Φωτογραφίες: Σταύρος Φλαμπουριάρης – ακολουθεί έκθεση εικόνων (Ρόδος, 2 Νοεμβρίου 2015, Ζέφυρος και Παλιά Σφαγεία Ρόδου)
Αν λες ότι υπάρχει έλλειμμα ανθρωπιάς και προσφοράς, έλα να σε πάω μια βόλτα κάπου. Δώσε μου το χέρι, κλείσε τα μάτια όπως τότε που παίζαμε τυφλόμυγα, και εμπιστεύσου με. Θα σε πάω εκεί που όσο σκληρός κι αν είσαι θα νοιώσεις τα μάτια σου να υγραίνονται. Όπως κάνουν του Ντίνου Μαντικού, του προέδρου των CBR Δωδεκανήσου: «Τρέχουν πολύ γρήγορα τα δάκρυα απ’τα μάτια μου πια». Όταν ζεις από τόσο κοντά την δυστυχία και τον παρ’όλιγο πνιγμό ανθρώπων ξεχνάς και ΕΝΦΙΑ και δόσεις και τα δικά σου προβλήματα. Ο Ντίνος είναι πανταχού παρών. Σε φωτιές, σε ναυάγια, σε καθαρισμούς…Τριάντα και πλέον χρόνια εθελοντισμού. Κάτι θα ξέρει…
Δεν είναι μόνο οι 400 περίπου μετανάστες και πρόσφυγες που συγκεντρώθηκαν στα παλιά σφαγεία Ρόδου, χώρο προσωρινής φιλοξενίας ανθρώπων που είναι γεμάτος από κρεβάτια, στρώματα, κουβέρτες, παιχνίδια ακόμα –ακόμα σε κάποια σημεία είναι κρεμασμένη και μια κουρτίνα με τον Μίκυ. Είναι η ανιδιοτελής προσφορά εκείνων, που εργάζονται σαν τα μελίσσια: ασταμάτητα, ακούραστα, αγόγγυστα.
Εθελοντές, δημοτικοί σύμβουλοι, Ασφάλεια και Λιμενικοί. Όπως ο Ιωάννης Αργυρίου, ο Διοικητής Περιφερειακής Διοίκησης Λιμενικού Σώματος Δωδεκανήσου, που στην δεύτερη καραβιά προσφύγων που έφτασε τη Ρόδο στις 2 Νοεμβρίου (μέσα σε 15 ώρες 400 περίπου άνθρωποι έφτασαν ζωντανοί στην στεριά), έβγαλε το παντελόνι του και βούτηξε στη θάλασσα για να βοηθήσει στην σωτηρία των 200 ανθρώπων. Γιατί αυτοί οι ναυαγοί δεν ξέρουν μπάνιο, είναι πανικόβλητοι και ένας λάθος χειρισμός του ενός είναι μοιραίος για πολλούς. Φωτογραφίες από το συμβάν της 2ης του Νοέμβρη 2015 μας παραχώρησε ένα άλλο, σεμνό μελίσσι: ο Σταύρος Φλαμπουριάρης (πώς αλλάζει το ανάστημα του ανθρώπου μ’ένα τόσο δα γραμματάκι, ένα γιώτα!).
Ξενοδόχοι, ιδιώτες, ιδιοκτήτες super market, ο Δήμος Ρόδου, το Λιμενικό Σώμα και η ΕΛ.ΑΣ, εξασφαλίζουν την πλήρη διατροφή των μεταναστών. Έλληνες εθελοντές και ομάδα αμερικανών εθελοντών που ζουν στην Ρόδο τακτοποιούν στο χώρο των παλιών σφαγείων τον ρουχισμό που έχει προσφερθεί. Βοηθούν στη διανομή του φαγητού, εξυπηρετούν τις εγκύους και τους ηλικιωμένους, βοηθούν τους γιατρούς που εξετάζουν τους πρόσφυγες. Ο παλιός Δήμαρχος Ρόδου Σάββας Καραγιάννης επισκέπτεται τα παλιά σφαγεία αμέτρητες ώρες. «Οι Κολασμένοι της γης». Έτσι τους αποκαλεί. Αυτοί, λοιπόν, οι κολασμένοι ελέγχονται από την Ασφάλεια και το Λιμενικό, βγαίνουν τα χαρτιά τους και επιβιβάζονται στο πλοίο της γραμμής για την Αθήνα και από κεί, έχουν προορισμό την Ευρώπη. Η διαδικασία ελέγχου διαρκεί το πολύ 48 ώρες. Κάποιοι ζητούν να ταξιδέψουν με αεροπλάνο. Χρήματα έχουν. Δεν είναι ζητιάνοι, είναι διωγμένοι. Το περιστατικό που μου περιέγραψαν επιβεβαιώνει το παραπάνω και γεννά το μοιραίο «γιατί;».
Σύριος γιατρός ταξίδεψε οδικώς μέχρι την Τουρκία με την οικογένειά του οδικώς, έφτασε η στιγμή της επιβίβασης στην βάρκα του διακινητή και πούλησε το αυτοκίνητό του, μάρκας Mercedes αξίας και 120.000 ευρώ προς 300 ευρώ. Έτσι κι αλλιώς του ήταν άχρηστο.
Ποιος θέλει το Αιγαίο να επιβεβαιώνει τον μύθο του Αιγαία; Μια θάλασσα που χρωστά το όνομά της στο πένθος του βασιλιά και τον οικειοθελή πνιγμό του να ακολουθεί την μοίρα του ονόματός της: θάλασσα για πνιγμένους.
Λύσεις για το μεταναστευτικό υπάρχουν. Απλώς η ανθρώπινη βλακεία είναι απειρότερη του σύμπαντος και η αισχροκέρδεια κάποιων πολιτικών και κάποιων πολιτών ένα γαϊτανάκι παντός καιρού και χώρου. Ευτυχώς που ακόμα υπάρχουν άνθρωποι. Στην Ελλάδα. Που συνειδητοποιούν ότι το μέγιστο προσόν είναι να αποζητάς την χρησιμότητά σου στους συνανθρώπους σου. Πετώντας παντελόνια, αξιώματα, πτυχία, χρήματα. Αξία έχει το αποτύπωμα. Έστω και αν δεν το βλέπουν όλοι. Τα πιο σημαντικά γράφονται από τους εργάτες της ανθρωπιάς και της προσφοράς.
Και μην φανταστείς ότι αυτό είναι εύκολο. Θέλει ψυχή, πόνο, τσαγανό. Είναι η γιγαντιαία διαφορά της ενεργητικής από την παθητική ευαισθησία.
Αν με εννοείς τι εννοώ…
Φωτογραφικό υλικό: Σταύρος Φλαμπουριάρης – ακολουθεί έκθεση εικόνων (2 Νοεμβρίου 2015, Ρόδος, Ζέφυρος και Παλιά Σφαγεία)
από αριστερά: Σπύρος Τάτης: Υπολιμενάρχης Ρόδου, Ιωάννης Αργυρίου: Διοικητής Περιφερειακής Διοίκησης Λιμενικού Σώματος Δωδ/σου, Παντελής Αντωνιάδης: εθελοντής, Μιχάλης Πιλάτος: εθελοντής, Σάββας Καραγιάννης: γιατρός και πρώην Δήμαρχος Ρόδου, Ντίνος Μαντικός: Πρόεδρος CBR Δωδ/σου (Ε.Ο.Π.Κ: Εθελοντική Ομάδα Πρόληψης Καταστροφών)
από αριστερά: Μίλτος Παγκάς: Πρόεδρος του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας Ρόδου, Βασίλης Μαντικός: δύτης, εθελοντής CBR, Ντίνος Μαντικός: Πρόεδρος cbr
