«Τσίπρας, ο ανώτατος των τροϊκανών» ήταν ο μακράν επιτυχημένος τίτλος της γερμανικής “Die Zeit”, που απέδιδε τον πολιτικό μεταμορφισμό του κ. Τσίπρα και του κόμματός του (σ.σ. ο όρος είναι του Γκράμσι, γνωστός στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – και ο όρος και ο Γκράμσι- και περιγράφει κόμματα με οράματα, τα οποία όταν ανέβουν στην εξουσία ενσωματώνονται στις υπάρχουσες δομές).
Χθες ο έλληνας πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του στον γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό canal+, μεταξύ άλλων εμφανίστηκε κομπορρημονών για την πορεία εφαρμογή του προγράμματος, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνησή του έχει υλοποιήσει ένα μαραθώνιο νομοθετικών παρεμβάσεων. Έχει εφαρμόσει, υλοποιήσει και ψηφίσει περισσότερες μεταρρυθμίσεις από ότι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί τα 4 προηγούμενα χρόνια! (σ.σ. αναφέρεται στις κυβερνήσεις των «προδοτών γερμανοτσολιάδων», όπως έλεγαν τα στελέχη του κόμματος επί 4 χρόνια…).
Όσον αφορά στο ασφαλιστικό, ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι «είναι μια μεταρρύθμιση που δεν τόλμησαν να αγγίξουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ έβλεπαν ότι το Ασφαλιστικό οδηγείται σε αδιέξοδο, με την αφαίμαξη των ταμείων, την έκρηξη της μαύρης εργασίας».
Ο ίδιος δεν βρήκε ούτε μια συγνώμη να πει, (όπως έκανε ο εύψυχος Νάσος Αθανασίου), καθώς σύμπασα η Αριστερά δεν θα αποδεχόταν αυτά για τα οποία εκ των υστέρων ελέγχει τους προηγούμενους. Ούτε καν ζήτησε μια συγνώμη για την 13η σύνταξη που ακόμη την περιμένουν οι ταλαίπωροι συνταξιούχοι, και αντιμετωπίζουν επί προσθέτως μειώσεις.
Είναι ιστορική, εθιμική, παρακαταθήκη της Αριστεράς να επιδίδεται σε αυτοκριτική. Σε αυτό καινοτομεί! Σε όλες τις συνεντεύξεις του κ. Τσίπρα δεν ανιχνεύεται ίχνος αυτοκριτικής. Κομπάζει επειδή υλοποιεί αυτά που κατήγγειλε, επιχειρηματολογεί λες και ο πολιτικός του λόγος είναι φρέσκος, πάναγνος, αποτέλεσμα παρθενογένεσης, σαν να μην τον δεσμεύει ο προηγούμενος αντιπολιτευτικός
Ο «εκτελεστής Στουρνάρας»
Φυσικά ο πολιτικός μεταμορφισμός δημιουργεί νέες συμμαχίες, απαλείφοντας χθεσινές έχθρες!
Είναι επικά τα tweet του κ. Τσίπρα, έχουν αφήσει εποχή, όταν τον κατονόμαζε ως «εκτελεστή θανάτου της ελληνικής οικονομίας» τον Διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα! Έκτοτε ακολούθησε, ομού μετά του κ Δραγασάκη, το γνωστό γεύμα, οι παρεξηγήσεις, οι επιθετικοί προσδιορισμοί, τα τσεκούρια του πολέμου , θάφτηκαν για το κοινό καλό της χώρας, και ο κ. Στουρνάρας, δίνει χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι αφενός έχει πλέον «ανοιχτή γραμμή συνεννόησης με τον Πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο», αφετέρου διαβεβαιώνει ότι είχε ειδοποιήσει και είχε κτίσει άμυνες όταν ο Λαφαζάνης θα πήγαινε να …μπουκάρει στο Νομισματοκοπείο!
Το πλέον απλό ερώτημα που πλανιέται στα χείλη του καθενός, είναι: αφού εξυφαινόταν μια συνωμοσία κατά της πατρίδας, γιατί δεν πήγε αμέσως στον εισαγγελέα; Γιατί τα λέει τώρα εκ των υστέρων; Μήπως δαιμονοποιεί κάποιον που κάνει κριτική, εκ των έσω, στα κυβερνητικά πεπραγμένα;
Ο γράφων καμιά ιδεολογική συνάφεια δεν έχει με τον Λαφαζάνη (αλλά και να είχε, αυτή ποτέ δεν θα δέσμευε και δεν κατηύθυνε την κριτική του). Ωστόσο θεωρεί ότι ναι μεν ο Λαφαζάνης είναι παραδοσιακός αριστερός, αλλά δεν είναι ηλίθιος. Είχε την εκπεφρασμένη άποψη ότι θεσμικά, συντεταγμένα, η εκλεγμένη κυβέρνηση θα έπρεπε να αξιοποιήσει τα αποθεματικά προκειμένου, με την συναίνεση του λαού, η χώρα να γυρίσει στην δραχμή.
Ηταν λάθος, ήταν χοντροκομμένο, ήταν αστείο, ήταν ρομαντικό και ανεφάρμοστο. Πάντως ο Λαφαζάνης, μπορεί να είναι παλιάς κοπής αριστερός, αλλά δεν δίνει την αίσθηση του ηλιθίου – χρόνια τον ξέρω- ώστε να σχεδιάσει …πραξικόπημα με κάποιους συντρόφους του, να μπουκάρει στο νομισματοκοπείο και να αρχίζει να κόβει μονέδα!
Παρόλα αυτά, μια και η συνέντευξη Στουρνάρα επανέφερε το θέμα, μια και κυβερνητικές πηγές δήλωσαν χθες για την μπούκα, «κάποιοι τα ονειρεύτηκαν αλλά δεν είναι τώρα εδώ (μαζί μας), μήπως θα έπρεπε κάποιος εισαγγελέας να λειτουργήσει αυτοδικαίως , ώστε να διαλευκανθεί ποιος έκανε τι και γιατί;
Γιατί τελικά το μπουκάρισμα στο νομισματοκοπείο είναι ουσιαστικά καταγγελία για υπονόμευση της χώρας!
liberal.gr
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr