iporta.gr

Ποιος θα απαιτήσει το αυτονόητο;, της Τζίνας Δαβιλά

Προετοιμαστείτε για τις γιορτές με τα Pane di capo  delivery: 224100-3600

Ακρόπολη, Εθνική Πινακοθήκη, Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής, Εθνικό Θέατρο, Κολοσσός της Ρόδου, Αρχαία Ολυμπία, Αμφίπολη, Δελφοί!  Τουρισμός, το όχημα της Ελλάδας που εξασφαλίζει χρήμα. Πολιτισμός. Αυτό που καυχιέται ο έλληνας πως διαθέτει. Τουρισμός και Πολιτισμός: το πρόσωπό μας  στον κόσμο.

Όμορφο να μιλάς για τα μνημεία, θαυμάσιο να θέλεις να αναβιώσεις τον Κολοσσό της Ρόδου- που είναι και ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου – εξαιρετικά χρήσιμο να υπάρχουν ελκυστικές ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά σκέψου: σε ποιον τόπο; Αυτόν που σφάζει τους ανθρώπους του στους δρόμους; Αυτόν που πατάει τα αδέσποτα στις ασφάλτους ή αυτόν που σκοτώνει σκυλιά και γατιά με κάθε βίαιη μέθοδο;

Η Ελλάδα σύμφωνα με  απολογισμό συνολικής δραστηριότητας περί τροχαίων ατυχημάτων από την Ελληνική Αστυνομία για το έτος 2013 παρουσιάζει στις 14/2/14 τα εξής στοιχεία:

Επίσης, το 2013 σε σχέση με το 2012, σε όλη την επικράτεια καταγράφηκαν:

Το ίδιο συμβαίνει και με την κακοποίηση ζώων. Είτε σκοτώνονται τους δρόμους, είτε βασανίζονται από τους αχαρακτήριστους. Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση σχετικά με την απόφαση της δικής εναντίον 67χρόνου Λαρισαίου που κατηγορείται για πνίξιμο 8 κουταβιών και την κακοποίηση ενός άλλου σκύλου, θα μεταβιβαστεί στην Εφορία η οφειλή 270.000 ευρώ, προκειμένου  να εισπραχθεί. Η κάθε σκυλίσια ζωή κοστολογείται προς 30.000 ευρώ.

Συνοψίζοντας: καλές και αναγκαίες οι πολιτικές ιδέες που αφορούν στην Οικονομία, στην Υγεία, στην Ενέργεια, στην Δημόσια Διοίκηση, στην Παιδεία κλπ. Βασική προϋπόθεση είναι να αναθεωρηθούν ή και να προστεθούν άρθρα στο Συνταγματικό Δίκαιο που αφορούν σε δυο παράπλευρους, σημαντικούς τομείς: στην Οδική Ασφάλεια και στην Προστασία  των Ζώων. Ζούμε σε μια χώρα που η υπερβολή κυριαρχεί. Ο Έλληνας πίνει πολύ, καπνίζει πολύ, φωνάζει πολύ, διασκεδάζει πολύ, βρίζει πολύ, την σκαπουλάρει πολύ. Δεν είναι τελικά εύκολο, ούτε και αποτελεσματικό, με τους όρους που επικρατούν, να αλλάξει ο τρόπος που δημιουργούνται τα οδικά δίκτυα, εθνικά και περιφερειακά. Ούτε και να αλλάξεις τα μυαλά ανθρώπων που γεννήθηκαν  άφιλοι και θα πεθάνουν μισάνθρωποι (όταν δεν αγαπάς τα ζώα, δεν μπορείς να αγαπήσεις και τους ανθρώπους). Το πρόβλημα δεν είναι πάντα οι δρόμοι, αλλά η νοοτροπία. Η μάλλον η απουσία οδικής συνείδησης. Στόχος οποιουδήποτε που φιγουράρει ως πουλέν Πολιτικό, που θέλει να εκλεγεί, θα πρέπει να είναι τούτα τα δυο: η ένταξη του μαθήματος της Οδικής Ασφάλειας στο Σχολεία αφ’ενός και η καλλιέργεια της φιλοζωΐας αφ’ετέρου. Από πέρυσι, όχι από τον επόμενο χρόνο. Ο δρόμος δεν πρέπει να σημαίνει θάνατος. Και δεν αποτελεί πρόβλημα να συντηρεί κάθε σχολική μονάδα ένα ή δυο σκυλιά. Τα παιδιά εκπαιδεύονται στην καλοσύνη και στην ανθρωπιά, στον σεβασμό στους άλλους, όσο είναι παιδιά. Ή αντιστρόφως στην σκληρότητα και στον ανταγωνισμό, ανάλογα με τα πρότυπά τους.

Και αν ακόμα  «βουλιάξουν» την Ελλάδα οι Τουρίστες και οι ηχηρές πολιτιστικές εκδηλώσεις της, αν οι άνθρωποι σκοτώνονται στους δρόμους και τα γατόσκυλα απορροφούν τα βίαια απωθημένα του κάθε «πολίτη», το αποτέλεσμα είναι μηδενικό. Είναι αποστροφή και αηδία. Είναι απώθηση για εκείνον που ψάχνει την Αισθητική ενός τόπου. Και Αισθητική δεν σημαίνει πίνακας, συναυλία, θέατρο, βιβλίο, μουσείο. Αισθητική είναι η καθημερινότητα στους δρόμους. Και αυτή δεν κρύβεται ούτε μέσα στα ξενοδοχεία, ούτε στα αξιοθέατα. Η Αισθητική αποκτιέται με στρατηγική και δίνει καρπούς σε βάθος τουλάχιστον 20 χρόνων.

25.11.2014

Τζίνα Δαβιλά