…ή ”τώρα που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντέξι”…
Μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης, για κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό στραβισμό, ήταν ο Χίτλερ.
Μέχρι που εισήλθε στις ζωές μας με μπόλικο ταρατατζούμ ο Ντόναλντ και έτσι ο Αδόλφος πέρασε στα αζήτητα. Σαν ξεπερασμένο γιατρικό.Ούτε καν σαν γονόσημο.
Μετά από νέες έρευνες των φαρμακευτικών εργαστηρίων κυκλοφόρησε στην αγορά το νέο ίαμα ”δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν” (Ματθαίου θ’ 27-35).
Πρωί-μεσημέρι-βράδυ από ένα πλήρες άρθρο κατά του Τραμπισμού. Γιορτές-Σάββατα-Κυριακές από δύο.
Με συγχωρείτε δηλαδή ρε παιδιά (δημοσιογράφοι, τηλεοράσεις, διαδίκτυο και εφημερίδες),
αν εγώ έχω το καβάλο από την ίδια πλευρά με τον νέο πλανητόρχη, τι πρέπει να κάνω; Να φορτωθώ ενοχές;
Και άντε πες ότι με το καβάλο υπάρχει λύση, αν και επώδυνη, αν-λέμε αν- ο Ντόναλντ λατρεύει το στιφάδο και το ιμάμ μπαϊλντί, θα πρέπει να τα κόψω;
Έλεος.
Δηλαδή στις επόμενες εκλογές, αν επανέλθουμε στον πρότερο έντιμο βίο, η σύζυγός μου θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το λαρύγγι της όχι μόνο για να τραγουδά στο μπάνιο, αλλά και για άλλη εφαρμογή, όπως υποσχέθηκε η κ.Μαντόνα (κατά κόσμον Μαρία Τσικόνε);
(Παρακαλώ λύστε μου την απορία. Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Ζωτικό θα έλεγα. Για να μη πω υπαρξιακό).
Υ.Γ. Ο πολύς κ.Σώρρος μας πληροφόρησε ότι ένεκα του Τραμπισμού απώλεσε 1.000.000.000 (ένα δισεκατομμύριο) δολάρια.
Απορώ γιατί μας το είπε.
Για να τον λυπηθούμε ή για να μας θορυβήσει για την διαφαινόμενη διασάλευση της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων;
Αν θέλει να ρεφάρει, ας αναλάβει την ανέγερση του τείχους με το Μεξικό.
Και όποιος κατάλαβε το υπονοούμενο, κατάλαβε.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr