29 Νοεμβρίου 1924, μια μέρα σαν και σήμερα, πέθαινε στις Βρυξέλες ο Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini. Ποιός είπατε; Ο Τζιάκομο Πουτσίνι, “ο σπουδαιότερος συνθέτης Ιταλικής όπερας μετά τον Βέρντι” όπως τον αποκάλεσαν. Αυτός που έγραψε την όπερα Manon Lescaut, και την La bohème, και την Tosca, και την Madama Butterfly, και την La fanciulla del West, και την La rondine, και την Turandot που δεν πρόλαβε να την τελειώσει, και… και… και…
Από το 1891, ο Πουτσίνι έζησε στο Torre del Lago, ένα χωριό κοντα στο Viareggio, αφοσιωμένος στον τρόπο ζωής που αγαπούσε. Ενδεικτικά του χαραχτήρα του και του τρόπου της ζωής του, ο αυτοαποκαλούμενος “κυνηγός άγριων πουλιών, λιμπρέτων όπερας και ωραίων γυναικών”, θα στείλει πρόσκληση στον φίλο του Luigi Illica: “Λατρεύω το κυνήγι, λατρεύω τα αυτοκίνητα και σ’ αυτά τα πράγματα είμαι πιστός, εδώ στο Torre del Lago”, θα γράψει. “Στο σπίτι μου υπάρχουν μαλακά κρεβάτια, κοτόπουλα, χήνες, πάπιες, πρόβατα, ψύλλοι, τραπέζια, καρέκλες, όπλα, πίνακες ζωγραφικής, αγάλματα, παπούτσια, ποδήλατα, πιάνα, ραπτομηχανές, ρολόγια, ένας χάρτης του Παρισιού, καλό ελαιόλαδο, ψάρια, τρία διαφορετικά κρασιά (δεν πίνουμε νερό), πούρα, αιώρες, γυναίκα, παιδιά, σκύλοι, γάτες, ρούμι, καφές, διάφορα είδη πάστα, ένα κουτί σαπισμένες σαρδέλες, ροδάκινα, σύκα, δυο σπιτάκια στον κήπο, ένας ευκάλυπτος, ένα πηγάδι στο σπίτι, μια σκούπα, όλα για σένα (εκτός απο την σύζυγο)”.
Πρίν αλλά και μετά τον γάμο του ο Πουτσίνι είχε σχέσεις με πολλές γυναίκες, ταυτόχρονα πολλές φορές. Η γυναίκα του η Ελβίρα τον παρακολουθούσε, τον κρυφάκουγε, έψαχνε τα ρούχα και διάβαζε τα γράμματά του. Στην απελπισία της είχε φτάσει στο σημείο να κάνει απεργίες πείνας, να χειροδικεί πάνω στον άντρα της, ακόμα και σε γυναίκες που τις υποψιαζόταν.
Λέγεται πως όταν η κυρία Puccini υποπτευόταν πως ο σύζυγος ετοιμαζόταν για κάποια νυχτερινή εξόρμηση, αντί να κάνει φασαρία του ετοίμαζε ένα δείπνο με τα αγαπημένα του πιάτα της κουζίνας της Τοσκάνης, τα έτσι κι αλλοιώς φορτωμένα με σκόρδο. Μη μπορώντας να αντισταθεί στον πειρασμό, ο Πουτσίνι έπεφτε με τα μούτρα στο φαγητό, γεγονός που στην συνέχεια κρατούσε σε απόσταση τις κυρίες.
Η συνταγή που ακολουθεί είναι το όνειρο κάθε λάτρη του σκόρδου. Κάτι τέτοιο θα ετοίμαζε για τον σύζυγο η πονηρή κυρία Elvira Puccini.
ΠΑΣΤΑ ΜΕ ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑ
1 κουταλιά βούτυρο – 1 κουταλιά λάδι – 6 έως 8 γλίθες σκόρδο, ψιλοκομμένο – 1 1/2 φλυτζάνι κρέμα γάλακτος – 1 φλυτζάνι τριμμένη παρμεζάνα – 2 κουταλιές ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι – 1/4 φλυτζάνι ψιλοκομμένος μαϊντανός – αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Ενώ βράζει η πάστα, λειώνουμε το βούτυρο μαζί με το λάδι σε χαμηλή φωτιά. Σωτάρουμε το σκόρδο μέχρι να πάρει λίγο χρώμα, αλλά να μην καεί. Προσθέτουμε την κρέμα και μαγειρεύουμε για 5 περίπου λεπτά σε χαμηλή φωτιά.
Βάζουμε την πάστα σε πιατέλα ή μπωλ και περιχύνουμε με την σάλτσα. Πασπαλίζουμε με το τυρί, το κρεμμυδάκι και τον μαϊντανό. Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε καλά με προσοχή. Σερβίρουμε ζεστό με φρέσκο άσπρο ψωμί, φρέσκια πράσινη σαλάτα, και κρύο λευκό κρασί.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΝ ΠΑΡΟΔΩ. Θυμώμαστε βέβαια ή έχουμε ακούσει πως το αρχικό όνομα του Εθνικού Θεάτρου, εδώ στην Ρόδο, ήταν Teatro Puccini και πως εκεί είχαν κάποτε ανέβει παραστάσεις ακόμα και της Σκάλας του Μιλάνου.
Το μεγαλόπρεπο και συνάμα θλιβερό ερείπιο στέκεται τώρα καταμεσίς της πόλης για να σηματοδοτεί το πολιτιστικό μας επίπεδο και την ανικανότητα να συντηρήσουμε έστω την πολύτιμη κληρονομιά μας. Κι ύστερα θέλουμε να στήσουμε και Κολοσσό, τρομάρα στα παντζάκια μας.
This is only an abbreviated version of what I write in Greek… too much, too late. It is all about Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini who died on a day like today, 29 November 1924. Just in case you don’t know, he has been called “ “the greatest composer of Italian opera after Verdi”. He is the one who composed operas such as Manon Lescaut and La Bohème and Tosca and Madama Butterfly and La fanciulla del West and La rondine and Turandot, which he never finished and… and… and…
He was a man who described himself as a “hunter of wild birds, opera librettos and beautiful women”.
Though married with two kids he had several affairs, often simultaneously. His wife,Elvira, “She eavesdropped on Giacomo, went through his clothes, checked his mail. She was even known to resort to hunger strikes and to physical attacks on Giacomo and at least one of the women with whom he was involved.” There’s a legend that when she suspected him of being on the prowl, Mrs. Puccini would cook him a sumptuous dinner of all his favorite dishes of Tuscan cuisine and load them with garlic, at which point women had no trouble resisting him.
The following recipe is a garlic lover’s dream, something that Mrs. Elvira Puccini would serve her husband.
PASTA IN GARLIC CREAM SAUCE
1 tablespoon butter – 1 tablespoon olive oil – 6 to 8 cloves of fresh garlic, finely minced – 1 ½ cups of cream – 1 cup grated Parmesan cheese – About 2 tablespoons finely chopped chives – About 1/4 cup finely chopped fresh parsley – Salt and fresh, coarse ground black pepper to taste
Make the pasta. Melt he butter and olive oil together over a moderate heat and gently cook the garlic until it is golden but not yet beginning to brown. Add the cream and simmer over a low heat for about 5 minutes. Place the pasta in a serving bowl and pour the hot cream over it. Sprinkle on the grated cheese, chives and parsley and gently toss. Season to taste with salt and pepper. Serve hot with fresh baguette, and crisp green salad and a crisp white wine.