Αρκετά με την έκφραση του “βαθύτατου πόνου” των ιθυνόντων, αρκετά με τις εκκλήσεις των γραφειοκρατών και των ουμανιστών στη διεθνή κοινότητα. Ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και να δείξουμε τους δολοφόνους.
Γιατί οι εκατοντάδες πνιγμένοι έξω από την Λαμπεντούζα δολοφονήθηκαν από μιαν ιδιότυπη “τζιχάντ” δυτικιστών: από εκείνους που μεθόδευσαν τη διάλυση κρατών ισορροπίας όπως η Λιβύη, το Ιράκ, η Αίγυπτος και η Συρία, από εκείνους που για να ανατρέψουν τα εθνικιστικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής ενίσχυσαν, έθρεψαν και γιγάντωσαν το τέρας του ισλαμισμού. Μια παρέα “αναλυτών” και “συμβούλων”, συνήθως αριστερών στα νιάτα τους και νεοσυντηρητικών στην ωριμότητά τους, βάλθηκε να δυτικοποιήσει όλο τον κόσμο, να επιβάλει παντού τη θρησκεία του νεοφιλελευθερισμού (βλέπε την μαϊμού “αραβική άνοιξη”). Τα επίχειρα αυτής της στρατηγικής ζούμε. Και δεν έχουμε ζήσει τίποτα ακόμη. Οι αδικοχαμένες ψυχές των κολασμένων θα μας πνίξουν. Και δεν θα είναι άδικο.