Είμαι, δυστυχώς, φύσει θερμόαιμος και πολύ συχνά θυμώνω βλέποντας, ακούγοντας ή διαβάζοντας κάποια πράγματα, και αντιδρώ υπερβολικά, φωνάζοντας, βρίζοντας και εν τέλει χάνοντας το όποιο δίκιο μπορεί να έχω. Προσπαθώ να μην είμαι φανατικός, ο φανατισμός καμία αξία δεν έχει, όταν όμως τον αντικρίζω κατάφατσα η προσπάθεια γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Παρατηρώ ότι αυτό που με κάνει να σηκώνω τρίχωμα και να γρυλίζω δείχνοντας δόντια περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι ο θρησκευτικός φανατισμός, και ειδικότερα ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία των χριστιανών – όχι ότι οι οι ακόλουθοι άλλων θρησκειών είναι καλύτεροι, ίσα – ίσα συχνά είναι χειρότεροι, όπως είναι πασιφανές με τους τζιχαντιστές, αλλά πώς να το κάνουμε, στη χώρα μας η κρατούσα θρησκεία είναι ο χριστιανισμός, αυτός εκδηλώνεται συχνότερα με φανατισμό. Ειδικότερα δε, η ποικιλία που αυτάρεσκα ονομάζει τον εαυτό της “ορθοδοξία”. Να ένα τρανό παράδειγμα έπαρσης, να θεωρείς τον εαυτό σου σωστό και κατά συνέπεια όλους τους άλλους λάθος. Από τη “θρησκεία της αγάπης”, μάλιστα.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα που με έβγαλε από τα ρούχα μου ήταν κάτι απρόκλητες δηλώσεις ενός παπά, του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος, χωρίς νομίζω να τον ρωτήσει κανείς, τα έβαλε με τον γίγαντα της διανόησης και της επιστήμης Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος διατύπωσε μια απολύτως σωστή άποψη, ότι δηλαδή οι άνθρωποι πίστευαν στο Θεό, όταν δεν είχαν αναπτύξει τις επιστήμες. Απλή λογική : όταν ήμασταν πρωτόγονοι, φαινόμενα όπως οι σεισμοί,οι πλημμύρες, τα ηφαίστεια και άλλα απλούστερα όπως η βροχή ή το χιόνι μας φαίνονταν ακατανόητα και έπρεπε να τα αποδώσουμε σε ενέργειες μιας ανώτερης δύναμης. Δεν είμαστε όμως πια πρωτόγονοι (αν εξαιρέσεις κάτι άπλυτους μουσάτους που φοράνε βαριά, χρυσοποίκιλτα φουστάνια!), και η επιστήμη μας έδωσε την εξήγηση για όλα αυτά και πολλά περισσότερα. Κατά συνέπεια, εξέλιπε κάθε λόγος να πιστεύουμε σε ανώτερα, μυστικά όντα, των οποίων, επιτρέψτε μου να προσθέσω, η ίδια επιστήμη έχει αποδείξει την ανυπαρξία.
Ο εν λόγω παπάς λοιπόν είπε τα εξής: “Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν διά την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν διά την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του…” και ότι έχει ως “ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του, την αφόρητο σωματική δυστυχία του”.
Ας αντιπαρέλθουμε την αφόρητη ελληνικούρα της καθαρεύουσας. Οχι, ας μην την αντιπαρέλθουμε. Γιατί, άραγε, οι παπάδες μιλάνε και γράφουν χρησιμοποιώντας ένα γλωσσικό ιδίωμα που κανείς δεν χρησιμοποιεί από τον καιρό της χούντας; Ισως νομίζουν ότι τα λεγόμενά τους έτσι ενδύονται έναν μανδύα σοβαρότητας και κύρους. Λυπάμαι, παπάδες, το μόνο που καταφέρνετε με την ημιμάθειά σας αυτή είναι να κακοποιείτε τη γλώσσα σε γραμματικό, συντακτικό και νοηματικό επίπεδο. Ισως νομίζουν ότι παραπέμπουν στα αρχαία ελληνικά. Πάλι λάθος. Τι σχέση έχει η αρχαία ελληνική γλώσσα με το λόγο του Ιησού, τα ευαγγέλια και τις λοιπές γραφές; Ολοι αυτοί ήταν Εβραίοι, μιλούσαν και έγραφαν αραμαικά, και οι μεταφράσεις στα αρχαία ελληνικά έχουν ακριβώς την ίδια ιστορική αξία με τις μεταφράσεις στα πολωνικά ή στα σουαχίλι.
Αλλά όχι: οι παπάδες μιλούν και γράφουν έτσι επειδή τους ενδιαφέρει να μονοπωλήσουν το τρίπτυχο “πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”, αγνοώντας ότι ειδικά ως προς το σκέλος της οικογένειας, οι σεξουαλικές πρακτικές πολλών από αυτούς αποκλείουν το ενδεχόμενο δημιουργίας οικογενείας – πρακτικά, δηλαδή, αν μη τι άλλο…
Αντιπαρέρχομαι τη σαφή, απάνθρωπη και γεμάτη κακία ειρωνεία προς τη “σωματική δυστυχία” του επιστήμονος, έστω συγκεκαλυμμένη από χαρακτηρισμούς τύπου “απολύτως συμπαθής” – υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι ο εν λόγω παπάς συμπαθεί τον Στίβεν Χόκινγκ ή οποιονδήποτε άλλον απειλεί την κερδοφορία του μαγαζιού του;
Αυτό που πραγματικά μου χτυπάει στα νεύρα είναι το “γιατί;” Ποιός σε ρώτησε, μητροπολίτα; Διαφωνείς με τις απόψεις του “συμπαθούς παραπληγικού επιστήμονος”; Δικαίωμά σαυ. Κράτα την άποψή σου για τον εαυτό σου. Διότι, εκφέροντάς την δημοσίως, πέραν του ότι προκαλείς τον παρόντα αντίλογο, θα μπούμε στον πειρασμό να συμπεράνουμε ότι κάποιο προσωπικό ενδιαφέρον θα έχεις.
Πράγμα το οποίο αναπόφευκτα μου υπενθυμίζει τις παλιότερες δηλώσεις του ιδίου ιεράρχη περί στοματικού σεξ... Αλήθεια, αφού οι ιεράρχες είναι άγαμοι, τι σε νοιάζει αν του πέτυχε του άλλου ή της άλλης η πίπα; Και μη χειρότερα…
