Πολλαπλασιάζονται αυτά που διαδίδουν και γράφουν (σε πνεύμα, δήθεν τάχα, “ουδέτερης νηφαλιότητας”) διάφορα παπαγαλάκια για την πιθανή ρήξη της χώρας με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως το εξυπνακίστικο που μόλις διάβασα σε ανάρτηση των εκδ. Πόλις:
«Νομίζω ότι η πλειονότητα των πολιτών, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με την πολιτική που ασκείται σήμερα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, θέλει να μείνει η χώρα ενταγμένη στην Ευρώπη και το ευρώ και απορρίπτει κάθε ιδέα ρήξης. Και θα αναφερθώ ξανά στην παλιά δικηγορική σοφία: “Ο χειρότερος συμβιβασμός είναι το καλύτερο δικαστήριο”».
Χθες, πάλι, διάβασα από τον Ανδρονόπουλο, δημοσιογράφο, πρώην σύμβουλο του Γεωργίου Παπανδρέου, κάτι αντίστοιχο.
Έχουν βαλθεί όλοι αυτοί που ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όλοι αυτοί οι βολεμένοι που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΤΟΥΣ, όπως έχει φτάσει η πλειονότητα του κόσμου που ψήφισε αριστερές επιλογές, όλοι αυτοί που ουδέποτε αισθάνθηκαν την παραμικρή αλληλεγγύη για τον διπλανό τους, όλοι αυτοί που προτιμούν τη γραβάτα από το ανοιχτό πουκάμισο, όλοι αυτοί που εκφράζονται κρυφά με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και φανερά με αγοραία Ποτάμια και χείμαρρους λάσπης, έχουν βαλθεί, επαναλαμβάνω, να επαναλαμβάνουν μετεκλογικά την προεκλογική καμπάνια του Σαμαρά, την καμπάνια του ευρωτρόμου και της ευρωλαγνείας – ανθρωπάκια, φοβισμένα ανθρωπάκια που μετράνε τη ζωούλα τους με το ύψος των μετοχών τους στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που τους επέτρεψε τώρα να μας κουνάνε το δάκτυλο· να κουνάνε το δάκτυλο, αυτοί, οι ηθικοί αυτουργοί της κατάντιας της χώρας, σε μια πλειονότητα πολιτών που έχει χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο μέλλον της, κάθε ελπίδα για τα παιδιά της, κάθε διάθεση, επομένως, να συνδιαλλαγεί αμαχητί, να συμβιβαστεί με τους τοκογλύφους που στραγγαλίζουν τα φτωχότερα τμήματα αυτής της χώρας.
Ουαί υμίν, φαρισαίοι υποκριτές!
Ουαί υμίν βολεμένοι και αδιάντροποι!
Ουαί υμίν έμποροι της ανθρώπινης δυστυχίας!