”Απόφαση να καταργήσει το Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως έλαβε το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ για τον λόγο ότι το κτίριο της Λεωχάρους 4 ήταν προβληματικό. Στην κίνηση αυτή συνέτεινε και το γεγονός ότι υπήρχαν διαμαρτυρίες από διεθνείς ανθρωπιστικούς οργανισμούς για τις συνθήκες κράτησης, ενώ εκτιμήθηκε ότι ήταν ευάλωτο σε εμπρηστικές επιθέσεις. Οι 150 αστυνομικοί που υπηρετούν εκεί, θα μετακινηθούν μέσα στις επόμενες προσεχείς ημέρες στα αστυνομικά τμήματα του Συντάγματος, των Εξαρχείων και της Ομόνοιας”
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
Νίκος Δένδιας
Αθήνα 14/1/2014
Με μια λακωνική ανακοίνωση ξεκαθάρισε ο υπουργός. Μήπως όμως στ’ αυτιά του είχαν φθάσει τα ”κατορθώματα” των ”ανδρών του”- του ως άνω Αστυνομικού Τμήματος- όπου βασάνιζαν κρατουμένους τους και έκρινε ότι μια αλλαγή εργασιακού χώρου συνίστατο για την αλλαγή και την συμπεριφορά τους;
Δεν πέρασαν καν δέκα μήνες και το κτίριο για την ”Προατασία του Πολίτη” εκ βάθρων ”ανακαινισθέν” λειτουργεί εκ νέου τον Νοέμβριο του ιδίου έτους και υπό την Διεύθυνση του τότε υπουργού Βασίλη Κικίλια. Βέβαια, και την στιγμή αυτή που γράφονται αυτές οι αράδες, εξακολουθεί να παρέχει τις υπηρεσίες του για την προστασία των πολιτών των πανταχόθεν βαλλομένων.
Είναι όμως τελικά έτσι τα πράγματα; Είναι αυτή η αλήθεια, όπου το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ μέσα σε μια συνοπτική ανακοίνωση-απόφαση διέταξε το κλείσιμό του;
Μια μικρή αναδρομή στα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο συγκεκριμένο Α.Τ. θα μπορούσε να ρίξει φως στον πραγματικό λόγο που η ΕΛ.ΑΣ. αποφάσισε να το κλείσει. Τέσσερα περιστατικά αποτρόπαιου βασανισμού κρατουμένων από τους αστυνομικούς του Α.Τ. Ακροπόλεως μας υπενθυμίζουν πόσο εύκολα μπορούν οι αστυνομικοί στην Ελλάδα να ”παραστρατήσουν”, αλλά την ίδια ώρα να μένουν ατιμώρητοι.
Ας πάμε τώρα σε μερικά μεμονωμένα περιστατικά για να φανεί η ”ανθρωπιστική” πλευρά των εν λόγω υπηρετούντων εκεί αστυνομικών ανδρών του.
Στις 11 Μαΐου του 2008 ο 24χρονος Νίκος Σακελλίων ξυλοκοπείται-λίγο πιο κάτω-στην οδό Αναξαγόρα και πέφτει σε κώμα. Οι αστυνομικοί τον εγκαταλείπουν, αλλά ένα βίντεο αποδεικνύει την ενοχή τους. Ο μάρτυρας που πήρε το βίντεο κατηγορείται για ψευδορκία, ενώ ο πατέρας του νεαρού συνεχίζει τον αγώνα για την δικαίωση του γιου του. Οι αστυνομικοί ισχυρίζονται ότι ο θάνατός του προήλθε από πνιγμό κι όχι από κακοποίηση.
Μετά από 5 χρόνια η δίκη γίνεται αθωώνοντας τους αστυνομικούς.Μετά από έφεση όμως έχουμε συνέχεια…
Στις 23 Δεκεμβρίου του 2010-παραμονές Χριστουγέννων- ο Σενεγάλος μικροπωλητής Τζο Ουσμάν καταγγέλει ότι έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από ασυνομικούς του Α.Τ. Ακροπόλεως δίότι πωλούσε τσατσάρες και μπιχλιμπίδια. Τον χτύπησαν στο στομάχι με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Έξι ημέρες μετά, άλλος συμπατριώτης του, ο Τζίλι Ντάου, συνελήφθη από αστυνομικούς στην οδό Ερμού επειδή έτρεξε να κρυφτεί κάτω από το στέγαστρο ενός καταστήματος λόγω βροχής, όπου τον ξυλοκόπησαν και τον μετέφεραν στο Α.Τ. Ακροπόλεως, εξευτελίζοντάς τον ”παίζοντας” με το γεννετικό του μόριο.
Δεν πρόλαβαν να περάσουν δυο ημέρες και οι αστυνομικοί του συγκεκριμένου τμήματος συνεχίζουν το έργο τους, συλλαμβάνοντας και βασανίζοντας τον 30χρονο Χιλιανό Πέδρο Ναβάρο, στέλνοντάς τον και αυτόν στο νοσοκομείο.
Τα βασανιστήρια και η κατάχρηση εξουσίας από τους αστυνομικούς του Α.Τ. Ακροπόλεως, μόνο μεμονωμένα περιστατικά δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν, αφού έγιναν κατ’ εξακολούθηση. Και αυτά είναι μόνο όσα έφθασαν στο φως της δημοσιότητας, καθώς είναι δύσκολο για ένα θύμα και μάλιστα μετανάστη να καταγγείλει κάτι τέτοιο δημόσια.
Πέρα όμως από τους βασανισμούς σε βάρος κρατουμένων, δεν είναι τυχαίο ότι μετά από έλεγχο της Διεύθυνσης Εσωτερικών της Ελληνικής Αστυνομίας βρέθηκαν ναρκωτικά, κούτες με τσιγάρα και κατεχόμενα όπλα. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι ν’ αποδείξουμε απλά ότι το συγκεκριμένο τμήμα δεν έκανε καλά τη δουλειά του, οπότε και το κλείνουμε, αλλά πως οι αστυνομικοί που προέβησαν στις συγκεκριμένες ενέργειες έχουν μείνει ατιμώρητοι και μια απλή μετάθεση δεν θα τους κάνει καλό να ”αλλάξουν μυαλά”.
Φαντασθείτε δίψα για εκδίκηση για επιβεβαίωση της ανωτερότητάς τους και σχολές που βγάζουν τέτοια ”φυντάνια”.
Να ληφθεί υπόψη ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει κατηγορηθεί πολλάκις για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά κρατουμένων, από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Αμνηστία, καθώς και με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Το Α.Τ. Ακροπόλεως δεν έκλεισε λοιπόν λόγω των επιθέσεων που δεχόταν, αλλά λόγω των επιθέσεων που το ίδιο εξαπέλυε απέναντι στην κοινωνία καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων και ικανοποιώντας τα άγρια ένστικτα των αστυνομικών που ανήκαν σε αυτό, όσο κι αν οι αποφάσεις της ΕΛ.ΑΣ. προσπαθούν να το αποκρύψουν.
Λέτε τώρα με το φρεσκάρισμα των ”δωματίων του”, τα χρώματα τα διαφορετικά στους τοίχους, το καινούργιο φυλάκιο-κουβούκλιο σκοπού έξω από το κτίριο, να σημαίνουν και αλλαγές στην νοοτροπία;… Θα συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις τάχα;
Έχετε κάτι να προσθέσετε υπουργέ μου, κύριε Νίκο Τόσκα;
Άντε και σας αναβάθμισα κιόλας.
Υγ: Όλα τα στοιχεία στα χέρια μου και για κάθε ενδιαφερόμενο.
* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr