ευκαιρία προτάσσει πως «τα έργα του αγγίζουν όλον τον κόσμο»!
Άλλοι μιλούν για Τέχνη κι άλλοι για απάτη…
Άλλοι εξοργίζονται από την απληστία του μυαλού του κι άλλοι μαγεύονται από την ιδιοφυΐα του.
Οι πιο πολλοί τον αποκηρύττουν, τού γυρνούν την πλάτη, τον χλευάζουν με πάθος!
Υπάρχουν όμως κι άλλοι, που τον αποθεώνουν και τον χρίζουν σούπερ σταρ!
Διαλέξτε με ποιους θα ταχθείτε!
Αν πάραυτα επιμένετε στην σκληρή, συντηρητική κριτική σας, ένα θα σας πω:
Αυτή η απαστράπτουσα και σε ροζουλί απόχρωση φουσκωμένη μορφή είναι αποκύημα της ομολογουμένως ανεξέλεγκτης φαντασίας του καλλιτέχνη, ερέθισμα που δόθηκε από ένα εμβληματικό άγαλμα στην ιστορία της τέχνης, την «Αφροδίτη του Willendorf».
Ένα σπουδαίο έκθεμα από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης!
Πρόκειται για αγαλματίδιο της Παλαιολιθικής Περιόδου, που παριστά γυναίκα και βρέθηκε στο χωριό Willendorf της Αυστρίας.
Το αγαλματίδιο, που έχει ύψος μόλις 11 εκατοστών, είναι κατασκευασμένο από ασβεστόλιθο, βαμμένο με ώχρα, και οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως συνδέεται με την εγκυμοσύνη, καθώς τονίζονται κάποια, σχετικά μ’αυτό, σημεία του σώματος, όπως η κοιλιά, το στήθος ή οι μηροί.
Δεν έχει πρόσωπο, και το κεφάλι δένεται με ζωνάρια κυκλικά, πιθανόν είδος κόμμωσης.
Πιστεύεται ότι απεικονίζει κάποια θεότητα της γονιμότητας.
Επειδή γυναικεία αγαλματίδια με τέτοια χαρακτηριστικά, είναι γνωστά ως ειδώλια της Αφροδίτης, έτσι και το συγκεκριμένο ονομάστηκε «Αφροδίτη του Βίλλεντορφ».
Ξαναρίχνω τη ματιά μου στο ειδώλιο του Κουνς…
-«Παρωδία αρχαιότητος»;…σκέφτομαι…
-«Ιεροσυλία» ;…
-«Σφαγιασμός της κυρίαρχης αισθητικής»;.. Κι αυτό όμως, δεν είναι τέχνη;
Θέλω να βρω δικαιολογία. Γι’αυτό και βιάζομαι ν’απαντήσω…
Μπορεί η αισθητική του να’ναι μακράν της δικής μου, των στερεοτύπων και της ρομαντικής αντίληψής μου περί τέχνης, όμως όχι!
Δεν είμαι εγώ αυτή που θα θα θέσει συρματόπλεγμα στον «διαφορετικό» αναζητητή καλλιτέχνη.
Και στην τελική, η Αφροδίτη (είτε παλαιολιθική, είτε balloοn), σφραγίζει την ύπαρξη μιας συνεχούς ροής της ίδιας ιδέας…
Την άρρηκτη σχέση του σήμερα με το χτες.
Ετσι λοιπόν, προσπερνώ!Δεν θέλω ν’ανήκω στους πουριτανούς.
Η Τέχνη θέλει πρωτοπόρους, καινοτόμους και τολμηρούς!
Κι ο κόσμος του Κουνς με το χρώμα, τη γυαλάδα, το πλεξιγκλάς ή το ατσάλι, τις προκλήσεις, τα υπονοούμενα, τα ίχνη αστειότητος και καυστικότητας στις δημιουργίες του, είναι μοναδικός.
Είναι ο εντυπωσιακός κόσμος της ποπ-αρτ, που στοχεύει να μηδενίσει τη διάκριση ανάμεσα στις έννοιες της εμπορικής και υψηλής τέχνης, αδιαφορώντας για ο,τιδήποτε δυσνόητο και δυσεξήγητο, προϊόν μιας “ελιτίστικης” διάθεσης.
Στα πλαίσια αυτής της φιλοσοφίας κινήθηκε και μια άλλη “Αφροδίτη” της οποίας ο Κουνς ανέλαβε να σχεδιάσει το εξώφυλλο.
Το άλμπουμ “Artpop” της Lady Gaga, που το εικαστικό μέρος του φέρει την υπογραφή του Τζεφ Κουνς, παρουσιάζει τη νεαρή καλλιτέχνιδα στο κέντρο, κρατώντας ανάμεσα στα πόδια της μια μπλε, γυαλιστερή, μεταλλική μπάλα, που μάλλον αντικατοπτρίζει τον αστραφτερό κόσμο της σόου μπιζ και στο φόντο να διακρίνεται μέσα από τριγωνικές λωρίδες, η διάσημη “Αφροδίτη” του Μποτιτσέλι, σε μια ιχνηλάτιση της γυναικείας φύσης, της συνέχειας της ζωής, της διαρκούς ενέργειας, της απόλαυσης, της αισθητικής, της ομορφιάς…
Ο Κουνς πιο τολμηρός από ποτέ, απελευθερώνει την…τρελή ιλαρότητα!
Lady Gaga, “Venus”